FanFic.nl

A Dream Come True ... Or Not ? ~ Ft Lady Gaga

A Dream Come True 012

Ik moet 2 juli nog eens op controle in het ziekenhuis . 5 kg! Zo veel was ik afgevallen tijdens mijn ziekenhuisperiode. Mijn streefgewicht is voorlopig 55 kg, dus dat wil zeggen dat ik nog 10 kg ga moeten afvallen tegen 4 juli. Ik heb dus nog 9 dagen. Ik neem mezelf voor om vanaf morgen geen snoep of vlees te eten. Alleen maar groenten en fluit, en misschien een beetje brood en yoghurt. En ook minstens 3 liter water drinken. Maar er is alleen één probleem. Mam heeft me net verteld dat ze dit weekend met vriendinnen naar de zee gaat, en ik dus naar mijn vader moet. Mijn ouders zijn gescheiden, en tijdens de vakantie’s moet ik naar mijn vader, die in Frankrijk woont. En nu komt het probleem : mijn vader is gek op fastfood, en dat is net wat ik wil vermijden. Daarom stuur ik een sms naar Jana met de vraag of ik dit weekend bij haar mag logeren. Het mag. Haar ouders hebben , zeg maar, een fobie voor alles wat met vet te maken heeft, daarom lijkt het me ideaal. Vroeger, toen mijn gewicht me niks kon schelen, durfde ik niet bij Jana langs te gaan, in de angst fruit te moeten eten.

De volgende dag ’s ochtends probeer ik zo weinig mogelijk te eten. Maar dat valt op , omdat mam weet dat ik ’s morgens normaal veel eet.
‘Kaat, waarom eet je niks?’
‘Ik heb geen honger.’ Zenuwen om naar Jana te gaan, denk ik.

De auto stopt, en Jana komt naar me toegelopen.
‘Ik ben zo blij dat jij hier komt logeren. Maar je weet toch hoe mijn ouders zijn, wat eten betreft?’
‘Ach, ja. Zo één weekendje zal ik wel overleven zeker?’
Meteen sleurt ze me mee naar haar kamer, waar ze me trots haar verzameling posters en modetijdschriften laat zien. Al die slanke modellen op die voorpagina’s, daar wordt ik nog onzekerder van. Als haar moeder ons roept om te gaan eten, begin ik te denken. Wat als het vies is? Als ik het niet lust ?

‘Kaat, kijk eens, ik heb speciaal voor jou pizza gemaakt. Dat lust je toch?’
Oh nee, denk ik. Kom ik speciaal naar hier om gezond te eten, eten ze pizza.
‘Ja, natuurlijk lust ik pizza!’
Na het eten komt er een schuldgevoel in me los. Wat heb ik in hemelsnaam gedaan? Zo zal ik zeker niet kunnen afvallen.
‘Kaat, ik heb aan Jana gevraagd of ze te voet boodschappen wil gaan doen, ga je mee?’
Dat is het ! De ideale kans ! Lichaamsbeweging, en dan kan ik in het park waar we langs moeten alles er uit kotsen.

Het is niet koud, dus we hebben geen jas nodig. Het is druk in het park, dus ik kan heel goed weglopen , zodat Jana mij niet ziet lopen. Ik ga naar een stukje bos waar ik van weet dat er bijna nooit iemand komt. Ik kniel neer, en steek een vinger zo ver mogelijk in mijn keel als mogelijk. Bijna onmiddellijk krijg ik kotsneigingen .Mijn ingegipste arm maakt het er niet makkelijker op. Na een tijdje, als mijn keel pijnlijk aanvoelt en ik mijn doel bereikt heb, sta ik op en ga ik terug naar de plaats waar ik weggelopen was.
‘Waar was jij gebleven?’
‘Euh.. ik was je kwijtgeraakt, hier in die drukte.’
‘En ik moet dat geloven?’
Ik twijfel, zou ik haar in vertrouwen nemen?’

Reacties: