FanFic.nl

Caught in a team I didn't want..

Chapter 7: Guess what happens next..?

Sayuri was als eerste van het team aangekomen in Konoha. Teminste, dat dacht ze aangezien ze nog niemand had gezien die bij haar team hoorde. Ze was snel langs de supermarkt gegaan en had wat eten voor zichzelf gehaald, waarna ze snel naar een afgelegen veldje ging. Ze liet zich daar neer vallen en dacht na. Ze was behoorlijk door het lint gegaan vond ze zelf.
Haar ouders waren omgekomen in de 'Third Shinobi World War' een van de grooste oorlogen die bekend waren. Ze had ze zien sterven, in het ziekenhuis van Konoha. Daarna had ze gezworen nooit meer een stap in dat ziekenhuis te zetten. Ze was opgevoed door andere mensen, die ze nooit echt goed had gekent. Ze was er weggelopen.

Sayuri zuchtte en liet zich achterover vallen. Toen ze goed keek zag ze dat een zwart gekleede gedaante met een voet tegen het hek aan. Sasuke. Snel krabbelde Sayuri overeind. "Wat moet je?" Klonk haar stem kwaad. Hij schudde zijn hoofd en liep langzaam op haar af. Ze snoof en draaide zich weer recht. "Hoe lang sta je daar al?" Vroeg ze toen ze hoorde dat hij vlak achter haar stond. Sasuke ging naast haar zitten. "Lang genoeg.." Was zijn antwoord. Nog steeds had ze geen antwoord op haar eerst vraag. Dat maakte haar eigenlijk niet uit. Maar... wat deed hí­j hier? Ze haatte hem, toch? Ze begon over zichzelf te twijfelen. En dat viel blijkbaar te zien. "Je twijfelt. Waarover?" Klonk de stem van Sasuke rustig. Sayuri zuchtte en liet zich achterover vallen. "Over alles. Ik.. ik ben alles en iedereen kwijt, ik ben alleen. Ik weet niet wat ik moet doen. Het enige wat ik kan doen is de beste Shinobi worden die Konoha ooit heeft gekent... voor mijn ouders." Sasuke keek haar raar aan. "Je ouders? Zijn ze niet gewoon in de buurt?" Vroeg hij toen. Zijn nieuwsgierigheid leek uit het niets te komen. Sayuri kende hem helemaal niet zo. "Mijn ouders zijn dood." Het kwam er bot en droog uit. Maar het was de waarheid. "Ohw..." klonk het toen zachtjes naast haar. Ze snoof zachtjes. "Hoe zit het met jou dan?" Vroeg ze toen. Dat had ze beter niet kunnen doen, want voor ze het wist stond hij rechtop naast haar. "Daar.. dat.. Dat weet je niet?" Sayuri schudde haar hoofd. Sasuke kwam niet uit zijn woorden. "Mijn broer.. moordde mijn clan uit. Behalve mij.." Sayuri stond ook op. Voordat ze het wist stond ze tegen hem aangedrukt, met haar armen om hem heen geslagen. "Ik snap hoe je je voelt." Zei ze zachtjes. Ze voelde de armen van Sasuke ook om haar heen gaan. Stonden ze nou werkelijk te knuffelen? Sayuri liet hem weer los. Ze glimlachtte en knikte. Ze pakte zijn arm vast. "Kom op, we gaan bij mij thuis wat eten." Zei ze met een grijns. Met een verbaasde blik op zijn gezicht liet Sasuke zich mee trekken naar het huis waar Sayuri woonde.

Reacties:

bloodyhell18 zei op 1 aug 2011 - 21:28:
Meeeeh ik wil meeeeeer ^^
Please ga door