FanFic.nl

Left

OO2

Ondertussen is Sarah tegen het vieze muurtje gaan zitten. Maar haar broodje is al bijna op. Nog één hap.
Haar broodje is op en ze staat weer op. Ze klopt haar witte kleedje af. Dink staat achter haar.
Het brood wordt in de tas gepropt en samen lopen Sarah en Dink weer verder.
Nog steeds staat de zon hoog en helder aan de hemel. Het is lekker warm en geen vieze regen. Aan de overkant ligt een groot park. Sarah wilt er naartoe. Eerst oversteken. Eerst links kijken, dan rechts, dan weer links en als er dan niks aankomt kan ze oversteken. Rennend blaft Dink van de vrolijkheid.
Sarah gaat op een bankje zitten. Overal lopen moeders en vaders met hun zoons of dochters. Sarah denkt terug aan die vreselijke tijd. En zachtjes druipt er een kleine traan over haar bolle appeltjeswang. Zo zit Sarah nog een uur of 2.
Het wordt alweer donker en Sarah is best wel moe, moe van het overleven. Langzaam gaat de zon omlaag en heel onopvallend komen de eerste sterretjes tevoorschijn en beginnen vrolijk met twinkelen. De halve maan komt langzaam omhoog en verschillende kleuren zijn te ontdekken aan de hemel. Rood, blauw, paars, nog net geen groen. Zoveel kleuren zaten er in de lucht.
Sarah gaat op het harde bankje liggen, haar tas onder haar hoofd en het dekentje over haar heen. Sarah ligt nog net niet in een diepe slaap. Ze voelt nog net hoe Dink met zijn warme vacht tegen de benen Sarah komen liggen. Dan valt ze in een droomloze slaap.

“Bill? Kan jij Scotty uitlaten? Ik ben bezig!”� hoort Bill, Tom roepen uit zijn kamer. Maar Tom is alleen maar aan het gamen, dat hoor je wel goed, want de schietgeluiden zijn beneden te horen.
Bill roept Scotty, en hij komt als een wild beest aanrennen. Als Scotty zijn rode riem ziet, begint hij gelijk met piepen. Zijn riem wordt omgedaan en dan lopen Bill en Scotty samen de deur uit. Ze lopen rustig naar het dichtstbijzijnde park.
Bill wil niet te lang wegblijven, het is immers al donker. Toch laat Bill, Scotty vrij rennen. Zo kan hij ook even zijn energie kwijt. Ondertussen is Bill op een bankje gaan zitten.
Er blaft een hond, dat zal Scotty wel zijn. Als Bill zie waar Scot naar toe blaft begint hij toch iets bij zichzelf te denken. Een klein meisje ligt daar op de bank. Hij weet zeker dat ze alleen op haar moeder of vader wacht. Misschien wel op haar grote broer of zus.
Niets vermoedend lijnt Bill, Scotty weer en lopen ze naar huis. Tom had gezegd dat ze zouden eten om half negen. Misschien een beetje laat voor het eten. Eten is eten.

Reacties: