FanFic.nl

You are my only hope || Emmett Cullen ||Afgelopen

013 || Hope Luna

“ Ga weg! Wie je ook bent! Ik heb geen zin in gezelschap”� zei hij.
“ Ben je zeker Emmett? Ik ben het Hope”� zei ik een beetje verbaasd. Hij dacht vast dat het Rose was of Esme.
“ Hope?”� vroeg hij verbaasd en draaide zich om.
“ Jep Emmett”� zei ik met tranen in mijn ogen. Emma werd stilletjes wakker. Ik zag Emmett met grote ogen kijken.
“ Hope, ben jij moeder? Waar is de vader?”� vroeg hij.
“ Ja Emmett, ik ben moeder. De vader heeft me verlaten,”� zei ik met tranen in mijn ogen.
“ Hoe noemt het?”� vroeg hij.
“ Emma”� zei ik bang dat hij zou beginnen lachen. Er verscheen enkel een grote smile op zijn gezicht.
“ Mag ik haar eens vasthouden?”� vroeg hij.
“ Natuurlijk”� zei ik en legde haar voorzichtig in zijn armen. Nog steeds met een grote glimlach op zijn gezicht begon hij haar zachtjes te kittelen. Emma begon te lachen en greep zijn vinger vast. Het was zooooo schattig om te zien hoe Emmett met Emma bezig was.
“ Emmett, meende je wat je net over me zei tegen Renesmee? Ben ik nog altijd je soulmate”� vroeg ik.
“ Ja,”� zei hij. Dat antwoord had ik niet verwacht.
“ Ben ik nog altijd die van jou?”� vroeg hij. Die vraag beantwoorde ik met een kus.
“ ik denk dat het antwoord wel duidelijk is”� zei ik. Emmett was nog altijd met Emma aan het spelen. Het was ondertussen 3 uur geworden dus ik had nog wel een uurtje. Tenminste voor Seth & onbekende kwamen. Emmett had al een hele tijd met Emma aan het spelen geweest.
“ Hey, ik moet door he!”� zei ik.
“ Nu al?”� zei Emmett met teleurstelling in zijn ogen.
“ Ik kom morgen wel weer, tot jullie me beu gezien zijn hoor!”� zei ik lachend.
“ Oké! Tot morgen”� zeiden ze allemaal in koor en we ( ik en Emma) liepen weer naar de auto. Emma zette ik in haar autostoel. Eenmaal thuis aangekomen zette ik alle dozen klaar en gaf Emma eten. Ik had nog een half uurtje dus ik begon al aan de babykamer. De vorige bewoners hadden ook een klein baby meisje gehad dus de kleuren zaten nog goed. Ik zette alles ineen en legde Emma in haarbedje. Ze had in de auto niet veel geslapen. Het was nu tien voor 4. Seth zou er zo zijn. Een paar minuten later stonden Seth, Leah, Jacob, Quil, Jared, Paul, Emily en een koets met een klein babytje in voor mijn deur. Vroeger spendeerde ik dagen in La Push dus ik kende iedereen wel.
“ Seth! Ik dacht dat gij een paar mensen ging meenemen! Laat gij een baby meewerken gek!”� zei ik.
“ Emily moest van Sam meekomen om te zien of we wel goed werken. En zonder Emily geen Charlotte”� mopperde Seth. Er verscheen meteen een glimlach op mijn gezicht. Ik had al een grote zetel op zijn plek gezet.
“ Oké! Emily & Charlotte zet je maar in de zetel. Jongens! Volg mij!”� zei ik. Ik toonde de jongens waar alles moest staan.
“ En in deze kamer wil ik dat jullie geen poot zetten!”� zei ik streng .Als ze Emma wakker maakten! Dan kregen ze problemen alias geen pizza.
“ En een voet?”� vroeg Seth.
“ Nee!!!! Seth! Zelfs geen teen”� zei ik. Ik liep naar beneden waar ik wat met Emily praatte. Kleine Charlotte zette het op een huilen.
“ O nee! Ik ben haar melk vergeten!”� zei ze.
“ Hoe oud is ze?”� vroeg ik.
“ Vier maan”� zei Emily. Dus ik liep naar de keuken, maakte een flesje warm en liep terug.
“ Ze is toch niet allergisch aan iets hé? En is het warm genoeg?”� vroeg ik.
“ Nee, aan niets en ja hoor”� zei Emily en gaf Charlotte eten.
“ Maar waarom heb je dat in huis?”� vroeg ze. Emma werd wakker, dat hoorde ik tenminste door de babyfoon.
“ Heb je een momentje? Dat zie je het zelf”� zei ik.
“ tuurlijk”� zei Emily. Ik liep naar boven en haalde haar uit haar bedje. Tot mijn grote verdriet had ze Tims haar en ogen. Zo kon ik Tim nooit vergeten. Ik liep weer naar beneden en plofte met Emma in de zetel.
“ Ben jij al moeder?”� vroeg ze verbaasd.
“ Jep, dit is kleine Emma”� zei ik.
“ Hoe oud is Emma?”� vroeg ze.
“ 4 maand”� zei ik. We babbelden nog een hele tijd ik bestelde ik pizza. We waren met veel dus bestelde ik er grote. Ik riep de wolven en het werd nog een leuke dag…

Reacties: