Hoofdcategorieën
Home » Overige » I want a normal life(pauze) » my misery life
I want a normal life(pauze)
my misery life
De rest van de namiddag denk ik aan mijn vader. Hoe kon hij mij dit aandoen? Het is niet dat ik een vervelend kind ben of zo, ik gehoorzaam altijd naar hem. Sinds mijn moeders dood lijkt hij zichzelf niet meer. Hij drinkt steeds meer, hij slaat me zonder reden, en soms… Als ik langs zijn kamer loop in de nacht, dan hoor ik hem zachtjes snikken. Ik weet da hij me niet goed behandeld, maar toch heb ik medelijden met hem. Hoe is het zo ver kunnen komen?
De laatste schoolbel van vandaag gaat. Ik pak mijn boeken, en loop de gang op. Dan zie ik Laurus staan, en hij ziet mij ook.
‘Hé June, hoe waren je lessen?’ Vroeg hij, zijn groene ogen boorden zich in de mijne.
‘Goed hoor.’ Fluisterde ik. ‘En bij jou?’
‘Ja, alles ging prima.’ Zei hij.
‘Nou,’ zei ik. ‘Tot morgen.’
‘Tot morgen June.’ Antwoordde hij. Ik liep hem voorbij, en hij zwaaide me uit met een droevig gezicht.
Ik moest nog aan mijn huiswerk, naar de supermarkt, en ik moest nog eten maken voor mijn vader thuis kwam. Toen ik thuis was ging ik gelijk aan mijn huiswerk, en om half zeven vertrok ik naar de supermarkt. Mijn vader zou om half acht thuis komen. Na vijf minuten lopen, kwam ik aan bij de supermarkt. Ik zag dat het al donker begon te worden.
Met mijn boodschappen lijstje in mijn hand, loop ik langs de afdelingen. Toen ik alle ingrediënten had voor een perfect slaatje, liep ik naar de kassa. Ik was blijkbaar de laatste klant. Toen ik de koude avondlucht inliep, zag ik dat de lucht pikzwart was. Ik huiver, en sla mijn armen om mezelf heen. Ik hoorde dat de deur van de supermarkt op slot werd gedaan, en ik liep langs een verlaten parkeerplaats.
‘Hé loser!’ Hoorde ik een bekende stem achter me zeggen. 'We waren nog niet klaar, weet je nog?' Zei hij spottend.
Mijn hart stopte even met kloppen. Het was Taylor.
‘Dit meen je niet.’ Ik begon te trillen over mijn hele lichaam. ‘Nee, nee! Niet hier alsjeblieft!’ Smeekte ik hem, en de tranen begonnen geluidloos over mijn wangen te rollen. Ik sloot mijn ogen, en voelde zijn vuisten op me neer dalen. Ik schreeuw het uit van de pijn, zijn vuist kwam terecht waar mijn vader had geslagen. Ik hoor hem lachen, een afschuwelijke lach die ik me altijd zal blijven herinneren. Ik voelde opnieuw een gil naar boven komen.
'Neeeee!' Riep ik uit toen hij mij voor de derde keer ging slaan. De fatale klap die me op de grond liet vallen. Mijn zicht werd een zwarte waas, en ik wist dat ik bijna buiten bewustzijn zou raken.
Plotseling voelde ik twee armen om me heen, die me teder vasthielden. De zwarte waas voor mijn ogen verdween gedeeltelijk, en ik kon nog net zijn twee smaragdgroene ogen zien, die mij bezorgd aankeken. De zwarte waas verscheen weer, en bedekte mijn hele zicht dit keer. Alles om me heen werd vervangen door een zwart gat…
Reacties:
Waauww!!! je bent enorm vooruit gegaan! heel erg goed!
Alleen weer de tijden
Maar dat moet je gewoon oefenen, verder ziet het er al heel erg goed uit!xxx
I think we did a good job, didn't we?
We hebben nog een paar foutjes, maar die storen niet, vind ik
Ik weet zeker dat iedereen vind dat je een enorme vooruitgang hebt geboekt!
Heel goed gedaan!
xxxx Nadine
Heel erg goed! (:
Je bent heel erg veel vooruit gegaan! (:
Ik heb helemaal niks aan te merken, behalve de tijden (;
Ik ga gelijk verder lezen!
xx