Hoofdcategorieėn
Home » 30 Seconds to mars » The Road To Happiness » Chapter 8
The Road To Happiness
Chapter 8
Drie maanden later begin ik al een klein buikje te krijgen, omdat ik nu vier maanden zwanger ben. Ik ben er ontzettend fier op! Maar ik niet alleen. Ook Jared gedraagt zich als een fiere papa. Hij vertroetelt me en vergezelt me naar elke afspraak bij de gynaecoloog. De misselijkheid is geweken, maar de hormonen spelen me wel een rol. Soms voel ik me kwaad zonder reden en dan weer droevig om het volgende moment heel extatisch te worden. Jared verdraagt het allemaal met de glimlach en hij speelt liedjes op zijn gitaar voor de baby. De volgende keer kunnen we te weten komen wat het geslacht is en we hebben al een paar keer de voor- en nadelen van het weten afgewogen, maar gelukkig is er nog even tijd.
Het is een triestige, zwoele avond in de week en het wordt steeds donkerder buiten. Het is rond 18u, maar omdat het zo bewolkt is, moeten er toch lichten aangedaan worden. We hebben net gezellig samen gegeten en ik ruim de tafel af. Jared is intussen naar de living gegaan. Ik zet alles op het aanrecht, klaar om af te wassen als ik hem ineens hoor praten met iemand.
“No, don’t worry. She doesn’t know anything. Yeah I hope I can fix it soon. When can we meet again?”¯
Ik schrik ervan en staar met angstige ogen voor me uit. Met wie zou hij aan het bellen zijn? En waar weet ik niks van? Wil hij afspreken met haar? Of is het een hem? Maar dat laatste geloof ik niet. Ik doe alsof ik van niets weet en na een tijdje komt Jared terug naar de keuken. Hij pakt een keukenhanddoek om te helpen afdrogen. Ik excuseer me even en loop naar de kast waar zijn gsm opligt. Normaal kom ik daar nooit aan, maar dit keer vertrouw ik het niet. Ik kijk naar de laatst gekozen nummers en zie er een onbekend nummer van een zekere Roxanne. Ik kan het niet geloven! De tranen beginnen al te komen, maar ineens raast er een woedevlaag door me heen. Snel loop ik terug naar de keuken
“Who is Roxanne, Jared?”¯ vraag ik kwaad. Hij verschrikt zich duidelijk en draait zich naar me om.
“How do you know?”¯
Ik gooi zijn blackberry naar hem en hij kan ze maar net opvangen. “I heard you talk to someone and I had to check. It could be a guy or something but Roxanne? Who is she?”¯
Jared legt zijn blackberry neer en komt naar me toe. “Honey, it’s not what you think. It’s not like that.”¯
Ik laat hem niet uitpraten, maar raas gewoon verder. “So what am I thinking then? Did you really think I would be this stupid and I wouldn’t notice? How could you do this, Jared!”¯
Ik begin te huilen en hij komt dichter om me vast te nemen. Maar ik ruk me los en zet een paar stappen naar achter. “No. Don’t touch me! I thought you loved me!”¯
Hij richt zijn handen op en komt voorzichtig een stap dichterbij. “It’s not what it looks like, Alys.”¯
Ik luister niet en zeg: “They all say that, Jared! How could you!”¯ en huilend ren ik naar de slaapkamer. Ik smijt de deur dicht en doe hem op slot. Daarna laat ik me langs de deur omlaag vallen en huil ik hartverscheurend verder. Jared is intussen bij de deur aangekomen en probeert ze open te doen, wat natuurlijk niet lukt.
“Alyssa! Please open the door! It’s not like that! She is just someone I recently met and we decided to work together for something. Please open the door!”¯
“You can’t proof that, can you? Just leave me alone, Jared! Go away!”¯ schreeuw ik terug.
“I’m not going anywhere, Alyssa. I’m staying right here until you open this door. Even if it takes all night.”¯
“Fine!”¯ roep ik terug. Dan sta ik op en leg ik me op bed. De tranen lopen nog altijd over mijn wangen. Beschermend leg ik een hand op mijn buik en mompel ik zachte woordjes tegen mijn kleintje. Ik denk dat Jared natuurlijk al lang weg is, maar nadat ik een kwartier stil ben geweest, hoor ik hem ineens vragen: “Alys? Are you okay? I can’t hear you anymore.”¯
Ik ben echter te koppig om te antwoorden en leg me gewoon op mijn zij. Dan pak ik zijn kussen en hou dat stevig vast.
“Alyssa! Please say something!”¯, maar ik blijf gewoon liggen met betraande ogen.
“Okay. I’m going to open this door, if you don’t answer!”¯ en ineens hoor ik een ferme beuk tegen de deur. Verschrikt draai ik me om. Ik hoor het nog eens en zie de deur rammelen in zijn voegen. Snel loop ik ernaar toe en trek ik ze open.
“Stop doing that! You are going to break everything!”¯
Hij stopt en wil terug dichterbij komen, maar dat laat ik niet toe.
“I’m fine. Don’t worry about it.”¯ En ik sluit de deur opnieuw.
“Alys, please. I already explained! Nothing is going on!”¯
“Well yeah, you just sleep on the couch then, if everything is fine according to you!”¯ roep ik terug. Nu is hij degene die ‘Fine!’ roept en ik hoor hem kwaad wegbenen.
Ik wandel terug naar het bed en laat me erop zakken. Met de minuut voel ik me droeviger worden.
Zo blijf ik een paar uur zitten. Intussen heb ik ook al een nachtkleedje aangetrokken, maar dan voel ik ineens dat ik toch dringend naar het toilet moet. Ik besluit de deur terug open te maken, naar de wc te gaan, iets te drinken en terug te komen. Voorzichtig doe ik de deur open. Ik hoor de kraan van de douche, dus de kust is veilig. Vlug ga ik naar het toilet, die apart staat, en dan loop ik snel naar de keuken. Ik vul een glas met water en drink eens goed door, want nu had ik echt wel dorst! Doordat ik zo gefocust was op het drinken, heb ik niet gehoord dat de douche gestopt is. Als ik me wil omdraaien om terug naar de slaapkamer te gaan, staat Jared ineens voor me. Hij heeft een lange slaapbroek aan van een dunne stof, maar voor de rest niets. Hij loopt op blote voeten en zijn borst glanst nog een beetje van het water. Mijn aandacht wordt getrokken naar een druppel die van zijn haar over zijn gespierde schouder glijdt en zo over zijn borstkas naar zijn gespierde buik en zo naar de elastiek van zijn broek. Ik sta er maar naar hem te staren, want het is gewoon onmogelijk om mijn ogen van hem af te nemen. Stomme hormonen ook…
“Are you okay? Did you need something?”¯ hoor ik hem vragen en het duurt even eer ik het door heb. In de plaats daarvan staar ik naar zijn schouders en probeer ik mijn opwinding weg te slikken. “I’m fine. I just needed some water. I’m okay now”¯, antwoord ik en ik wandel rond de tafel, zodat ik niet te dicht bij hem moet komen. Snel loop ik langs hem door de living in. Maar dit keer laat hij het er niet bij. Hij heeft gemerkt wat voor invloed zijn verschijning had op me en hij is blij dat hij me niet geheel onberoerd laat, ondanks het feit dat ik kwaad ben.
“Alyssa”¯, zegt hij en ik stop, want hij zegt het op zo’n manier dat ik de vibratie in zijn stem kan horen. Oh zijn vervloekte stem ook! Ik draai me om en vraag wat er is. Hij stapt voorzichtig op me af en omdat ik bang ben dat ik me niet ga kunnen beheersen anders, zet ik ook elke keer een stap achteruit.
“I’m not having an affair, Alyssa. How could you think that? I love you and only you. Well, not only you, I love our baby too, of course.”¯ Ik stap verder achteruit en hij blijft me volgen.
“Then who is Roxanne?”¯ vraag ik.
“I can’t tell yet. It is a surprise, but you will figure it out soon. I promise.”¯
Op dat moment sta ik met mijn rug tegen de muur en kan ik geen kant meer op. Jared komt steeds dichter en dan staat hij eindelijk voor me. Hij kijkt me aan met smeulende ogen.
“Were you trying to seduce me?”¯
“Seduce you? How?”¯ stamel ik.
Hij streelt mijn wang en zegt: “Looking like that…”¯
Hij komt dichter met zijn hoofd en doet mijn haar uit de weg, zodat hij mijn hals kan kussen.
“Jared… Let me go…”¯ mompel ik.
Hij komt terug recht, kijkt me diep in de ogen en zegt dan: “I can’t. Not even if I wanted to. I will never let you go.”¯
Opnieuw komt hij dichter met zijn hoofd. Ik sidder, want hij is zo dichtbij. Ik kan de warmte en sensualiteit al van zijn lichaam voelen. Ik sluit mijn ogen en open mijn lippen al om hem te verwelkomen, maar hij raakt ze niet aan. Zijn lippen staan op één millimeter van de mijne en zijn adem strijkt over mijn mond. Ik raak helemaal in extase en krijg het gevoel dat ik mezelf aan het verliezen ben. Hij blijft me plagen, want ineens raakt zijn mond lichtjes de mijne. De aanraking is zo vederlicht dat het helemaal niet genoeg is. Ik zou het nog niet eens gemerkt hebben als ik niet zo geconcentreerd was op zijn aanraking. Alhoewel, aanraking. Voor de rest raakt hij me met geen vinger aan. Alleen bereikt zijn ademhaling af en toe mijn lippen. Ik hou het niet meer uit en fluister zijn naam.
“What is it, honey?”¯ vraagt hij met een diepe stem.
“Please”¯, smeek ik, nog altijd met mijn ogen dicht.
“What is it? What do you want?”¯
Op dat moment streelt hij met zijn vingers over mijn arm. Die aanraking laat mijn knieën knikken, zodat ik steun zoek bij de muur. Hij legt zijn hand op mijn heup en streelt zacht over de stof van mijn nachtkleedje. Terwijl verplaatst hij zijn mond naar mijn oorlel en hoor ik hem fluisteren.
“You have bewitched me.. looking like that.”¯
Hij sabbelt op mijn oorlel en ik laat een diepe zucht horen. Snel sla ik mijn armen rond hem heen en druk ik hem tegen me aan. Ik geef hem kleine kusjes op zijn schouder totdat ik hem ineens hoor grommen in mijn oor.
“I can’t take this anymore.”¯
Voor ik het weet, heeft hij me opgetild en draagt hij me naar de slaapkamer…
Hij vleit me zacht neer en doet een nachtlampje aan, zodat er een lichte schijn is in de kamer. De gordijnen blijven open en een koele wind waait door de venster naar binnen. Hij vleit zich naast me en ik kijk hem aan met glanzende ogen. Hij leunt met zijn hoofd op zijn arm en is naar mij gedraaid. Met zijn andere hand streelt hij over mijn wang en ik sla mijn arm rond hem en streel over zijn zij en rug. Terwijl verleg ik me een beetje zodat ik nog dichter bij hem kom te liggen. Ik staar eerst opnieuw naar zijn prachtige borstkas, maar dan verplaats ik mijn blik naar zijn lippen en kom ik steeds dichterbij. Jared wacht dit keer af, tenslotte was ik kwaad op hem, al kost het hem ontzettend veel moeite. Ik wacht nog even net voor mijn mond de zijne bereikt en op dat moment, als ik zo dicht bij hem lig, me zo licht in mijn hoofd voel, en mijn buik, ons kindje, zijn gespierde buik raakt, voel ik alle liefde voor hem me overspoelen en vraag ik me af hoe ik in hemelsnaam aan hem kon twijfelen. Met zoveel mogelijk overtuiging en kracht zeg ik “I love you”¯ en dan druk ik mijn lippen op de zijne. Jared is helemaal de kluts kwijt door die woorden en de intensiteit achter dit alles en hij duwt me op uw rug, mompelt nog rap “Oh Alyssa”¯ en dan kust hij me met een vuur en intensiteit die al zijn gevoelens duidelijk maken.
Terwijl we erna stilletjes naast elkaar liggen, streel ik hem over zijn rug en voel ik me ontzettend schuldig dat ik ook maar één moment aan hem getwijfeld heb. Gewoon al het idee is belachelijk, maar erover nadenken dat hij me zou bedriegen, doet de tranen in mijn ogen komen. Stomme hormonen! Ik hou hem stevig tegen me aan en een traan glijdt uit mijn ooghoek op zijn oor. Hij schiet recht, kijkt me aan en vraagt meteen wat er mis is. Intussen streelt hij de tranen uit mijn ogen. Wat verlegen glimlachend kijk ik hem aan. “Nothing is wrong. But.. I’m so sorry, Jared. I never should have doubted you. How could I think that you would do that to me? I’m sorry.”¯
Hij buigt zich voorover en kust me zacht op de lippen. “Don’t cry. Please. It’s okay. I admit that it did look strange. But I could never do that to you. Don’t you know how much I admire you?”¯
Hij glimlacht en ik zie de waarheid in zijn ogen. Dan gaat hij van me af en legt hij zich naast me. Ik nestel me in zijn armen en hij trekt me dichter. “Roxanne is a woman who works in this huge new baby store in town. I asked her if she could close the store for half a day so that we could look around without people staring at us all the time. It had to be a surprise because I know how much you like to look for things for the baby. Of course I had to meet with her a few times to see when would be the best possible time for all of us. I’m still not going to tell you when, so at least you will be a bit surprised.”¯
Ik schaam me door die woorden nog meer en verberg mijn gezicht tegen zijn borst, terwijl ik zeg: “I’m so embarrassed! I’m sorry I ruined the surprise…”¯
“Don’t worry about it, dear”¯, stelt hij me lachend gerust. “I’m glad you are not mad at me anymore.”¯
Hij streelt door mijn haren en drukt een kus op mijn hoofd. “You just sleep now and rest. All of that excitement must not have been good for the baby.”¯ Daarna legt hij zijn hand op mijn buik en streelt hij er zachtjes over.
“You could be right”¯, zeg ik angstig. “I hope everything is okay.”¯
Jared reageert onmiddellijk door mijn gezicht naar hem op te tillen en hij zegt: “Everything will be okay. You will be the best mother and you will love this baby more than anyone can. And I will help you. I promise.”¯
Ik staat in die helderblauwe ogen en geef hem terug een kus op zijn lippen. “I love you so much, Jared. I can’t even describe.”¯
Hij glimlacht. “I couldn’t live without you, Alys.”¯
Ik leg me nog iets dichter tegen hem en val dan na een tijdje gelukzalig in slaap.
Na een paar uurtjes word ik verschrikt van iets wakker. Ik draai me om in Jareds armen, kijk de kamer rond en merk dan dat het ontzettend hard regent. Het raam is ervan open gevlogen. Ik wring me voorzichtig los uit zijn armen en stap uit het brede bed. Daarna doe ik mijn dunne peignoir aan die over een stoel ligt en wandel ik naar de venster. Snel doe ik het raam dicht, maar dan blijf ik even staan, gefascineerd door het schouwspel. In de verte zie ik bliksemschichten de lucht verlichten en de regen klettert tegen de venster. Een harde donderslag doet me even opschrikken en ik sla mijn armen rond me om me wat te verwarmen. Toch glimlach ik om de herinnering aan wat er net allemaal is gebeurd. Al heb ik me dan stom gedragen. In gedachten praat ik met de baby en zeg ik dat papa en mama veel van hem of haar houden. Ineens hoor ik een gerucht achter me en merk ik dat Jared ook wakker is geworden. Hij komt naar me toe en komt dicht achter me staan. Ik voel zijn warmte door mijn peignoir en hij legt zijn handen rond mijn middel op mijn buik. Ik verplaats mijn handen van mijn armen naar zijn handen en leun tegen hem aan.
