FanFic.nl

'Missing you

You're unbelievable

Wat voorafging...

Met kop en al ga ik de kantine uit, de winkel terug in. gefocust op m'n tas thee wandel ik onhandig binnen , men kop van de ene naar de andere hand dragend, weetjewel, die dingen hebben warm. Eenmaal de winkel binnen besluit ik een blik op mistr of miss famous te wagen. ik kijk voorzichtig omhoog en laat in minder dan een seconde mijn kop vallen.

Dit kan niet! NEEN NEEN NEEN! omg laat dit weer een of andere slechte droom zijn. alhoewel, slecht? neen, slecht zeker niet, laat het ons eerder een mooie nachtmerrie noemen. ja mooi, omdat... tja hallo wie staat er ook weer voor me? en een nachtmerrie... omdat het slechte herinneringen boven haalt. nu pas heb ik door dat alle ogen op mij gericht zijn. inclusief de 2 bruine kijkers voor me. okok, dit is echt wel een goede droom, kijk nou, die ogen! net echt Ö , maar wel een droom waar ik (weer eens) een afgang bega.

ik buk me snel om van m'n gedachten af te geraken en begin de scherven op te ruimen. shit shit shit ezel dat ik ook ben. snel sta ik terug op en haal vliegensvlug een vot om de boel een beetje droog te maken. 'lukt het' hoor ik een warme, zachte stem wat spottend vragen. 'best' brom ik terug. 'Eline!' sist emilie en kijkt me dreigend aan. ja hallo weet zij veel dat ik de persoon voor men neus al jaren ken. nouja kennen is een groot werkwoord. ik ken , jij kent... maar goed. ik dacht dat ik hem kende maar neen, al een even grote klootzak! net als die broer van hem! na de opkuis sta ik met een diepe zucht terug op. 'gaat het wel?' vraagt de stem nu bezorgd. 'ja hoor, dankje.' zeg ik met een lach. 'lang geleden, vind je niet?' ok? is hij nou serieus? 'ja, nogal' antwoord ik terwijl ik hem met een opgeheven wenkbrauw aankijk. emilie staat me duidelijk verward aan te kijken. ik doe haar teken dat ik het nog wel zal uitleggen. 'ik weet dat ik té lang niets meer van me heb laten horen.' ik haal m'n schouders op. neen , ik ga nu niet breken en lief doen omdat meneer voor m'n neus staat. 'je haar is .. anders' merk ik op. 'tja, you like it?' vraagt hij met zijn typische grijns. hij weet dat ik daar niet tegen kan. iedere keer als ik boos was of me niet goed in m'n vel voelde... met die grijns kreeg hij me altijd weer aan het lachen. en geloof me hij weet dat. 'hahah, tom kaulitz, nog altijd niets verandert, wel buiten het haar dan.' grijnsde ik terug. 'wel jy ook niet, nog altijd dezelfde droge humor' was zijn antwoord. emilie kwam naar me toe. 'eline, wil je even deze broek in het donkergrijs halen voor onze klant in de paskamers?' 'ja tuurlijk.' ik nam de broek aan en kwam terug met de andere. rustig liep ik terug met de broek in m'n handen, denkend aan het feit dat ik tom terug had gezien..
Tom, vroeger m'n beste vriend. haha, ik weet nog toen Bill jaloers was. ik had de hele dag in tom's kamer met hem naar films zitten kijken , terwijl bill naar de G's was voor nog wat te regelen. man , je had zijn gezicht moeten zien zien toen hij tom en ik op zijn bed zag liggen, lachend met 1 of andere domme komedie. ik realiseerde me dat ik hem wel gemist had. hem en zijn droge humor. waar hijzelf meer van plat ligt dan anderen, maar goed.

ondertussen was ik al bij de pashokjes, waar ik stopte voor het gesloten deurtje. ik klopte. 'ik ben hier met de broek' ok dat klonk alweer droog, goede actie. toen besefte ik me iets. tom was in de winkel. stel dat... dat hun band hier helemaal was.. hoe die mocht heten weet ik niet, waarschijnlijk develish, ze hadden me daar ooit iets over gezegt. maar er waren nu waarschijnlijk nog 3 kansen. met een beetje geluk was de persoon in het pashokje Georg of Gustav, man ik zweer je, ik vlieg ze om hun nek. maar er was nog een kans.. een kans dat de persoon niet Georg of Gustav heette, maar Bill.

net toen ik dat dacht ging de deur van het pashokje open en zag ik hoe hij net als ik naar adem hapte.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.