FanFic.nl

The Headline tour.

Surprise!

P.O.V. = Emily

Na een uurtje of anderhalf was Max klaar met het logo op de bus spuiten, ik had tussendoor nog wat op- en aanmerkingen gegeven, maar eigenlijk was ik wel heel blij met het resultaat. 'Hee, blijf je nog even om de reactie van de jongens te zien?' vroeg ik aan hem, maar hij antwoordde dat hij nog wat andere klusjes te doen had en binnen tien minuten was hij alweer vertrokken. Ik besloot de laatste spullen uit het busje te halen en er daarna een groot laken overheen te gooien, wat ik dus echt niet kon vinden dus heb ik iedereens dekbedhoezen maar gepakt en eroverheen gegooid. Ik maakte een stuk of 8 bakken koffie en zette ze op de bar. zodat iedereen al een bak had als hij thuis kwam. Op dat moment ging de deurbel, ik liep naar de deur, maar voordat ik iets kon zeggen liep iedereen al langs me heen en werd ik omvergebeukt door Laurens, die per ongelijk, tenminste, dat zei hij later, recht tegen me aan liep. Hij merkte pas dat hij op mij lag toen ik hem een klap op zijn rug gaf. 'Hey Mel' zei hij alleen, en toen stond hij weer op om achter de anderen aan te lopen naar de woonkamer. Ik was helemaal overrompeld door de val en wist dus de komende vijf minuten niets uit te brengen tot Hubrecht aan me vroeg of alles wel goed ging, ik antwoordde van wel en besloot het hele gedoe met Lau achter wegen te laten. Nadat we allemaal onze koffie op hadden en we weer bijgekletst hadden over de terugreis en de rest van de dingen die de afgelopen dagen waren gebeurd, keek ik naar Laurens, die me een klein knikje gaf. 'Jongens, voordat we verder gaan met verhalen vertellen en dingen doen die eigenlijk helemaal niet de bedoeling zijn, hebben ik en Lau nog een kado voor jullie.' Je kon al meteen zien dat iedereen razend enthousiast was want ze begonnen allemaal vragen te stellen en te raden, terwijl Laurens en ik geen woord loslieten. Na een tijdje was ik het zat en besloot ik dat het toch maar tijd was om naar het busje te lopen. 'Volg mij!' riep ik en ik liep naar de voordeur, iedereen was nog druk aan het fantaseren over wat het allemaal zou kunnen zijn, ik besloot een ommetje te maken om het huis, en het bleek dat ze me dus echt allemaal volgden, als kleine schoothondjes. Na heel veel geklaag over waar we nou uiteindelijk heen gingen, besloot ik toch maar geen tweede rondje om het huis te doen, en te stoppen voor de garagedeur. 'Laurens, als ik aan jou de eer mag geven..' zei ik als teken dat hij de deur open mocht doen, hij maakte een diepe buiging, liep naar de garagedeur en schoof hem naar boven. Ik stapte naar binnen, met de rest achter me aan. Alles wat ik hoefde te zeggen is 'Leef je uit.' want alle dekbedhoezen werden al van de auto afgetrokken en voordat ik het wist stonden ze met z'n allen naast het busje, en alles wat zo konden uitbrengen was 'Wow' of 'Vet'. 'Hoe heb je dit zo geregeld?' vroeg Robin L, die me een dikke knuffel gaf. 'Ach, met een klein beetje hulp van Laurens en een van zijn contacten was het zo gepiept!' zei ik met een grote glimlach op mijn gezicht. Op dat moment hoorde we de claxon en besloten we allemaal maar opzij te gaan zodat Robin F, die inmiddels al in het busje zat, het busje naar buiten kon rijden. Toen het busje in het zonlicht stond,en iedereen het logo nog beter kon zien, kwamen ook Cas en Vik naar buiten lopen, die de jongens feliciteerden met het te gekke busje en de eerste show van onze allereerste Headline Tour. Mij gaven ze allebei een knuffel terwijl ze me vertelden hoe vet het was dat ik dit allemaal had geregeld en dat ze zo blij waren met dat ik eigenlijk ook een beetje in de band zat. Toen iedereen uitgesprongen en uitgefeliciteerd was liepen we met z'n allen naar binnen om de laatste klusjes te doen die we de dag ervoor niet hadden kunnen doen. The T begon aan de merch, terwijl Witte alle mailtjes beantwoordde, Six de site bijwerkte, en Vlins en de rest zich met de rest bezighielden. Laurens en ik gaven elkaar nog een knipoog en besloten dat dit alweer een geslaagde dag was.

Reacties: