Hoofdcategorieën
Home » Kuroshitsuji » My life as a Shinigami » Ronald, Ronald Knox
My life as a Shinigami
Ronald, Ronald Knox
Langzaam open ik mijn ogen.
Ik kijk om heen en zie dat ik in een witte kamer lig.
'Ben ik in de hemel?' vraag ik verbaasd.
'Nee, je bent in mijn kamer' zegt een jongensachtige stem.
Verschrikt ga ik overeind zitten.
In de hoek van de kamer zit een jongen.
Hij heeft kort, blond haar, maar de achterkant is zwart.
'Zo te zien zijn je wonden goed genezen' zegt de jongen en hij loopt naar me toe.
Voorzichtig beweeg ik mijn been en daarna de rest van mijn lichaam.
'He, ik heb geen pijn meer' zeg ik verbaasd.
De jongen knikt.
'Ben ik dood?' vraag ik.
'Nee, je leeft nog' antwoord hij.
'Wie bent u?' vraag ik nieuwsgierig.
'Ik ben Ronald, Ronald Knox' stelt de jongen zich voor.
'Waar is dit?' vraag ik nog steeds om me heen kijkend.
'Dit is het shinigami hoofdkwartier' legt Ronald uit.
'S-shinigami's, ik haat shinigami's!' roep ik verschrikt.
'Waarom haat je ons zo?' vraagt Ronald.
'Nou, mijn broer is vermoord door een shinigami' zeg ik en ik begin te huilen.
Ronald komt naast me op het bed zitten.
Ik sla mijn arm om hem heen en kijk in zijn groene ogen.
'Hoe heette je broer?' vraagt Ronald.
'Grell, Grell Sutcliff' zeg ik nog steeds snikkend.
Ik gooi mijn andere arm ook om zijn nek en kruip bij hem op schoot.
Op de een of andere manier vertrouw ik Ronald, ook al ken ik hem pas net.
Als ik bij hem op schoot zit, laat ik zijn nek los.
Hij ondersteund me met zijn hand.
Opeens ging alles weer heel snel:
De deur vloog open en de man met de bril en grijpstok kwam de kamer binnen.
Verbaasd keek hij naar Ronald en toen naar mij...
Wel korte hoofdstukken, maar goed geschreven. ^ ^ Ik ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren.
-KiKey