“This weather is so beautiful”¯, zeg ik en ik voel hem glimlachen.
“Why do you like thunder so much?”¯
Ik trek zijn armen nog dichter tegen me aan en antwoord: “Because then I can pretend I’m scared and you can hold me.”¯
Dit keer schiet hij echt in de lach. “I will always hold you, honey. It’s like I said before, I’m not going anywhere and I will always protect you and our child. No matter what.”¯ Hij kust me in de hals en ik zucht van tevredenheid.
“Hmm, I love you”¯, mompelt hij en ik glimlach.
“I love you too, sweetheart.”¯
Ik draai me om in zijn armen en sla mijn armen rond zijn hals. Op dat moment verlicht een bliksemschicht de kamer en zie ik zijn mooie ogen me aanstaren. Hij kust me op mijn neus en dan gaan we terug in bed liggen. Buiten onweert het nog steeds en we luisteren naar de regen die tegen het raam knettert. Zoals beloofd krimp ik bij iedere donderslag een beetje ineen, zodat hij me nog steviger vasthoudt.
“You are a chicken, dear”¯, zegt hij om me te plagen. Ik wil al iets grappig terug zeggen als ik ineens ineenkrimp van een bepaalde steek in mijn buik. Jared schiet meteen recht.
“What is it? Is something wrong with the baby?”¯ Hij kijkt me met angstige ogen aan en ik wacht even af. Voorzichtig leg ik mijn hand op mijn buik en voel ik opnieuw een tik. Op dat moment besef ik dat het de eerste keer is dat de baby schopt en begin ik te stralen.
“No honey. I think he or she is telling you that mommy is not a chicken.”¯ Ik glimlach naar hem, pak zijn hand en leg ze mee op mijn buik. Alsof het kleintje het voelt, schopt hij of zij nog eens. Jared kijkt heel verbaasd naar mijn buik en dan naar mij.
“Is that…? Did the baby just..?”¯
“Yes! The baby is kicking!”¯ zeg ik lachend en Jared lacht met me mee.
“Wow! Did you feel that kick! It was really hard! Our baby sure knows how to kick ass!”¯
Hij weet met zijn vreugde geen blijf en ik ben blij omdat hij zo gelukkig reageert. “Yes, I felt that kick, honey. It was against my bladder I think. Excuse me!”¯
Ik laat hem lachend achter in bed, terwijl ik vlug naar het toilet ga. Als ik terugkom, zit Jared nog altijd rechtop en reikt hij me zijn hand aan, zodat ik terug bij hem in bed kan komen.
“I can’t believe it”¯, lacht hij nog steeds. “Our baby kicked! It was the best feeling ever!”¯
“Yes it was! But are you sure it was better than before?”¯ plaag ik hem met een uitdagende blik.
“That was different”¯, zegt hij met een grijns. Hij trekt me terug in zijn armen en legt één hand op mijn buik. Wie weet komt er nog wel iets? Zo liggen we daar nog wel even met ons drietjes. De ouders met een hand op de baby en met de andere arm rond elkaar en zo vallen we dan uiteindelijk terug in slaap na een zalige nacht.
Reacties:
Awwwww, wat schattigg!!
Dit hoofdstuk was zoals altijd perfecto!
Echt heeeel mooi geschreven, I'm proud of you!
Jared is HOTTIE!
Ik kan echt niet wachten tot je verdergaat! I'll be waiting patiently!!
Echt heeeeel goed, en mooi geschreven! Je hebt echt heeeel veel talent!
By the way; I loved the extra details
xxxxx Nadine
o jee, opspelende hormonen.
nooit goed.
Dit is zoals altijd weer fantastisch!!!