FanFic.nl

What if Renesmee Carlie Cullen isn't sweet as she supposed to be? [Twilight]

Talking about Chris his past

Pazi Pov.

Nadat Nessie rechtop zat en Chris helemaal had bekeken ging Chris zelf in de stoel zitten die Alice voor hem had klaargezet naast mijn stoel.
"Nou jullie willen vast weten waneer ik gebeten ben dat was in 1945 tijdens het einde van de 2e wereld oorlog, Mijn familie had een boederij
het is wel een paar keer in de fik gestoken door de Duisters omdat een van onze buren dacht dat wij medcijnen uitleverde aan de joden. Maarwe gaven ze juist kruiden ervoor,
nadat de Duisters eerst 2 broers van me hadden afgeleverd waren alleen nog mijn ouders en mijn kleine zusje over. Het duurde niet lang meer, daarmee bedoel ik bij elkaar zijn.."
De groep was doodstill je kon zelfs een veer horen vallen, Nessie leek voor het eerst in iemands verhaal geintreseerd te zijn.
"Later zijn mijn ouders door de Duitsers doodgeschoten omdat onze buren weer zeiden dat er joden waren, maar die waren er niet alleen het waren wel een paar mensen van het verzet.
Ze zouden vragen of we onderdak hadden en hadden die jassen. De Duisters dachten dat het joden waren en later vluchtte ik met mijn zusje het bos in omdat het onze enige kans was.
Het drama was nog lang niet afgelopen, later in het bos kwamen we een 'gewonde soldaat' tegen. Maar het was gewoon iemand die zelf een Amerikaanse soldaat had vermoord. Mijn zusjes wilde hem verzorgen,
ik was daar op tegen, ik had dr nooit alleen moeten laten..." Chris zn hoofd ging automatisch hangen en z'n stem haakte af. Ik kon zien dat het hem pijn deed.
Esmé gaf me een snelle blik van probeer hem gerust te stellen. Wat ik daarna ook deed toen hij zijn hand op de mijne legde die op zijn schouder rustte. "Wil je verder praten Chris? Het hoeft niet."
Zachte woorden van mijn stem verbraken de stilte in de kamer en Chris begon weer verder te praten. "Nogsteeds voel ik me zo stom dat ik die avond houd was gaan halen,
mijn zusje hoorde ik gillen dus ik rende weer terug naar de openplek maar de man was weg zijn spullen waren weg het enige wat er nog lag was het bebloede lichaam van mijn zusje.
Ik heb haar later die avond nog begraven en ben precies nog diezelfde avond gebeten door Laurent. Alleen heeft hij me daar achterglaten en ging weer door naar James en Victoria."
Alice glimlachte toen ze zag dat de groep helemaal instemde dat Chris bij ons zou komen. "Er is wel een minpuntje er is misschien wel weinig ruimte de volgende keer dat we gaan verhuizen. Maar daar hoeven we ons niet meer zo druk om te maken."
"Nou Chris, het is wel duidelijk dat je erg welkom bent in de familie." glimlachde Carlisle naar Chris terwijl hij naar Esmé ging die al de adoptie formulieren aan het invullen was.
"Zeg pap, heeft Chris eigenlijk wel plek voor een kamer hier?" De blik in Nessie's ogen kon je duidelijk zien dat ze een plan had.
Esmé stond op en liep naar Chris toe. "We hebben nog een kamer vlakbij de zolder die al een paar dagen leegstaat, Pazi's kamer zit daar vlakbij ze kan je wel een rondleiding geven." Esmé glimlachte breed en Chris keek later glimlachend naarmij.
Alice kreeg langzamerhand een grijns op haar gezicht. Alice zag volgensmij weer iets in de toekomst

Reacties: