Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Forgotten » Bevestigd

Forgotten

31 juli 2011 - 21:21

1271

0

201



Bevestigd

Gordon trok Simone naar binnen toe en daarna Bill om de deur te kunnen sluiten.
Simone draaide zich om naar mij en ik keek haar aan en zei als de test nu positief is he, mag ik dan hier blijven??
De twins draaide zich met een ruk om en riepen NATUURLIJK WAT IS DAT NOU WEER VOOR EEN VRAAG!!!!
Ik grinnikte om het geamuseerde gezicht van Simone die ook uitbundig knikte..
Gordon zei alleen maar welkom thuis meissie, waar ik dus tranen van in mijn ogen kreeg.
Ik ging op de trap zitten en liet alles even op me inzinken..
Bill duwde iedereen naar de huiskamer en kwam toen naast me zitten..
Ik keek hem aan en zei dat dit serieus het raarste was wat me ooit was overkomen..

Hij zei lachend dat het ook niet iets is wat je elke dag zou meemaken.
Ik grinnikte en zei dat hij daar een punt had.
Toen betrok mijn gezicht weer, Bill haakte daar meteen op in en vroeg me wat er was.
Mijn spullen staan daar nog, als hij ze niet inmiddels al aan de straat heeft gezet.
Werkt hij niet dan vroeg Bill nog.
Ja normaal gesproken wel maar of hij nu werkt weet ik niet hij is behoorlijk van slag..
We kunnen er langs rijden en dan gaan kijken of hij thuis is, als hij er niet is kan je je spullen pakken.
Ja dat lijkt me een strak plan zei ik tegen hem,
Hij trok me omhoog en zei dat hij nog wel wat voor me had aan kleding.
Ik kreeg een zwarte broek, een zwarte boxer en een rood shirt met een zilveren doodshoofd erop in mijn handen gedrukt.

Ik ging de douche in en Bill ging het plannetje beneden bespreken.
Nadat ik me afgedroogd had en in de spiegel keek schrok ik toch nog wel een beetje, de wallen kwamen nog net niet tot op de grond.
Jezus ze zullen wel gedacht hebben dacht ik bij mijzelf..
Nadat ik aangekleed was ging ik op met een slakkengangetje naar beneden, ik zag niemand in de huiskamer dus liep automatisch door naar de keuken waar iedereen aan de
keukentafel zat en toen ze mij zagen zei Simone dat ik moest komen eten.
Ik glimlachte en schoof aan, kreeg een kop thee aangereikt waar ik 3 schepjes suiker in kwakte en een beetje melk.
Tom keek me vies aan en Bill zijn wenkbrauw was weer omhoog getrokken.
Simone kirde dat zij vroeger ook haar thee zo dronk en zat happy op en neer te stuiteren, wat ook weer rare blikken naar haar toe opleverde.
Ik grinnikte bij het aanzicht en dacht bij mij zelf nou dan weten we ook weer van wie Bill dat heeft.
Bill keek mij aan en zei nee dat heb ik niet van haar, waardoor ik dus in de lach schoot en mijn tong uit stak.
Tom keek naar Bill en schudde zijn hoofd.

Na het eten stapte we in de auto.
Ik reed met de twins mee en Simone en Gordon in hun eigen auto zodat we alles in 1 keer mee konden nemen.
Ik zuchtte nerveus en Bill keek achterom en vroeg of ik bang was.
Ik knikte en zei dat papa nu heel onvoorspelbaar was en dat ik niet precies wist wat te verwachten.
Bill zei dat hij dat nog wel wist van vroeger.
Jullie hebben het ook niet makkelijk gehad vroeger volgens mij..
Nou ja wat is niet makkelijk zei Bill zachtjes.
Hij was vaak weg, en als hij er wel was lag hij op de bank tv te kijken, spelen was er niet bij en hij vond dat Tom en ik te close waren.
Ik keek Bill stom aan en zei dat is toch zo'n twinthing?
Ja zeiden Tom en Bill tegelijk waardoor ze elkaar even kort aankeken en ik in de lach schoot om hun gezichten..
Ik weet niet precies wat hij erop tegen had, maar ik was degene die graag knuffelde ging Bill verder.
En Tom was altijd in de buurt dus je kan wel raden wie mijn knuffel was.
Ik glimlachte en zei dat ik dat graag had willen meemaken.
Bill zei toen droog kijk er niet raar van op als je opeens 2 armen om je heen voelt, ben nog steeds gek op knuffelen en dan maakt het me niet uit wie
het is in het gezin.
Ja dat is heel irritant als hij zo'n bui heeft, vooral tijdens het autorijden zei Tom er nog even bovenop.

We kwamen na een poos rijden aan in mijn straat en mijn vaders auto stond niet voor de deur wat betekende dat hij was gaan werken of in de kroeg zat.
We stapte snel uit en ging naar binnen.
Bill stond in mijn kamer die geen kleur bevatte en maar een simpel 1 persoonsbedje, een bureau en een kleine kleding kast en keek bedroeft.
Serieus dit is toch geen tiener kamer zei hij tegen Tom.
Die gaf ook aan dat dit zeer sober was en ik trok een weekend tas onder mijn bed vandaan.
Ik pakte mijn kleding in en de spullen die voor mij belangrijk waren.
Toen kwam ik een foto tegen waar Simone op stond met 2 kleine jongetjes.
Pap had deze foto gegeven aan mij toen hij mij had uitgelegd wat er met hun was gebeurd.
Ik gaf de foto aan Simone en die glimlachte en zei dat ze blij was dat ik toch een foto had gekregen en dat ze nu zeker wist dat ik haar dochter was..
Tom vroeg of ik geen andere spullen had die ik mee wou nemen zoals een computer of mp3 of tv.
Ik keek hem aan en zei dat ik die spullen niet bezat.

Bill keek me aan alsof hij water zag branden.
Ik keek naar mijn schoenen omdat ik wist dat ik waarschijnlijk 1 van de enigste tieners in dit land was die dat soort dingen niet had.
Je hebt ook geen mobiel vroeg Bill toen..
Nope niet meer die heeft Tom aan gort gegooid weet je nog.
Ow ja grinnikte Bill en Tom werd weer rood.
Dit kan niet en dit mag niet riep Bill opeens, wij gaan zo shoppen riep hij nu nog luider.
Simone keek hemeltjes en Tom die had paniek in zijn ogen.
Ik vroeg aan Tom wat er mis was en die zei trek je wandelschoenen maar vast aan want voorlopig ben je nog niet thuis..
Bill maakte een verontwaardig geluidje waardoor ik en Tom in de lach schoten.

Simone vroeg of ik alles had, want ze had het gevoel dat pa elk moment binnen kon komen en dan waren we de sjaak natuurlijk..
Ik knikte en de spullen werden bij Simone en Gordon in geladen op verzoek van Bill.
Rij voorzichtig was het laatste wat ik Simone nog hoorde roepen naar de jongens en Tom stak zijn hand op naar buiten als teken dat hij dat zou doen..
Ik keek naar buiten en liet een traan lopen.
Bill zag het en vroeg waarom ik huilde.
Ik zei dat ik verdrietig was omdat ik Kraven, Lisa, Eric en Aiden niet meer zou zien, en ik moest waarschijnlijk naar een andere school en al dat geblaat meer.
Bill knikte dat hij dat begreep en zei dat zodra er tijd was we naar mijn vrienden zouden rijden voor 06 nummers en mail adressen, dan kon ik op die manier
contact met ze houden.
Ik knikte op mijn beurt weer terug en zei dat ik Lisa af en toe wel over zou laten komen en er kwam een glimlachje op mijn gezicht bij het idee alleen al.
Bill riep toen Ik ken die blik!!
ik keek hem aan en vroeg welke blik?
Die blik heeft Tom ook altijd als hij een lekker wijf ziet en waar hij graag sex mee zou willen hebben.
Ik werd rood en Tom schoot natuurlijk weer in de lach en zei dus ze heet Lisa he..
Ik knikte en keek hem uitdagend aan.
Is ze mooi vroeg Bill..
Zeker wel zei ik en ik kon niet wachten om der weer te zien..


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.