FanFic.nl

You are my only hope || Emmett Cullen ||Afgelopen

016 || Hope Luna

Ik keek op mijn GSM. 3 gemiste oproepen en 1 bericht stond er te lezen. Ik keek eerst bij de gemiste oproepen. 3x Emmett. Het was een bericht van voicemail. Ik beluisterde het tekstje dat Emmett ingesproken had :
Hoi Hope, je GSM is vast plat of je wilt niet met me praten maar ik heb een theorie die niemand hier in huis geloofd. Bel je me terug? zei de stem van Emmett. Op de achtergrond hoorde je Esme zeggen : " Emmett ze komt niet terug". Dat was waar ik zat hier vastgelijmd bij Tim in Hamburg. Maar ik wou wel terug gaan. Door de zee zou het snelst zijn maar dan kon ik Emma niet meenemen en zonder Emma geen Hope. Ik besloot terug te bellen. Maar mijn plan werd verstoort : 'I, I'll get by ,I, I'll survive When the worlds crashing down When I fall and hit the ground.' Alias mijn beltoon. 'Emmett :'(' stond er op het schermpje te lezen. Ik besloot hem kleine tips te geven van waar ik zat.
" Guthentag! Mit Hope" zei ik.
" Hoi Hope! Met Emmett!" zei hij.
" Ik heb je voicemail gehoord" zei ik somberder, " Wat is je conclusie speurneus?" vroeg ik.
" Nou Hope, ik denk dat je getransformeerd bent naar vampier alleen weet ik niet door wie" zei Emmett, " Zit ik juist?" vroeg hij dan weer.
" Ja, Emmett, je zit juist" zei ik en er viel een doodse stilte aan de lijn.
" Welke schoft heeft je dat aangedaan" briesde hij woedend.
" Tim. Daarom ben ik ook meegegaan, ik was van de wereld door het gif. anders zou ik nooit meegegaan zijn Emmett!! Nooit!" zei ik met tranen in mijn ogen. Elke keer als ik Emmetts stem hoorde kreeg ik er in mijn ogen.
" Ik weet het Hope! Ik weet het! Maar ik moet nu gaan jagen. Sorry ik bel je terug!" zei hij. Ik geloofde zijn belofte meteen. Emmett kwam elke belofte na! Nu Emmett het zei begon mijn keel ook te gloeien. Ik zou Emma wel een uurtje bij Tim kunnen laten zeker?
" Ik ben jagen! Zorg jij voor Emma?! Als er iets is bel je maar! Ik heb mijn gsm bij" riep ik.
" Is goed" kreeg ik als antwoord. Ik sprong door het venster. Op naar de bossen en bijna meteen vond ik een hertje. Net toen ik nog een poema buit wou maken sprong er een enorme wolf voor mij. gevaarlijk grommend. Hij was grijs wit. Een echt pracht exemplaar. Maar iets zij me dat hij gevaarlijk was. Hij gromde. Ik wist dat niemand hem zou kunnen verstaan maar ik verstond er Ga weg vervelende bloedzuiger! Of moet ik de rest erbij halen!" gromde hij.
" Ik weet wel wat je bent hondje" zei ik giftig. Vast geen goede reactie als ik niet opgegeten zou willen worden maar ja.
" Je verstaat me?" gromde hij verbaasd.
" Ja" zei ik terug.
"Oké nu haal ik de rest er zeker bij" zei hij. Niet veel later huilde hij en er verschenen allemaal grijs-witte wolven naast hem.
" Bloedzuiger" gromde ze.
" Deze bloedzuiger verstaat ons" zei hij.
" Vast een met een gave" zei de grootste.
" Hoor eens. Ik wil jullie niet beledigen hoor! Maar ik drink geen mensenbloed! Ik ben geen bedreiging!" zei ik.
" Hoe kan dat?" vroeg de grootste. Volgens mij de leider. De alfa als ik dat wereldje goed kende.
" Ik jaag alleen op dieren," zei ik.
" Dit wil ik met de stamoudsten overleggen! Thom neem haar mee" gromde hij naar de wolf die me ontdekt had. Met zijn snuit duwde hij me verder. Ik liep gewillig mee. Wat elke wolf verbaasde. Ik had nu echt geen zin in problemen!

Reacties: