FanFic.nl

De faun stapte richting een grot, maar keek in onze richting om ons te controleren. We keken hem aan zoals je kijkt naar je ouders wanneer ze meelezen met je MSNgesprek. Hij zag dat we liepen richting de struik waar het meisje daarjuist in verdween. Ellen was ineens bang 'Ik z-z-zagg da-ar iets bewe-gen i ii n de str ui ken!' stemelde ze. Ik stapte dapper naar de struiken die ze zojuist bang had aangewezen. Er kwam een jongen in een badjas uit. 'Ben jij ook een faun?' vroeg ik dom. 'Nee? Zie ik er misschien zo uit?' snauwde hij héél erg boos terug. Ondertussen kwam Ellen er bij staan, je kon zien aan haar dat ze helemaal niet meer bang was van het gezelschap, integendeel zelfs! Ze keek hem zo raar aan, zoals je zou kijken als je de jongen met een bloot bovenlijf en een sexy boxershort op de cover van de Hitkrant ziet staan. 'Hoi' zei ze verlegen. Ik wist wel dat haar een sprongetje maakte bij het zicht dat hij zijn haar goed legde met zijn - door de kou - rode handjes.

Ellen is verliefd, iedereen mag het weten!
Ellen is verliefd maar ze roept het niet luid!

Dat kan je nu eenmaal niet bedwingen. Maar opeens verbraken belletjes de stilte, in de verte kwam een slee met witte rendieren. Die arme dieren werden geslaan met een zweep! Door een klein mens, om exacter te zijn een dwerg! En dat was nog niet het strafst, er zat een magisch grote vrouw vanachter op de slee. Ingepakt in ijsberenbont. Wat ik wie's lievelingsdier een ijsbeer was en wie's zus een vegetariër natuurlijk niet goed keurde. Ik keek haar boos aan maar ze gunde mij geen blik. Ze trok zo'n puh-gezicht. Precies of we hadden wat gedaan dat haar had teleurgesteld. Maar toen merkte ze ons op. Ze keek onbegrijpend naar ons. 'Stop de slee!' riep ze. En zij klappertandde helemaal niet. Ze kon gewoon tegen de kou! Maar als je de vacht van zo'n lief dier aanhad zou je dat niet moeten verwonderen. Dan keek ze ons per persoon aan. 'Zo? Zijn jullie dwergen wie's baarden afgeknipt zijn?' vroeg ze spottend. Dat kereltje in zijn badjas was blijkbaar op zijn teen getrapt want hij antwoordde venijnig 'Nee, wij zijn geen dwergen!'. Hij wou precies nog wat zeggen maar toen hij de kroon van de vrouw zag mompelde hij snel wat over 'Hare Majesteit'. 'Dan zijn jullie 2 dochters van Eva en 1 zoon van Adam, neem ik aan?' 'Ja' antwoordde ik bot. Zonder majesteit. 'Zo, dus ik ben volgens jou géén majesteit?' zei ze boos. Ik wou antwoorden niet echt maar Ellen merkte het en gaf me snel een klein stompje in mijn zij. Auw! 'Wel hare majesteit , ik weet niet van wat u koningin bent. Kunt u me dat vertellen alsjeblief' vroeg Ellen met een geforceerde glimlach. 'Ik ben koningin van Narnia natuurlijk!' antwoordde ze kwaad terug. 'Kom maar in mijn koets zitten, jullie moeten het vast koud hebben' zei ze plots reuzeaardig. Precies of ze was het gesprek wat we juist hadden gehad vergeten. De jongen stemde meteen toe maar ik bleef nog even staan. Uiteindelijk trok Ellen me mee. Zij ging natuurlijk zitten naast de jongen en ik ging tegen mijn zin naast de heks zitten. 'Zo, jullie willen vast warme chocomelk en misschien wat te eten?' zei ze weer zo vriendelijk. Ze nam een staf die op de grond van de koets lag en toverde 3 kopjes mét chocomelk in de sneeuw. Ze gaf een gebaar aan de dwerg dat hij het moest oprapen. Hij gehoorzaamde natuurlijk en deelde de chocomelk uit. 'Echt niets om te eten? Jullie sterven vast van de honger!' drong de heks nog een keer aan. 'Wel ik heb wel zin in Turks fruit' zei de jongen plots. De koningin volgde zijn bevel op en deed weer een rare beweging met haar staf. De dwerg had door dat hij het weer op moest rapen. Er was een doosje met sierlijke lijnen en tekeningen en letters verschenen op de grond. De dwerg nam het op en gaf het met een schijnheilig glimlachje aan de jongen. Ellen zag hem sukkelen met het doosje dus deed zei het open voor hem. Wat kan liefde toch mooi zijn!. 'Wat brengt jullie in mijn land?' vroeg de koningin plots op een geïnteresseerde toon. 'We zijn gestuurd door Polly' zei ik. Haar lach vormde om in een gemene blik 'Polly? Dat kreng dat mijn plannen ooit eens verstoord heeft? Samen met dat Digoryjongetje en die domme oude leeuw?' riep ze boos 'En waarom stuurde ze jou en die 2 andere kinderen naar hier?' zei ze. De jongen onderbrak haar 'Ik ben via een kast gekomen naar hier'. 'Ooh dus ze heeft jou en dat ander meisje gestuurd? Waarom?' vroeg ze verontwaardigt 'Ze wou weten hoe het in Narnia ging sinds haar vertrek' zei Ellen. 'Denk maar niet dat je dat haar nog na kan vertellen!' zei ze in zichzelf. Haar ijzige blik veranderde weer in die scheinheilige vrolijkheid. 'Waarom neem je haar niet eens mee? Dan kan ze het zelf zien?' 'Ik denk niet dat dat een goed idee is, ze is oud' zei ik bot terug. 'Hebben jullie nog familie?' vroeg ze (alsof dat boeiend was). 'Ik heb nog 1 zus en 2 broers' antwoordde ik, Ellen volgde 'Ik heb 1 zus' waarop de jongen dan weer zei 'Ik heb nog 2 zussen en 1 broer'. De mond van de koningin viel open. 'Waarom breng je ze niet eens mee? Als je terugkomt met hun kan je mee besturen over Narnia!' zei ze in de richting van mij en de jongen. Ze mompelde ook nog wat over de voorspelling en 2 zonen van Adam en 2 dochters van Eva.