Hoofdcategorieën
Home » Vampire Knight » Hunter's Princess » The Assemble
Hunter's Princess
The Assemble
Voorzichtig klop ik op de deur van de directeur. Net als ik nog een keer weer wil kloppen, klinkt er een norse ‘’binnen!’’. Hoewel ik een aardige raddraaier kan zijn, heb ik geen idee waarvoor ik bij de directeur moet komen. Naar mijn idee heb ik Mevrouw Dijk toch niet zo erg dwars gezeten, maar daar zal hij ongetwijfeld anders over denken.
Binnen zit in een zachte stoel een apart figuur. Lang, donkerblond haar en een bril met een lange cape. Snel staat hij op als ik de kamer binnen kom. ‘’Kaien Cross, aangenaam’’ Ik schud hem de hand en mompel mijn naam. ‘’Ga zitten, Artemis’’ Zegt de Directeur met klem. Gedwongen als ik me voel, ga ik zitten op de enige vrije smoezelige fauteuil, naast meneer Cross. ‘’Meneer Cross hier’’, knikt de directeur naar hem, ‘’heeft een aanbod voor je. Wij als school kunnen je drukke leefstijl geen ondersteuning meer bieden’’. Ik onderdruk een gaap. Druk ben ik inderdaad, ’s nachts jagen geeft het meeste resultaat, maar is funest voor mijn nachtrust. ‘’Beste Artemis, ik heb je geschiedenis gehoord, en naar aanleiding van je nachtelijke bezigheden en opdrachten van de Hunter Association denk ik dat ik je een geschikte plek op onze academie kan bieden. Er is namelijk nog een Hunter op de academie’’ Mijn oren spitsten zich. Nóg een hunter? Hoewel ik van het bestaan weet van mijn lotgenoten, ben ik nog nooit een andere hunter tegengekomen. ‘’ Neem je mijn aanbod aan?’’ Ietwat overvallen door de vraag, knikte ik. ‘’Ja.’’ Ik wilde dolgraag een ander leven leiden en ik kon voelen dat dit de uitgelezen kans was. ‘’Goed, dan regel ik de rest!’’ Opgewekt sprong de vreemde man op, gaf mij en de directeur een hand en vloog weg. ‘’ Die had haast’’ mompelde ik.
Na wat dingen afgehandeld te hebben op mijn (sinds vandaag) oude school, begon ik roekeloos mijn tas in te pakken. Mijn ouders waren al ingelicht. Het leek of ik in een stroomversnelling zat, mijn gedachten wervelden rond en mijn ouders keken hulpeloos toe hoe ik mijn vleugels uitsloeg om ergens anders te gaan wonen. Met tranen in hun ogen gaven ze me een knuffel. De eerste keer dat ik weer thuis zou komen zou in de vakantie worden, iets wat nog ver weg van nu leek. Geëmotioneerd stapte ik in een geblindeerde BMW, afgeschermd van de buitenwereld. Ik kreeg een steek in mijn hart toen de auto startte en optrok.
Het was een lange rit naar de academie, maar uiteindelijk stopte de auto voor een immens groot en prachtig hand bewerkt hek. Imposant zwaaide het open en kon de auto doorrijden. Aan de grote binnenplaats lagen drie gebouwen ver uit elkaar. Voor het hoofdgebouw -althans, daar leek het op- werd ik netjes uitgelaten en mijn koffers werden naar binnen gebracht. Na een keer diep ingeademd te hebben, ging ik het al even imposante gebouw binnen.
‘’Jij moet Artemis zijn!’’ Een vrolijk meisje met lang donker haar en een wit school uniform komt op me af gelopen. ‘’Mijn vader heeft me ontelbare dingen over je verteld, ik zal je naar hem brengen’’ Enthousiast haakte ze haar arm in die van mij. In een flits stonden al mijn zintuigen op scherp. Ik keek haar aan, en ze lachte terug. Ze was werkelijk waar bloedmooi…
‘’Papa? Artemis is hier!’’ Nog even enthousiast leidt ze me het kantoor van haar vader binnen. Met een schok besef ik dat de vreemde persoon, Kaien Cross, de vader is van dit beeldschone meisje. ‘’Dank je, Yuuki. Heb je Zero geroepen?’’ Ze knikte en haar haar bewoog soepel met haar mee. ‘’Goed, ga lekker zitten, dan zal ik je een inleiding geven op over onze school’’ Met enigszins tegenzin installeer ik me in een stoel.
‘’De Cross academie bestaat uit twee Dorms. De Moon dorm, en de Sun dorm.’’ Het begon in mijn buik te kriebelen toen hij dit zei, en ik begon een vermoeden te krijgen waarom ik me zo ongemakkelijk voelde in Yuuki’s buurt. ‘’De Sun dorms, de verblijven aan de rechterkant van dit onderwijsgedeelte, zijn thuis voor de normale leerlingen. Ze gaan naar school, en leiden een rustig leventje door de bescherming van onze Prefects. Zero Kiryuu, en mijn lieve dochter Yuuki. Aan de linkerkant zijn de Dorms van de Night studenten. Zoals je al kon verwachten zijn dit mijn gewaardeerde Vampire studenten.’’ Mijn nekharen gaan rechtovereind staan. Dí¡t is wat ik rook. Dí¡t is waarom ik me zo opgejut voel… ‘’Mijn Prefects beschermen en scheiden deze twee studentlagen. Yuuki heeft haar rust verdiend, en ik dacht dat jij als Hunter haar functie perfect kon overnemen.’’ Hij draait zijn hoofd naar de deur. ‘’Kom binnen, Zero, laat je nieuwe compagnon niet zo wachten’’ grinnikt Hoofddirecteur Cross. Met een zekere tred komt er een lange jongen binnen gelopen. Zijn verschijning heeft een zekere impact. Zilvergrijs haar tot net over zijn oren wat meedeint op zijn zekere tred. Zijn heldere grijze ogen stralen achterdocht uit, en in zijn oor aan de linkerkant aan de bovenkant zitten drie ringetjes, terwijl ze in zijn rechteroor in zijn oorlel zitten. Toch was het meest opvallende aan deze verschijning de enorme tattoo in zijn nek, iets wat zijn ruigere uiterlijk nog een extra boost gaf. Er was iets aan hem, dat mij mateloos fascineerde…
Reacties:
Goed verhaal!
Snel verder...
En graag een melding!
Je verhaal staat bij mijn favorieten.
Wie is jouw favo. personage van VK?