Hoofdcategorieλn
Home » Twilight » You are my only hope || Emmett Cullen ||Afgelopen » 002 || Hope Luna
You are my only hope || Emmett Cullen ||Afgelopen
002 || Hope Luna
Om 6 uur werd ik wakker. Nog steeds was ik doodmoe. Wat ik normaal vind als je maar 6 uur slaapt. Meteen ging ik me aankleden en als ik klaar was was het 7 uur. Ik deed alles om die wallen weg te werken. Nu nog even Annelies wakker maken. Toen de wakker, aangekleed was en gegeten had was het 8 uur. Ze ging vandaag voor het eerst naar school. Ze had een prinsessenboekentasje. Eigenlijk was ze schattig met haar 2 staartjes, haar kleedje en schoentjes, klaar om naar school te gaan. Ik stak koekjes en boterhammen in haat boekentas en zette haar in het kinderzitje. Fier zat ze daar met haar boekentasje in haar armen geklemd. Ik had medelijden met haar. We waren aan de kleuterschool aangekomen en ik pakte haar op. Toen de schoolbel ging liepen de tranen over haar wangen terwijl ik haar neerzette. Haar lerares kwam haar halen en ik wuifde nog eventjes naar haar terwijl ik in mijn auto stapte en naar school ging. Ik was wel te laat maar dat kon me niet veel schelen. Eerst even naar het onthaal voor mijn spullen.
Hoi, ik ben Hope Luna. Ik ben hier nieuw zei ik.
Ah! Je bent de nieuwe! Hier zijn je spullen. Veel plezier. Laat deze briefjes door iedereen tekenen. Je moet eerst naar Bio 120 Zei de vrouw.
Oké zei ik en liep naar het lokaal. Klopte en ging binnen. Liep naar de lerares en liet mijn briefje zien.
Klas! We hebben vandaag een nieuwe! Stel jezelf maar voor zei Mvr. Van De poel.
Ik ben Hope Luna, en ben net van LA naar Forks verhuisd zei ik.
Oké Hope! Ga maar naast mr. Cullen zitten daar achteraan zei Mvr. Van Den Poel.
Er was ook nergens anders plek meer dus ik vond dit een beetje logisch. Degene naast wie ik moest gaan zitten was groot,gespierd en had zwartte krullen in zijn korte haar. De droomvent voor elke vrouw.
Hoi, ik ben Emmett Cullen zei hij opgewekt.
Ik ben Hope zei ik.
Ik wil niet onbeleefd zijn hoor! Maar waarom ben je eigenlijk te laat? vroeg Emmett.
Ik moest mijn zusje wegbrengen naar haar eerste schooldag, zei ik.
Oh! zei Emmett en draaide zich om om de les te volgen. Je was kei moe! En half de les begon je maag te knorren.
Honger? vroeg Emmett lachend.
Ja zei ik ook een beetje lachend terug. De les biologie ging snel voorbij en hierna hadden we muziek. Nog zon saai vak. Weer moest ik naast Emmett zitten. Was dit een vloek?????
Omdat we vandaag een nieuwe hebben geen we onze stemmen eens testen. Jullie komen naar voren en zingen. Met of zonder instument. zei de lerares. Natuurlijk begonnen ze met mij. Ik liep naar voren en nam een gitaar en begon te spelen :
Is anybody out there?
Does anybody see
That when the lights are off something's killing me?
I know it seems like people care
'Cause they're always around me
But when the day is done and everybody runs
Who will be the one to save me from myself?
Who will be the one who's there
And not ashamed to see me crawl?
Who's gonna catch me when I fall?
When the show is over
And it's empty everywhere
It's hard to face going back alone
So I walk around the city
Anything, anything to clear my head
I've got nowhere to go, nowhere but home
Who will be the one to save me from myself
Who will be the one who's there
And not ashamed to see me crawl?
Who's gonna catch me when I fall?
It may seem I have everything
But everything means nothing
When the ride that you've been on
That you're coming off
Leaves you feeling lost
Is anybody out there?
Does anyobdy see
That sometimes loneliness is just a part of me?
Who will be the one to save me from myself?
Who will be the one who's there
And not ashamed to see me crawl?
Who's gonna catch me when I fall?
Who's gonna catch me when I fall?
Who's gonna catch me when I fall
And not ashamed to see me crawl?
Who's gonna catch me when I fall? zong ik. Iedereen keek met open mond. Zelfs mijn buurman Emmett. Ik ging terug na mijn plaats, nog steeds verwonderd van de reactie van de klas. Niet iedereen moest al zingen. Sommige volgende les.
Jij kan nogal zingen! zei die. Dus echt niet.
Zal wel! Ik kan net niks ja! Ik ben alleen maar goed voor het huishouden! zei ik. Shit!! Te veel verklapt!
Doe jij het huishouden? vroeg Emmett.
Ja! Net zoals alles zo een beetje, ik slaap amper, zorg voor mijn zusje, kuis,enz.. zei ik.
Doet je moeder dat niet? vroeg hij. Hij is veel te nieuwsgierig!
Nee, die is dood, en voor je het vraagt mijn vader doet het ook niet maar die doet geen sikkepit in huis zei ik.
Dat is onrechtvaardig!!! Maar waarom slaap je amper?Volgens mij eet je ook al niet zo veel. Ik zie je ribben bijna zitten. zei Emmett, bezorgt.
Zoals ik je heb gezegd, om 10 uur gaan mijn broer en pa slapen, dan kuis ik. Tegen 0 uur ga ik dan slapen. Ik werk de hele dag, ik eet alleen maar avondeten. De volgende dag sta ik om 6 uur op om alles klaar te krijgen en daarna naar school te gaan. zei ik alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Voor mij was het ondertussen ook zo. Emmett keek bezorgt. Niet dat het moest. Ik was volledig gezond.
Wat hebben we na de pauze? vroeg ik aan Emmett toen de bel ging.
GYM zei hij lachend. Vast zijn lievelings vak.
O nee kreunde ik. Als ik me nu al amper voort kon slepen om ergens te geraken. Ik liep naar de spelplaats en zette me neer op een bankje. Even naar mijn mp3 luisteren. Ik zocht in mijn boekentas maar kon hem nergens vinden. Even mijn jaszakken checken. Daar stak hij. Snel stak ik hem in mijn oren en luisterde naar My Immortal - van Evanscence. Zon goed liedje. Ik werd opgeschrikt door mensen die mijn naam riepen. De bel ging en ik liep met tegenzin naar de kleedkamers. Eenmaal in mijn tenue liep ik naar de leerkracht waar Emmett al vrolijk bij stond.
Mensen! We gaan vandaag voetballen. Emmett, Mike, jullie kiezen! Emmett begint! zei de leraar.
Hope zei Emmett en zo ging het door tot Emmett een top team had en Mike een slecht team. IK en Emmett waren duidelijk de beste en ik maakte 2 goals. Ik en Emmett zegevierden en ineens werd ik opgetild door een joelende Emmett.
Emmett!!!!!! Laat me los gilde ik en sloeg op zijn rug. Iets waar ik meteen spijt van kreeg want zijn rug was steenhard. Rot spieren van hem!.
Emmett! Laat Hope los! En ga jullie omkleden! Stelletje hooligans! zei de leerkracht streng. Mijn maag grolde als gek. Maar dat negeerde ik. De rest van de dagen gingen in een constante voorbij. Altijd hetzelfde Ritme. Naar toch was er een dag anders. Het was gisteren. Er was een groepje jongens op me afgekomen. Ze kwamen me pesten. Met dingen zoals dat ik in een ontwenningskliniek voor anorexia patiënten zou moeten zitten, ze noemden me onder andere emo, freak, strever enz.. . De jongens kende ik jammer genoeg.
Het waren degene die me op mijn vorige school hadden gepest. Op een dag hebben ze me af ge slagen. Ik had toen verschillende blauwe plekken enzovoort opgelopen. De blauwe plekken zag je nog altijd.Maar veel te graag was ik bij Emmett in de buurt. Ik was verliefd. Niet handig als die persoon onbereikbaar is. Veel te hoog gegrepen.
Reacties:
suuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuper !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!