FanFic.nl

Schrijfwedstrijd-stuff

Laia Sequera

Naam: Laia Sequera
Geboortedatum: 8 Juli, 1992
Innerlijk: Ze denkt veel na. Te veel, volgens haar moeder. En ze kijkt naar dingen. Naar mensen, vooral. Omdat ze ze snapt. Ze weet precies hoe iedereen denkt, wat ze graag doen, of ze thee of koffie drinken, of ze hun sokken aanhouden als ze thuis komen. Dat doet ze zelf niet, trouwens. Ze is georganiseerd, maar niet heel erg. Ze wil geen planningen maken, omdat ze bang is dat ze zich er per ongeluk niet aan kan houden, en dan alles mis laat gaan. Als er iets net niet helemaal klopt, irriteert het haar. En ze checkt feiten graag. De waarheid interesseert haar, omdat ze niet precies weet wat het nou eigenlijk is. Als je haar niet kent, is ze heel stil. Als je haar wel kent ook. Ze praat niet in grote groepen. De enige met wie ze een beetje praat is Sophie, die haar vriendin is sinds de kleuterklas. Sophie weet eigenlijk niets over haar, terwijl Laia alles weet over Sophie. Ze kijken samen op facebookprofielen van andere mensen, smeren koekjesdeeg op elkaars neus, hebben de slappe lach om het woord “oftalmoplegie”�. Ze zijn niet vaak samen, en eigenlijk is Sophie ook helemaal niet belangrijk. Ook schrijft Laia brieven naar een drieëntwintigjarige jongen, die in Amerika woont. Hem vertelt ze alles. Zelfs wat ze eet voor ontbijt.
Sterktes: Ze kan zichzelf heel goed afsluiten, leert snel, en begrijpt veel. Als ze iets zegt, is het waar. Ze denkt na voordat ze iets doet.
Zwaktes: Ze kan geen twee dingen tegelijk doen. Ze raakt vrij snel geïrriteerd als mensen te dicht in haar buurt komen. Ze is niet heel erg sociaal, en ze houdt niet van dingen zoals speeches houden. En ze kan zichzelf niet laten gaan - controle is belangrijker dan plezier.
Likes: Appeltaart. Gedachtes. Georganiseerde dingen. Logica. Eindeloze stiltes. Zaterdagmorgen. Espresso. Pasta. Toast met pindakaas en banaan. Weten dat mensen haar interessant vinden, en doen alsof ze dat ook echt is (want zelf vindt ze van niet). Zich inbeelden dat ze ergens anders is, of iemand anders, of iets anders. Dingen doen met een hele groep vrienden van Sophie - dan zegt ze eigenlijk niets, en vermaakt ze zich geweldig. Ze is er niet echt bij, ze kijkt en luistert. Een beetje zoals TV kijken, maar dan in het echt.
Dislikes: Dingen die te zoet zijn - van liefdesliedjes tot gekarameliseerde appels. De handen en/of voeten van mensen die ze niet kent. Zweet, en andere kleverige dingen. Mensen die aan haar haar zitten. Mensen die heel graag met haar willen praten als ze iets anders aan het doen is, zoals nadenken, of eten.
Familie: Haar ouders zijn gescheiden. Ze heeft vader met een stoppelbaard en van die kleren die eigenlijk voor bergbeklimmers of wandelaars zijn. Hij heeft een nieuwe vriendin, met blond haar en vreemde humor, en een nieuw zoontje. Een vijfjarig zoontje, dat houdt van bomen klimmen en dinosaurussen en gepaneerde aardappels. Haar moeder is anders. Haar moeder is vooral ook heel erg onbelangrijk. Zwartgrijzig, dun haar, pantoffels, wallen onder haar ogen. Ze doet niet zo veel, behalve schoonmaakster zijn, koffie drinken en romans lezen. Vanbinnen is ze allang dood en leeg - alles wat ze doet gaat min of meer automatisch.
Nationaliteit: Andorrese.
Hobbies: Nadenken. Brieven schrijven. In de winter skiën. Simpele dingen koken. Mensen bestuderen.
Extra: Ze kan niet knipogen, en ook niet multitasken. Dat laatste probeert ze niet eens, dat eerste wel. En ze wil architect worden. Gaat architect worden. En ze heeft een gehoorapparaat. Haar lievelingsboek heet Grijs op je neus en het gaat over een jongetje dat altijd liegt en zelf gaat geloven dat het waar is. Ze kent het uit haar hoofd. Alle 134 pagina’s.
Foto

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.