FanFic.nl

A meeting gone soure FT Tokio Hotel..

De verassing..

Vandaag is het zover!
Vandaag ga ik de meiden ophalen en dan gaan we naar een Meet & Greet die ik als verassing heb gewonnen voor hun.
IK heb contact gehad met hun ouders en die waren zelfs door het dolle heen dus dat was al een meevaller.
Ik moet straks eerst naar Almere om Jessie op te halen, der ouders zouden ervoor zorgen dat ze klaar stond.
Daarna moet ik door naar Breda om Laneice op te halen en ook haar ouders zouden ervoor zorgen dat ze klaar zou staan..
Ik ben zelfs een beetje nerveus, aangezien ik er wel tegen op zie om die gillende keuken meiden naast me te hebben staan.
Ik snap dat niet hoor, je komt toch naar een concert om te luisteren naar je idool niet om jezelf schor te krijsen.
Ik bedoel dat je krijst als een nummer begint en eindigt ok, maar het hele fokking concert kom op zeg.

Nadat ik lekker gedoucht had maak ik een broodje pindakaas met jam klaar en een kop thee.
ow nog even me tandenpoetsen bijna vergeten damn..
Na dat me ook nog gelukt was ga ik de deur uit naar de auto.
Ik stap in mijn Opel Senator, knal er een cd in van Oomph en rij naar Jessie's huis.
Ben zo benieuwd hoe die gaat reageren..
Na een klein half uurtje gereden te hebben kom ik de straat in van Jessie en ik parkeer de auto.
Ik druk op de bel toch wel een beetje zenuw achtig straks krijgt ze een hart verzakking ofzo weet je.
Maar die gedachte druk ik al snel weg als de deur geopend word..

Jessie staat me met grote ogen aan te staren en stamelt verbaasd wat ik kom doen.
Dus ik glimlach en zeg dat we een ritje gaan maken en dat ze der jas moet pakken.
Ze kijkt me aan en vraagt of ik der niet in stukjes ga hakken in het bos om der daar achter te laten.
Zoiets als dat had ik kunnen verwachten Jessie komt wel vaker lekker droog de bocht om.
Dus ik kijk der dan ook droog aan en zeg waar ze me voor aan ziet, aan der lach te zien wil ik dat dus al niet meer weten.
Dus snel zeg ik dat ze naar de plee moet gaan dan konden we gaan want we moesten nog een stukkie rijden.
De ouders kwamen nog even snel hallo zeggen en ik zei dat ze morgen terug zou zijn want ik had een hotel geboekt in Rotterdam, het zou anders te laat worden gewoon..
Jessie kwam alweer aan gehuppeld en liep mee naar de auto.

Ik vertelde haar dat we Laneice ook gingen op halen en dat vond ze ook wel cool.
Snel haalde ik de cd van Oomph eruit en gaf haar het mapje met cd's die ik had.
Ze zocht een cd uit en we praten over van alles en nog wat en zo schoot de rit wel aardig op eigenlijk.
Tot ze der nieuwsgierigheid niet meer kon bedwingen en ze vroeg wat we nou eigenlijk gingen doen.
Ik zei dat het een verassing was dus dat ze het wel zou zien.
Ze was het er niet helemaal mee eens maar tot mijn geluk kwamen we aan bij het huis van Laneice.
We stapten uit en liepen naar de deur(duh) en Jessie belde aan.
Ik ging net naast de deur staan zodat Laneice allen Jessie zag want die kon ze niet van gezicht.
De deur ging open en ik hoorde Laneice vragen of ze Jessie kon helpen.
Jessie keek me moeilijk aan dus ik besloot maar tevoorschijn te komen.

Nou toen Laneice me zag dacht ik heel even dat ze niet meer ademde maar aan de opkomende gil merkte ik al snel dat er met haar niks aan de hand was.
Wel waren Jessie en ik al half doof maar ja dat zouden we later toch ook wel zijn..
Laneice vroeg stuiterend en wel wat we kwamen doen en haar ouders stonden achter haar al te lachen want tja die wisten het wel natuurlijk..
Ik zei dat ze dat wel zou zien en dat ze even naar de wc moest gaan en dan mee moest komen.
Heb nog nooit iemand zo snel weg zien spurten ze liep zelfs der moeder zowat onderste boven.
Der pa moest erom lachen en zei direct dat ik vaker langs moest komen, wat weer een klap op zijn achterhoofd opleverde van zijn vrouw .
Ik kon een giechel niet onder drukken en draaide me snel op voordat ik in de slappe lach zou schieten want als dat zou gebeuren waren het eerste half uur nog niet weg.
Laneice kwam aan lopen en we gingen wederom naar de auto.

Na een eeuwigheid in de auto gezeten te hebben waren we eindelijk in Rotterdam.
Ik reed naar het hotel waar we zouden verblijven en boekte ons binnen.
we kregen de sleutel en gingen naar de 3 persoonkamer.
Ow god een 1 persoonsbedje, dat ging fijn worden..
Laneice grinnikte al om mijn gezicht en toen kon de vraag ook niet meer in houden en vroeg wat we gingen doen in Rotterdam.
Tegen haar zei ik ook dat het een verrassing was.
Ik keek op mijn horloge en zei dat we moesten gaan.

