Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » 'Missing you » 2.
'Missing you
2.
'Goeiemorgen' roep ik door de nog gesloten winkel. 'goeiemorgen' krijg ik aan alle kanten terug. 'zo goedgezind, vertel' Emilie, een collega, vriendin en 1 van de belangrijkste personen in m'n leven. 'baah, niets speciaals, gewoon goed opgestaan' lach ik.
de dag ging vlug voorby, het was niet echt heel druk geweest en dan is het altijd leuker. wel, op een paar lastige mensen na dan. ik neem men spullen, kleed me terug om en vertrek naar huis.
zo gaat het ongeveer iedere dag, echt super is het niet, maar het is een doodnormaal leventje, en ja, ik hou ervan. thuisgekomen staat jack al te wachten, met het avondeten.
'hyee lieve schat' hoor ik wanneer ik de deur achter me dichtsmijt. ik zie jack z'n hoofd uit de keuken komen. 'hjee' 'hoe was je dag' vraagt hij terwijl hij het eten op tafel zet. 'goed, rustig, hoe was het hier?' o ja, klein detail, Jack werkt niet, hij heeft nog geen werk, al betwijfel ik of hij er wel moeite voor doet, maar nu woont hij dus op mijn kosten in mijn appartement en doet het huishouden in ruil daarvoor. 'goed, ik heb stof afgekuist, ramen gewassen....' en zo gaat hij maar verder. heel het eten lang. en neen dit is niet overdreven. Jack praat gewoon graag, en dan vooral over zichzelf. maar ik mag niet klagen. het is echt een lieve jongen, en hij heeft zeeen geduld met me.
na het eten zet ik me in de zetel terwijl jack de vaat vult. nadien komt hij by me zitten en kijken we nog een film. zo gaat het iedere dag. net als vandaag. 'ik ga slapen, ga je mee?' vraag ik geeuwend. 'neen, ik kijk dit nog even uit, ik kom zo' zegt hij waarna hij nog een kus op m'n lippen drukt.
Ik ga naar de badkamer, doe wat nodig is en kruip men bed in. na een half uurtje voel ik dat jack voorzichtig naast me komt liggen. nog een uur later slaap ik nog steeds niet, alsof ik zenuwachtig ben, al weet ik totaal niet waarom dat nodig zou zijn, morgen wordt een doodnormale dag, toch? langzaam val ik na veel gewoel eindelijk toch in slaap.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.