Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Wearing My Scars » 01. Hate, and a bit of love.
Wearing My Scars
01. Hate, and a bit of love.
‘Je moet naar beneden komen!’ Mijn broertje Seth kwam mijn kamer binnen gestormd.
Met een geïrriteerde grom gooide ik het eerste beste kussen wat ik tegen kwam keihard richting de deur. Dat ging niet zo heel goed aangezien de deur naast mijn bed was, en ik op mijn buik lag. ‘Klop verdorie nou es!’ gilde ik - ondanks mijn mislukte aanval - woedend. Seth klopte op de deur.
‘Nee,’ snauwde ik.
‘Alison! Doe aardig voor je broertje!’ hoorde ik mijn moeder Sue waarschuwend gillen van beneden.
‘Kom maar Seth,’ zuchtte ik. De eeuwig vrolijke droogkloot stapte mijn kamer weer binnen.
‘Je moet naar beneden komen!’ herhaalde hij vrolijk.
‘Nee,’ zuchtte ik.
‘Iedereen is beneden! Het hele pack!’
Ik stikte zowat. ‘Wí¡t!?’ riep ik uit.
‘Het hele pack is beneden en blijft eten,’ grijnsde hij en rende naar Leahs kamer, die naast de mijne was.
Ja, ook ik was lid van het wolfpack dat hier in La Push rondliep. De eerste van de Clearwaters was Leah geweest. Ik had toen niet begrepen waarom ze opeens nóg chagrijniger dan anders werd, maar er kwam enigszins begrip voor toen ik zelf ook een wolf werd. Leah was 18 geweest, ik daarentegen zou altijd 16 blijven, en Seth altijd 15.
Wat ik niet begreep was dat Leah haar haren zo idioot kort geknipt had. Zo heel veel langer was mijn vacht als wolf niet, terwijl ik nog wel gewoon mijn eigen lange, steile haar had.
Afwezig legde ik mijn tijdschrift neer en stond op. Na een snelle blik op mezelf in de spiegel geworpen te hebben, besloot ik dat het er wel weer mee door kon.
Uit Leahs kamer kwam muziek, dus ik klopte aan en wachtte. Toen er geen reactie kwam, opende ik de deur en stak mijn hoofd om het hoekje van de deur van mijn zus.
Ze zat in het raamkozijn en keek afwezig naar buiten.
‘We moeten naar beneden. Het hele pack komt eten,’ deelde ik haar mee.
‘Het héle pack?’
Ik zuchtte. ‘Ik weet niet of Sam er is. Je ziet maar of je beneden komt.’
Ik had niet het idee dat iemand haar zou missen. Laat ik het zo zeggen: ik in ieder geval niet.
Toen ik de trap af kwam, kwamen vrolijke stemmen me al tegemoet.
‘Hé, jongens,’ begroette ik iedereen in de woonkamer in één keer en liep door naar de keuken.
‘Hulp nodig?’ Sue en Emily keken op.
‘Nee hoor,’ antwoordde mijn moeder.
‘Ga je maar vermaken met de anderen,’ glimlachte Emily. Ik hield van mijn nichtje, in tegenstelling tot Leah. Het was een absolute schat en ik hield ervan om mijn middagen door te brengen bij haar en Sam thuis.
Sam… God, die kende ik ook al sinds ik een heel klein meisje was. Eerst als iemand uit de buurt, toen als Leahs vriendje en daarna als Emily’s verloofde.
Ik liep terug de woonkamer in en liet me tussen Embry en Seth op de bank zakken.
‘Gezellig naast de uk van de familie.’ En met die woorden sloeg ik Seths hoofd onder mijn arm. Na wat vechten en een hoop van gelach van de anderen, liet ik hem los.
We kletsten een tijdje over koetjes en kalfjes, maar het werd Seth al gauw te saai. We bleven met z’n vijven over. Mijn blik gleed van Quil naar Jared, verder naar Jake en naar Embry.
‘Ben jij ondertussen nou eigenlijk al ingeprent?’ vroeg de laatste en porde in mijn ribben. Ik gilde lachend als reactie op het geprik, maar schudde mijn hoofd. ‘Nee.’
‘Wie uiteindelijk allemaal wel?’ wilde ik weten.
‘Sam natuurlijk, Quil en ik,’ noemde Jared op.
‘Paul niet?’ vroeg ik verbaasd.
‘Niet dat we weten. Maar daar hebben we ook al enorm lang niks van gehoord. Dus misschien is hij ondertussen wel ingeprent,’ haalde Jacob zijn schouders op.
‘Alleen wij niet,’ grijnsde ik als conclusie naar Embry en Jake, en gaf hen een high-five.
‘Nu denken jullie nog dat het erg is,’ lachte Quil.
‘Dat vergeten ze snel,’ waarschuwde Jared.
Ik rolde met mijn ogen. ‘Dat zien we dan wel weer.’
Plotseling hoorde ik luid gelach van Seth boven. Dat geluid kwam uit míjn kamer.
Ik schoot overeind. ‘Even mijn kamer redden,’ mompelde ik en stormde de trap op.
Toen ik boven kwam, stond mijn kamerdeur op een kiertje. Ik gooide de deur open en trof Seth aan. Op mijn bed. Met mijn dagboek.
‘Godsí¡mme Seth!’ gilde ik woedend. Er volgden scheldwoorden die niet voor herhaling vatbaar waren.
Seth echter had alleen maar volkomen de slappe lach.
‘Dat je hém leuk vindt!’ gierde hij.
Reacties:
Halleluja !
Jij bent nu echt wel geniaal !
Voor de éérste keer in mijn hele vampierleven vind ik een wolf : leuk
*rilling loopt over ruggengraat en kromt haar rug*
Sjeezus wth heb jij met me gedaan ?
Ik vind Allison echt heel leuk !
Snel verder
xx
Haha.
Wat een geweldig verhaal ^^
superr geschreven schat <3 en snel verder ^^
dit is super !!!
wordt ze verlieft op een vampier ???
dat zou ik te gek vinden snel verder xxxxxxxx geef je een melding ?
xxxxx shauny
Wat een te gek verhaal!
Je hebt het echt heel leuk geschreven!
Wat heb ik een geluk dat ik verder kan lezen!
Nogmaals; Echt fantastisch geschreven!
xxxxxxx Nadine