FanFic.nl

Those days are over. (Tokio Hotel)

Six.

Vooraf :
“Sorry, dat was niet mijn bedoeling.. Misschien is het beter als ik ga.”� Zeg ik zacht. Ik wil op staan, maar Tom hield me tegen. “Nee, dat wil ik niet… niet nog eens. Ik wil dat je bij mij blijft.”� Die woorden waren zo lief, maar waren ze wel te vertrouwen. “Okay.”� Zei ik zacht en gaf hem een kus op zijn wang


----------------------------------------------------------------------

Samen met Bill en Tom keek ik naar een horror, waarvan ik de titel niet eens meer wist. Ik voelde me schuldig, als ik nu niet gekomen was had dat meisje het niet uitgemaakt met Tom en zou Tom nu geen liefdesverdriet hebben. Niet dat hij veel huilde voor haar, integendeel hij was niet blij dat het uit was, maar toch hij had geen één traan voor haar laten vallen. Net alsof hij zich inhield. Ik keek weer voor de zoveelste keer bezorgd naar Tom, die naast Bill in de zetel zat. Nog steeds geen traan, alleen waterige ogen. Dat had hij al heel de tijd, maar het water uit zijn ogen vielen niet naar beneden. Misschien wou hij niet huilen voor haar, maar waarom dan? Kippenvel groeide op mijn vel wanneer ik één traan op zijn wang zag sijpelen. Het schuldgevoel dat in me zat werd groter door die traan. Dankzij mij is er een koppeltje minder in de wereld. Het voelde net alsof ik twee personen had gedood. Het meisje en Tom waren het slachtoffer van de moord. Ik zag aan Toms gezicht dat hij verslonden werd door liefdesverdriet, maar toch hield hij het in. Zou hij dit ook gedaan hebben toen hij het uit maakte met mij? Hij beweerde toch dat hij een grote fout had gemaakt door het uit te maken? “Jennifer? Blijf je hier slapen?”� Vroeg Bill met die grote puppyogen. Ik keek Tom aan en hij knikte. “Okay, maar ik heb niets bij me.”� Een grote pruillip werd er door mij op mijn gezicht geplaatst. “Je mag wel wat van ons gebruiken.”� Grinnikte Bill. “Okidoki.”� Lachte ik als een baby. Voor het eerst in deze avond zag ik een schattige glimlach op Toms gelaat.


Gapend liep ik de logeer kamer in. Bill en Tom hadden nog aangeboden om met zijn allen op één kamer te slapen, maar dat aanbod had ik afgewezen. Ik had Tom en Bill al bijna twee jaar niet meer gezien, Tom had net een breuk achter de rug, dus dan vond ik wel dat hij misschien wat ruimte nodig had om even alleen te zijn en om na te denken. De spanning tussen ons drieën was nu al erg genoeg, hoe zou het dan zijn om nog samen te slapen in één kamer. Ik maakte de deur open en zag het opgemaakte bed al staan, klaar om te gebruiken door mij. Ik kleedde me snel om en kroop onder de warme lakens. Zou Tom nog over mij denken? Zou hij nog van me houden? Of ziet hij me alleen maar als een doodgewone vriendin?





Reacties? Cijfers?
KIKAxSLET

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.