FanFic.nl

The brothers I didn't know.

16,5 jaar later.

Aarzelend liep Layla de trap af en ergens wist ze wel zeker dat het niet zou mogen. 'Mam?' Fluisterde ze. Ravi keek op van de pan waarin ze stond te koken. 'Ja, schat?' 'Sophia kwam met het idee om naar Los Angeles te gaan met Rose, Fernando, Ricky en Ashley. Ze vroeg mij ook... Mag ik? Ze hebben het hotel al gekozen.. Het gaat..' 'Ho eens even, dacht het niet.' "Hoe wist ik het?" Dacht Layla.
Ravi sloeg haar armen over elkaar heen nadat ze haar pollepel in de pan liet vallen. 'Ik laat je niet eens met de trein alleen reizen, hoe verwacht je dan dat ik je dí¡í¡r naar toe laat gaan?' 'Maar wat is het probleem dan? Ik ben al zestien!' 'Ja? Dus?'
Nou werd Layla kwaad. Allerlei opgehoopte gevoelens dat ze had weggestopt kwamen omhoog. Haar hele leven zat zij vast, dankzij haar beschermende moeder. Altijd had zij haar vrienden uitgekozen, haar verstopt voor bepaalde mensen en Layla wist zelf niet eens waarom. Vandaag moest ze het haar vertellen, vandaag zou ze er achter komen en vervolgens zou ze haar koffers pakken. Haar mening niet afwachtend.
'Dus? Gaan we zo spelen? Weet je hoeveel jaar ik al werk? Geld is er..' 'Het gaat me niet om het geld!' 'Natuurlijk gaat het niet om het geld! Dat kon ik mij ook wel bedenken! Je wilt niet dat ik plezier heb!'
Ravi's mond viel open en op eens kwamen de tranen uit haar ogen. 'Nee, dat is helemaal niet waar..' 'Dat is wel waar! Ik pak mijn koffer in en ga naar Los Angeles! Nooit heb je me ergens naar toe laten gaan, nog nooit. Geloof je dat?! Altijd moest jij er bij zijn!' 'Schat, alsjeblieft. Ik heb echt een reden voor alles..' 'Waarom weet ik die redenen niet? Je liegt, mam. Je wilt niet dat je dochter blij is!' Kwaad keerde Layla haar rug naar Ravi toe, de trap oplopend door naar haar slaapkamer.
"Ze zou nooit meer dingen voor mij bepalen, ik zou nooit meer iets vragen en ze mocht haar geheimen lekker voor haar zelf houden. Dit was mijn leven en vanaf nu bedacht ik de regels er in, vanaf nu zou ik bepalen wat ik er mee ging doen."
'Nee, Layla.. Wacht dan even..'
Terwijl Layla de deur van haar slaapkamer open deed greep Ravi haar pols. Ze draaide haar dochter terug zodat ze haar moeder in de ogen aan kon kijken. 'Ik wil gewoon niet..' Ravi beet op haar lippen bedenkelijk. 'Wí¡t wil je gewoon niet?'
Ravi dacht na en besloot alvast niets te vertellen over Jorg, daar was het nog veelste vroeg voor. Een zucht, ze wou haar dochter niet het gevoel geven dat ze een "ongelukje" was geweest, zo zag Ravi haar totaal niet. Gelukkig was ze juist, dat ze Layla toch voor haar zelf had. Layla was het enige mooie in haar leven en daarom was ze zo beschermend, ze wou niet dat haar dochter eindigde zoals zij zelf. Gebruikt en gebroken..
'Ik heb zelf vroeger de dingen gedaan die jij ook wou doen. Ik ging uit met elke jongen die ik tegen kwam en ik ging ook met mijn vrienden overal naar toe. Uiteindelijk werd ik gebruikt als vuil en keek niemand meer naar mij om.' Layla's blik veranderde, alsof het pijnigde op een verschrikkelijke manier. Haar moeder was.. Gebruikt?
'Ik laat dat niet met jou gebeuren, ik snap dat je jong bent.. Maar het leven is nooit eerlijk.. Snap je het?' Een zucht tussen de twee en Layla kwam met een onverwachtse knuffel. 'Mam, dit is een andere tijd. Ik weet hoe ik met anderen om moet gaan, ik weet hoe ik mezelf moet beschermen..' 'Ja, maar toch. Je weet niet eens hoe mooi je bent.. Jij bent een prooi voor de buitenwereld.' 'Zo zit het niet mam, er zijn genoeg knappe..' 'Schat.. Probeer in mijn schoenen te staan. Probeer het je te verbeelden..' 'Mam, ik snap alles echt. Ik ga geen domme dingen doen. Ik zal niet eens uit gaan..' 'Dat is niet mogelijk in L.A. Geloof het of niet, ik ben daar ook geweest.' 'Mam, kom op.. Ik ging altijd alleen maar naar school. Ik verdien het.'
Ravi liet haar dochter los en keek haar aan. Het gezicht van haar dochter tussen haar handen. 'Goed dan, maar Randy gaat mee.' Randy was de zoon van Ravi's broer Derek.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.