Hoofdcategorieλn
Home » Twilight » Help Me Find My real name || Emmett Cullen || Gepauzeerd » 2.2 She is nice
Help Me Find My real name || Emmett Cullen || Gepauzeerd
2.2 She is nice
De zon ging onder en de avond viel. We hadden net gegeten en nu zaten we samen gezellig op mijn matras.
Hoe ben jij hier terecht gekomen? Ben je hier al lang? vroeg ik nieuwsgierig.
Mijn school ging op vakantie naar Rome, we zaten in een groot hotel. Ik zat op de bovenste verdieping en net voor het brandluik naar het dak, waar je naar beneden kon klimmen via het laddertje. Ik was net klaar met uitpakken want we bleven een week. Mijn kamergenotes Samira en Yana waren een bezoekje gaan brengen aan onze buren. Opeens werd er op de deur geklopt en ik deed open. Iemand deed zijn handen over mijn mond, bond mijn handen en voeten vast en smeten me op bed. Ik was nog nooit zo bang geweest. Alsof ik alle momenten vermoord kon worden of werd achternagezeten door monsters. Je kent dat gevoel wel denk ik. Ze hielden een geweer op mijn gezicht gericht. Ze vertelden me wat ze allemaal gingen doen en dat als ik begon te schreeuwen, ze me zouden vermoorden. Dus maakte ik geen geluid. Ze zette me in een wit minibusje en brachten me weg, naar deze kelder. Nu zit ik hier bijna een jaar. Zoals je vast wel kan zien, zei ze en stak haar armen uit, net een latje. Maar, ik zat 2 kilo boven mijn normaal gewicht. Nu vast wel enkele kilos daaronder. Nou dat zal wel altijd zo blijven. Maar goed, hoe ben jij hier gekomen?
Wel, ik kan het me niet herinneren. Behalve dat ik met school naar Phoenix ging. Als ik er weer opkom, zal ik het zeggen, zei ik.
Oké, afgesproken, zei ze lachend.
Hoe hou je het hier toch uit? vroeg ik zuchtend.
Wel, eerst bijna niet, maar ik ga elke week schoonmaken hierboven. Daar verdien ik een klein zakgeldje mee en daar mocht ik - onder hun bijzijn - boeken van gaan kopen in Rome en, nu de laatste week heb ik me over jou ontfermt, zei ze.
Ow, klinkt eigenlijk wel saai, zuchtte ik.
Ja, dat is het zeker, maar het went, soms mag je ook een film gaan kijken volledig vanboven. Misschien nemen ze je als hapje, wie weet, zuchtte ze.
Hapje? vroeg ik verward.
O, dat had je nog niet door. Het zijn hierboven allemaal vampiers, zei ze. Mijn mond viel open.
tja, het is nu zo, ik ben ook gebeten. Maar geen nood, ik ga af en toe jagen hoor, zei ze glimlachend.
Ok dan, zuchtte ik.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.