FanFic.nl

Speak || Tijdelijk gepauzeerd

6.

Stefan stond buiten aan de deur een beetje verbaasd voor zich uit te staren.
Ik versnelde mijn stap en liep naar Stefan.
"Ik vermoord haar nog eens," mompelde ik zachtjes, meer tegen mezelf toen Stefan me in zijn armen sloot. Hij zuchtte eens.
" Niet doen," mompelde hij.
" Gaan we naar school, of spijbelen we?" vroeg ik.
" Vandaag wil ik spijbelen. Ik wil je aan iemand voorstellen," zei hij en we stapten naar zijn huis. Dat was gelukkig niet zo ver.
- Bij Stefan aangekomen -
" Caitlyn, dit is Damon, mijn broer en daarnaast zijn lief," zei hij een beetje zuchtend.

Er was iets raars aan Damon. Maar ik kon niet thuisbrengen wat. Die zelfingenomen blik in zijn ogen zinde me niet. Zijn zo vaak verwisselden blikken. De gevaarlijke sfeer die hij in huis bracht. Zijn ogen die een donkere schaduw onder zich hadden en in het begin hadden er donkere lijnen onder gestaan hadden toen hij net binnenkwam. Maar nu waren ze verdwenen. Zijn tandpasta spierwitte tanden die ik zag door de glimlach op zijn gezicht. Hij keek naar me en het was bijna alsof ik de woorden nieuw speeltje in zijn ogen zag. Zijn hoektanden die kleiner werden in de glimlach. Alsof, alsof, hij vampier was. Maar dat kon niet want mythische wezens bestaan niet.

" Hallo, ik ben Damon, leuk je te ontmoeten," zei hij heel ouderwets en draaide zijn hoofd naar het meisje naast hem :" Dit is Lise-Lore, mijn lief." De woorden rolden over zijn lippen en pas op het einde van de zin haalde hij adem. Het enige wat ik deed was even glimlachen naar zijn lief. Damon kon ik niet aankijken. Hij leek me gevaarlijk.
" Ik ben Caitlyn," zei ik met een fake glimlach op mijn gezicht...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.