Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » You are my only hope || Emmett Cullen ||Afgelopen » 010 || Hope Luna

You are my only hope || Emmett Cullen ||Afgelopen

11 aug 2011 - 21:58

715

0

204



010 || Hope Luna

Ik keek nog even verbaasd naar de mail. Ik zou straks of morgen terug sturen. De dag ging in een waas voorbij. Ik had op mijn kamer de hele dag zitten voor me uit staren. Ik voelde me gebroken. Ik zocht achter mijn MP3 en zette My Immortal van Evanscence op. Zachtjes zong ik de tekst mee terwijl de tranen over mijn wangen stroomden. Gustav riep dat we gingen eten en met tegenzin liep ik naar beneden. Luna zat al vrolijk op een stukje vlees te knabbelen en Georg had zijn bord bijna leeg. Blijkbaar had ik zijn geroep al eens gemist. Mijn ogen waren rood en dik van het huilen. Na een paar happen kreeg ik geen hap meer door mijn keel. Zwijgend ging ik weer naar boven. Het was nog maar 8 uur maar ik ging mijn pyjama al aandoen. Ik zette me op mijn bed. Mijn mp3 stak ik in mijn oren en weer liepen de tranen over mijn wangen. Ik moet mezelf in slaap gehuild hebben want ik belande in een nachtmerrie.

De wind suisde rond mijn oren. In de verte stond Emmett. Hij keek verdrietig voor zich uit. Ik liep naar Emmett toe om te kijken wat er mis was. Maar toen ik voor hem stond keek hij niet op. Toen merkte ik op dat hij voor een graf zat. Het was het mijne

Schreeuwend werd ik wakker. Gustav kwam mijn kamer binnen. Kijken waar de indringer was. Toen hij mij daar zag liggen - Nog steeds schreeuwend- huilend liep hij meteen op me af.
“ Rustig maar! Het was maar een droom”¯ zei hij geruststellend. Het schreeuwen stopte maar toch werd ik niet rustig. De tranen liepen nog over mijn wangen. Ik had Emmett zo duidelijk gezien! Toen liep Gustav mijn kamer weer uit en ik viel weer in slaap. Droomloos dit keer. Ik werd om 10 uur weer wakker en klapte mijn GSM open. Ik had 5 berichten die mijn achtergrond verborgen. In elk berich stond hetzelfde : Gelukkige verjaardag. Was Ik vandaag jarig? Blijkbaar wel. Ze waren allemaal van oude vriendinnen van me en van Alicia. Ik had al een jaar mijn verjaardag niet meer gevierd. Gerog, Gustav en Luna kwam naar mijn kamer.
“ Gelukkige verjaardag!”¯ riepen ze in koor. Gedesoriënteerd keek ik rond. Ze stonden daar op een rijtje met elk een cadeau in hun handen. Als eerste kwam Luna. Ze gaf me haarcadeautje. Het was een fotocollage, met allemaal foto’s van vroeger in. Met mam er nog bij. Georg en Gustav hadden haar natuurlijk geholpen maar toch kreeg ik er tranen van in mijn ogen.
“ Bedankt”¯ zei ik ontroerd en gaf haar een knuffel. Van Georg en Gustav kreeg ik 2 waardebons voor kleding.
“ Kom je naar beneden?”¯ vroeg Luna.
“ Nee meisje, eerst even mijn mail checken”¯ zei ik als excuus. Ik had geen zin in feest vieren en ik moest Rosalies mail nog beantwoorden.


Van : Music&love@hotmail.com
Naar: RedRoses@hotmail.com
Hoi Rose,
Ik was inderdaad verrast dat de mail van jou komt. Je vroeg hoe het met me ging? Nu ja… Dat kun je makkelijk in een woord samenvatten. SLECHT! Ik heb de gisteren meer gehuild dan ik in mijn hele leven gedaan heb. Vandaag ben ik jarig. Niet dat ik het wist hoor. Ik heb van alles gekregen maar… Hoe kan ik nu verder leven als ik het belangrijkste van mijn hele bestaan ginder heb gelaten? Weet jij het? Ik niet. Ik mis hem zoooo hard! Ik kan echt niet zonder hem. Deze nacht had ik een nachtmerrie. Je zal het onderwerp al wel weten he. Dit gebeurde er :
De wind suisde rond mijn oren. In de verte stond Emmett. Hij keek verdrietig voor zich uit. Ik liep naar Emmett toe om te kijken wat er mis was. Maar toen ik voor hem stond keek hij niet op. Toen merkte ik op dat hij voor een graf zat. Het was het mijne. Toen werd ik gillend, schreeuwend wakker. Het was nog maar 2 uur en Gustav kwam kijken wat er was. Ik weet echt niet wat ik moet doen Rosalie. Ik zal je nog wel schrijven zeker?
Groetjes A Broken Hearted Girl


Ik verzond de mail en ging naar beneden. De dag ging in een waas voorbij en het voelde als een eeuwigheid maar toch kroop ik om 9 uur al in bed.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.