FanFic.nl

Verrassingen (deel 1 t/m 2)

Verrassingen (deel 2 van 2)

Edwin keek zijn ogen uit. Hij was in New York, dé stad waar hij al zo lang naartoe had gewild. ‘’Zeg, help je me nog of hoe zit dat?’’ vroeg Lucas ligt geïrriteerd.
Hij had een hekel aan lange vliegreizen, en al helemaal aan de irritante kleine kinderen die achter hem in het vliegtuig zaten.
Edwin verontschuldigde zich tegenover zijn vriendje en trok de twee zware, en vooral overvolle koffers achter zich aan. Lucas wou zijn eigen koffer wel achter zich aantrekken maar kon dat gewoon nog niet. Ook voor Edwin viel de vliegreis niet echt mee. Hij had nog nooit van zijn leven in een vliegtuig gezeten, en was een beetje angstig voor de vliegreis. Tijdens de vliegreis stelde Lucas hem gerust, waardoor Edwin ook wat rustiger werd.

De familie Bouwhuis was net thuis, terug van het vliegveld. Lucas en Maxime zaten nu in het vliegtuig onderweg naar Zwitserland. Het afscheid met Lucas viel zwaar voor Edwin. Hij wist wel dat ze veel contact zouden gaan hebben via de telefoon en internet, maar toch was dat niet hetzelfde. Edwin voelde zich op een of andere manier erg leeg vanbinnen als Lucas niet bij hem in de buurt was. Sjoerd besloot dat het tijd was voor wat afleiding..

Lucas en Edwin zaten in de taxi onderweg naar Stefano’s appartement. De met LED lampen verlichten gebouwen schenen door de drukke straten van New York.
Lucas was zo blij om terug te zijn in New York, en keek er naar uit om zijn vader weer te zien. Hij had veel contact met zijn vader gehad toen hij in de revalidatiekliniek zat, en ook was het Stefano die Lucas op het idee bracht om samen met Edwin naar New York te komen. Edwin had Stefano nog nooit ontmoet, enkel een keer aan de telefoon gesproken, waarbij Edwin niet zozeer het gevoel kreeg dat hij met dé vader van Lucas aan de lijn hing. Lucas praatte altijd veel met Edwin over zijn leven in New York. Hij was altijd er gefascineerd door de verhalen die Lucas over New York vertelden.

Het was een uitgaansavond zoals alle anderen. Noud, Nina, Rikki, Sjoerd en Edwin waren met z’n vijven in de Dansatoria. Nina en Edwin hadden net daarvoor Lucas aan de telefoon gehad. Zijn kamer zag er nog best luxueus uit, en hij had gezegd dat het bijna als een vakantie voelde. Ook had hij gezegd dat hij niet wilde dat ze zich zo’n zorgen over hem zouden maken, en ook gewoon wat lol en vertier zouden hebben. En zo geschiede, een gezellige avond met z’n vijven, waardoor ze hun zorgen over Lucas even opzij konden zetten. Ze besloten om een fles drank te bestellen, en op Lucas te proosten. Terwijl Nina een eerste slok van haar drankje wilde nemen, zag ze vanuit haar ooghoek dat Wiet de zaal in kwam lopen..

Lucas en Edwin stonden bij de voordeur van Stefano's appartement. Edwin was enigszins nerveus om zijn schoonvader te ontmoeten. De omhelzing die Stefano aan Lucas gaf was sterk, ‘’Pa, ik krijg geen lucht’’ grinnikte hij. Stefano lachte, hij was blij om zijn zoon weer te zien. Lucas sloeg zijn arm losjes rond Edwins middel, en stelde Edwin en Stefano aan elkaar voor. ''En? Is je schoonzoon goedgekeurd?'' vroeg Lucas licht schaterend. Edwin glimlachte vriendelijk. Stefano was erg kort van stof en had maar een paar woorden nodig om Lucas en Edwin gerust te stellen. ''Helemaal, ik ben blij dat jullie er zijn.'' Edwin en vooral Lucas waren gerustgesteld, en stapten het huis binnen. ''Zo.. het interieur is flink veranderd hier'' viel Lucas op. Ook viel het hem op dat Stefano licht nerveus was. Toen hij Stefano hierop wou aanspreken, was Stefano hem voor. ''En ik wil jullie ook aan iemand voorstellen.''
Lucas en Edwin keken de lange gang in, waar het geluid van een paar hoge hakken op de parkett vloer klonken.

Nina's ogen stootte vuur uit, zelfs Noud kon haar niet tegenhouden. Ook Edwin kon zichzelf niet inhouden. De twee sprongen bijna tegelijk van de bank op, en liepen in een rechte lijn op Wiet af. Nina schreeuwde bijna door de complete zaal, hoe Wiet het in haar hoofd haalde om zich überhaupt hier te durven vertonen. De uitspraken die in het gesprek vielen waren niet van de lucht. Edwin had Wiet de grootste fout van zijn leven genoemd. Nina gaf Wiet een klap in haar gezicht. Noud, Sjoerd en Rikki probeerden Nina en Edwin tot bedaren te brengen. Zelfs Bing moest zich tussen het gezelschap mengen, en wees Wiet erop dat het beter was om naar huis te gaan. Ze weigerde zich weg te laten jagen, wat betekende dat Bing haar eigenhandig de club uitzette. Nina, Edwin, Noud, Sjoerd en Rikki keerde terug naar de bank in het midden van de zaal. De fles vodka die op het tafeltje stond, had geen uitstel van executie meer. De glazen werden gevuld. Met een teug dronk Edwin zijn glas leeg. Heerlijk zoals dat brand..

Er kwam een lange dame de kamer binnengelopen. Ze stelde haarzelf vriendelijk in het Nederlands aan Lucas en Edwin voor. Lucas keek verbaasd. Kayleigh vertelde dat ze in 2003 vanuit Zuid-Afrika naar New York was verhuisd. Ze werkte sinds twee jaar als Stefano’s secretaresse. Maar de vonk tussen hen sloeg pas 6 maanden geleden over. Kayleigh en Stefano hadden nu sinds 6 maanden een relatie, en woonden samen in Stefano's appartement. Lucas was zeer blij voor zijn vader. Sinds de dood van Yasmin had Stefano geen vriendin meer gehad. Hij had zich voornamelijk geconcenteerd op zijn gallery, een van de best bezochte van heel Greenwich Village.
Het gezelschap liep verder de woonkamer in. Nu begreep Lucas wel waarom het interieur zo was veranderd. Kayleigh had zo haar eigen inbreng erin aangebracht.
De tafel was compleet gedekt. Het zag er allemaal chique uit, maar tegelijk ook strak. ‘’Jullie zullen wel honger hebben na zo’n lange reis, neem plaats jongens’’ zei Kayleigh, terwijl Stefano naar de keuken liep om iets te drinken te halen. Om een gesprek op gang te brengen vroeg Kayleigh wat Lucas en Edwin zoal zouden gaan doen, al die tijd dat ze in New York waren. Het Central Park, het vrijheidsbeeld, het Empire State Building, Ground Zero, winkels natuurlijk. Diverse bezienswaardigheden die ze hoe dan ook zouden bezoeken. Edwin had zelfs zijn moeder belooft om opzoek te gaan naar een beeldje van een kikker, in de vorm van het vrijheidsbeeld.
De gezelligheid aan tafel zat er al goed in, wanneer Stefano terug uit de keuken komt met een fles champagne en een pak jus d'orange. De 3 champagneglazen werden ingeschonken, eveneens een glas met jus d'orange. Zie hieven het glas.
Lucas kon het in zijn nieuwsgierig niet laten om te vragen waarom Kayleigh geen champagne dronk. Stefano en Kayleigh keken elkaar aan. ‘’Ik vindt champagne heerlijk hoor, ik was vroeger echt een feestbeest.’’ Edwin had al een gevoel waar dit gesprek naartoe zou lijden en keek Lucas aan, die intussen een slok van zijn champagne nam. Kayleigh vervolgde haar verhaal: ‘’Alleen op dit moment kan het niet zoveel meer, ik kan niet meer zoveel drinken want eh.. ik eh.. ben in blijde verwachting’’ Terwijl Edwins ogen groot werden, verslikte Lucas zich bijna in zijn champagne. Er verscheen een brede grijns op Lucas’ gezicht, die voorlopig niet meer weg zou gaan. Lucas en Edwin feliciteerden het stel. ‘’Ik krijg er gewoon een broertje of zusje bij’’ sprak Lucas op een blijde toon. Het gezelschap hief nogmaals het glas. Ze proostte met z’n allen op een gezellige tijd, én op een mooie toekomst.

Reacties: