Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Left » OO5
Left
OO5
Bill loopt langzamerhand weer naar huis. Hij piekert steeds over dat kleine meisje. Wat als ze nou echt allen rondzwerft?
"Ik ga wel even met Tom praten." mompelt Bill in zichzelf.
Af en toe zoekt een klein regendruppeltje de grond. Op die stoeptegel valt en druppeltje, en op die, op die. Steeds meer druppeltjes. Druppels worden groter en felle lichtflitsen vullen de horizon.
"Kom, Scotty, rennen!" roept Bill.
Hij wil toch niet zeker dat zijn haar geruïneerd wordt? Scotty blaft van plezier, hij vindt het wel wat, dat rennen. Het huis komt steeds dichterbij. Bill grabbelt in zijn broekzak of hij de huissleutel kan vinden.
Bill komt zeiknat binnen.
"Tom! Ik moet met je praten!" roept Bill naar Tom, die boven op zijn gitaar aan het tokkelen is. Het klinkt echt mooi! Een rustige slag. Van akkoord D, naar Em en dan G. Het is rustig, maar vrolijk. Tom is zijn muziek waarschijnlijk aan het afschrijven, want het duurt even voordat hij beneden komt.
"Sorry, ik wilde even mijn muziek afschrijven." zegt Tom.
Bill wist het! Tweelingen hè.
"Waar wilde je over spreken?" vraagt Tom rustig.
"Nou, kijk, ik zag net, toen ik met Scotty ging lopen, een klein meisje. Ze lag op de bank. Ik dacht dat op haar moeder of vader wachtte, dus ik liep nietsvermoedend door. Ik vraag me dus af of ze een klein zwervertje is.." legt Bill uit.
"Een heel verhaal. Zullen we straks dan samen even kijken?" vraagt Tom. Wat lief van Tom.
Reacties:
Eindelijk ze hebben het door
Ben trouwens benieuwd hoe zo een klein meisje zo lag op straat heeft kunnen overleven. Het moet echt een vechtertje zijn.
give me please een melding its awsome geschreven
xxx