Hoofdcategorieën
Home » De Kronieken van Narnia » De Magische Ringen » It's nice to meet Mr Tumnus
De Magische Ringen
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
14 feb 2009 - 0:34
Aantal woorden:
459
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
421
It's nice to meet Mr Tumnus
Ellen nam mijn trui vast en ik grabbelde in mijn zak. De linkse zak had ik genomen voor de groene ring en dus zat ik juist. Ik raakte de ring aan, Ellen en ik zagen de ruimte rondom ons vervagen. Het werd snel koud, Ellen begon zelfs al te klappertanden! Onze broeken die ondertussen nat waren zaten samen met ons erin naast een lantaarnpaal. 'Dat meen je niet!' zei ik en probeerde het natte van mijn broek af te vegen, wat natuurlijk niet ging! Ellen en ik keken de lantaarnpaal verontwaardigt aan, een lantaarnpaal was niet abnormaal. Dat ie in het midden van een besneeuwd bos stond dus wél. We liepen wat verder en hoorden het sneeuw kraken onder onze allstars. 'Nou gezellig hoor! Lekker besneeuwde kleren en natte voeten. We hadden dit nooit moeten doen!' zei ik chagrijnig. Maar Ellen luisterde niet echt. Ze keek naar het rare ding dat op ons afhuppelde. Het was een mens dat behaard was en vanonder werd het zelfs zo behaard dat hij precies de poten van een geit had. En zijn hoeven glinsterden zo mooi in de weerspiegeling van de maan. Een klein meisje liep door de bossen naar een struik maar dat interesseerde ons niet echt. Terwijl het meisje verdwenen was in de bladeren van de struik gingen wij wat dichter bij 'dat ding'. En 'dat ding' schrok zich waarschijnlijk rot. Zijn eerst zo roodblozende wangetjes veranderde in lijkwitte wolkjes. Zijn bezorgde blik werd bloedserieus. Het huppelde sneller naar ons. 'Zijn jullie ook 2 dochters van Eva?' zei hij toen hij uiteindelijk bij ons stond. 'Nee mijn moeder noemt Linda' zei ik dom. Het ding rolde met zijn ogen en zei 'Nee ik bedoel zijn jullie zoals ze dat noemen meisjes? Mensen?'. 'Tuurlijk zijn wij mensen, lijken we dan zo hard op jongens' zei Ellen boos. Er hing geen goede sfeer in de lucht. 'En wat ben jij als ik vragen mag meneer?' vroeg ik dan om het ijs te breken. 'Ik ben Tumnus, een faun' zij hij trots. 'Wel laten we op nieuw beginnen, ik wil niet gemeen doen tegen jullie maar jullie moeten weg! Straks ziet de witte heks jullie en pakt ze jullie en gebeurt er wat met jullie! Dat laat ik niet gebeuren!!'. 'Wacht even Tumnus, even rustig aan. Wie is die witte heks? Wij zijn trouwens Ellen en Dorien en komen uit België, uit Puurs en Kessel.' zei Ellen droog. 'Welkom Ellen en Dorien uit de beroemde Puur Senkes sel, uit Bel gieje. Heb je dat meisje gezien? Je moet haar volgen, en wellicht nu!' zei Tumnus, precies of hij écht niet wist wat Belgie was. Nou precies of iedereen op aarde wist dat maar dat je Puur Senkes Sel ging zeggen was toch raar.
Puur Senkes sel, uit Bel gieje.
Grappig
En ik kom écht véél teweten over jou in je verhalen