We kwamen aan bij de Ahoy en toen brak de hell los in mijn auto.
Ik begon te grijnzen en parkeerde de auto snel om uit die kleine ruimte te komen want mijn oren suisde nu al..
Jessie en Laneice waren op en neer aan het springen en gilde alleen nog maar Tokio Hotel.
Ik kon mijn lach niet meer in houden maar trok ze dan toch maar mee.
We kwamen bij een deur en ik liet de tickets zien.
Laneice en Jessie keken stom en vroegen waarom wij er al in mochten.
Ik haalde mijn schouders op en liep achter de man aan die ons naar de jongens zou brengen.
Hij opende een deur en we liepen de concert hal in waar de jongens dus aan het soundchecken waren.
Er stonden nog 7 andere meiden, en die waren ook al aan het hupsen en doen.
We liepen dichterbij en ik merkte dat Laneice steeds langzamer ging lopen dus ik stak mijn hand uit die ze gretig aan pakte en kwam dicht naast me lopen.

De jongens waren geconcentreerd bezig toen Bill opeens aan de meiden vroegen of ze konden zingen dus die allemaal ja gillen behalve wij 3 natuurlijk.
Bill keek ons even aan en ik keek de ander kant op alsof ik het niet had gezien, Laneice ging half achter me staan en Jessie vond het plafond weer interessant.
Die huppels klommen op het podium en begonnen mee te zingen.
Toen de eerste noten vielen zag ik verschillende crew members hun vingers in hun oren proppen, Laneice ging samen met Jessie ineen lach stuip en mijn mond viel open tot op de grond en ik vroeg me af hoe doof die gasten wel niet waren.
Tom keek onze kant uit en schoot ook zover het lukte in de lach, Bill trok een gezicht alsof hij elk moment zou kunnen doodvallen, Georg had zijn rug naar hun toegekeerd en trok zijn oortjes uit en zijn schouders schokte ook en Gustav zat ook gepijnigd achter de drums..

Bill ronde het nummer wat sneller af dan eigenlijk hoorde maar bleef beleeft.
De meiden waren helemaal happy omdat ze dat hadden mogen doen en ik stond aan de grond genageld terwijl ik de 2 meiden achter mij nog hoorde hinniken.
Tom stapte naar zijn mic en vroeg waarom wij niet meezongen.
Laneice zei eerlijk omdat ze niet kon zingen en Jessie zei het zelfde en net dat ik dat wou zeggen hoorde ik Laneice zeggen maar zij kan wel zingen al wijzend naar mij..
Ik draaide me om en keek haar aan van wtf doe je!
Tom sprong van het podium af en kwam op ons af en aangezien ik dat dus niet zag schrok ik me te pletter van zijn hand op mijn schouder.
Hij fluisterde in mijn oor dat hij dat dan wel eens wou horen en voordat ik kon zeggen dat hij de hoogste boom in kon werd ik al naar het podium getrokken,
Ik klom op dat verrekte ding en ik zag Laneice en Jessie grijnzen en kon het even niet laten om mijn middelvinger op te steken.

Bill kwam al aangehuppeld en ik moest dus nu zelf een giechel onderdrukken.
Zo zei hij welk nummer kan jij van ons.
Ik keek hem aan en vroeg of hij verzoekjes had, zijn wenkbrauw schoot in de lucht en ik zag hem denken.
World behind my wall werd het.
De jongens zette hem in en ik begon te zingen.
De huppels waren al van het podium af en Bill ging erbij zitten en liet merken dat het podium even voor mij was.
Ik zag verscheidene mensen uit de donkere hoekjes tevoorschijn komen, waarschijnlijk crewmembers.
Ik zag zelfs David aan komen en kreeg het steeds benauwder.
Laneice en Jessie zaten weer in hun stuiter modus dus die waren in ieder geval happy.
Tom stond opeens naast me met een grijns op zijn bakkes waarvan ik de kriebels kreeg maar weg stappen kon niet want aan de andere kant stond Georg met een grijns.
Bill stond nu ook op en kwam achter me staan en ik was blij dat Gustav niet weg kon anders klopte het nummer niet meer.
Dus stapte ik snel naar voren en liep bij hun vandaan, en ze keken me met een valse grijns na.

Toen het nummer was afgelopen ging iedereen uit zijn dak op de huppels na natuurlijk, wat had je anders verwacht.
Damn girl zei Tom toen hij zijn gitaar had afgedaan.
der zit aardig wat kracht in dit kleine dametje waardoor ik mijn wenkbrauw optrok en hem aan keek.
Hij schoot in de lach en zei ja sorry voor mij ben je klein.
Ik stak mijn tong uit naar hem en hij lachte nog harder.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.