FanFic.nl

Everlasting Hogwarts

Hoofdstuk 4 - Triggs' Speech

Zodra alle leerlingen waren gesorteerd, was het dan eindelijk aan de beurt voor het eten. Het was duidelijk dat alle leerlingen het heerlijk vonden, waardoor bijna niemand merkte dat professor Triggs was opgestaan. Triggs was het hoofd van Zweinstein, nu al 12 jaar lang. Voor hem was Minerva McGonagall hoofd van Zweinstein, maar die werd te oud. Veel leerlingen waren erg gesteld op dit schoolhoofd, zo ook Isobel en haar vrienden.
“Leerlingen van Zweinstein!”� Nu leek iedereen wel te merken dat Triggs was opgestaan. “Ik heb een grote verassing oor jullie.”� Na deze zin begon een groot deel van de leerlingen te fluisteren, terwijl een ander deeed lichtelijk gespannen toekeek en afwachtte. Ook Jason en Sam waren aan het fluisteren.
“Wat denk jij? Ik zie geen nieuwe leraren.”� Begon Sam. “Al zou dat niet echt een 'grote verassing' zijn.”� Sam probeerde professor Triggs zo goed mogelijk te imiteren, wat nog redelijk lukte ook.
“Geen idee, misschien nieuws over Zwerkbal?”� vroeg Jason zachtjes. Sam maakte een ongeïnteresseerd geluidje. Zodra het over zwerkbal ging, was Sam weg. Het grootste deel van zijn gezin speelde zwerkbal op Zweinstein. Zo was zijn zus, Susan, die als enige van het gezin in Ravenklauw zat, aanvoerder en jager van het Ravenklauw team. Waren, Randall en Phillip, Sams broers die twee jaar hoger zaten, drijvers van Griffoendor. En Wesley en Violet, die beiden van Zweinstein afwaren, waren allebei jagers geweest. Het hielp natuurlijk ook niet dat Isobel en Jason ook allebei in het team van Griffoendor zaten. Jason was zoeker, en geen slechte ook, en Isobel stond bekend als de beste jager van Zweinstein. Ze was, volgens velen, de beste jager die Zweinstein had gekend nadat Ginny Wemel van Zweinstein ging en daarna dan ook op professioneel niveau ging zwerkballen. Nee, Sam kon het af en toe niet zo goed hebben en trok zich meestal terug in het publiek. Door het woord 'zwerkbal' leek Isobel echter uit haar 'trance' te ontwaken. Ze had de hele tijd voor zich uit zitten staren, iets wat ze altijd deed als ze nadacht.
“Zwerkbal?”� vroeg Isobel. “Dat denk ik niet. Denk je nou echt-?”� Isobel werd in het midden van haar zin onderbroken door professor Triggs, die verder ging met zijn speech.
“Dit jaar gebeurt er iets speciaals op Zweinstein. Wij, als leraren en leden van het ministerie, hebben lang nagedacht en uiteindelijk besloten dat het weer tijd wordt voor een toverschooltoernooi.”� Opnieuw ontstond er overal gefluister, maar het viel Jason op dat Isobel er akelig stil bij zat. Ook de ernstige blik op haar gezicht deed hem niet veel goeds. Natuurlijk hadden zijn ouders het toverschooltoernooi wel eens laten vallen, maar zijn ouders, oké, zijn vader, er niet veel over uit.
“Ondanks wat er de vorige keer is gebeurd, willen wij de naar van het toernooi zuiveren door er niet meer bang voor te zijn. De vorige kwam het door een man die het destijds wist te verzieken, maar hij bestaat niet meer. Wij willen het opnieuw gaan doen, dit keer met een vierde school erbij. Dit maal zullen niet alleen de Bulgaarse jongens van Klammfels en de Franse dames van Beauxbatons ons vergezellen dit jaar, maar ook de dames en heren van de Griekse toverschool Laganas.”� Professor Trigss wees naar de deur, die meteen openvlogen. “Verwelkom onze gasten met een hartelijk applaus alsjeblieft!”� riep Triggs uit terwijl er al gedaantes in de deuropening verschenen. Een grote groep meisjes in hemelsblauwe pakjes en hoedjes hobbelde de Grote Zaal binnen. Het was duidelijk dat alle jongens het prima naar hun zin hadden bij het zicht op de meisjes die richting de lerarentafel hobbelden. De meeste meisjes leken echter wat nors. Zodra het laatste meisje in zicht was, leek de lucht uit de Grote Zaal te verdwijnen. Het meisje had lange bruine krullen en een prachtig gezichtje. Ze maakte aan het einde van de zaal een pirouette en zodra Triggs weer verder ging, leek de lucht pas terug te komen. Jason keek even naar Sam, die compleet van de kaart was, daarna naar Isobel, die nors naar hem keek met haar ellebogen steunend op de tafel en haar gezicht steunened op haar handen. Jason draaide zich snel op naar de tafel van Ravenklauw, waar hij Lena Evan een doordringende blik zag schenken. Evan, die tussen de Huffelpuffers zat merkte dat hij gesnapt was door zijn vriendin en beet even snel op zijn lip. Jason zag hem rood kleuren. Grijnzend keek Jason terug naar Professor Triggs.
“Een groot applaus voor de dames van Beauxbatons!”� Een groot applaus barstte uit, wat voornamelijk van de jongens af kwam. De meesten meisjes klapten slapjes mee, zo ook Isobel. Hij betrapte zichzelf erop dat hij zelf ook wel erg enthousiast meeklapte. En ook Sam klapte niet bepaald zacht.
Opnieuw vlogen de deuren open, maar nu stonden er flinke jongens in rode gewaden in de opening. Zij vielen voornamelijk in de smaak bij de dames, kon Jason nu ook al zien. En dan voornamelijk de laatste drie heren. Duidelijk waren die drie de grootste kanshebbers. De eerste had een donkere huid en zwart haar. Een meisje van de Huffelpuftafel zwaaide naar de jongen, hij gaf haar een knipoog terug en liep door. Het meisje leek bijna flauw te vallen. De tweede jongen had donkerblonde haren en een zongebruinde huid, ook hij was knap. Een meisje van de Zwadderich tafel leek het ook moeilijk te hebben met zijn verschijning. Zodra hij naar haar glimlachte, was het voor haar moeilijk om het bij elkaar te houden en niet te gaan gillen van opwinding. Dat zag iedereen. De latste jongen, de knapste van de drie, har donkerbruine krullende haren, een lichtere huidskleur dan de eerste, maar was donkerder dan de tweede, en har donkerbruine. Een lichtelijk arrogante glimlach sierde zijn gezicht. Jason zag dat Sam hem duidelijk bewonderde, maar op een of andere manier kon hijzelf het niet zo goed hebben. Hij keek naar de overkant, naar Isobel. Jason had haar altijd al het knapste meisje van Griffoendor gevonden, maar had nooit hardop gezegd. Hij zag hoe de laaste jongen Isobel's blik ving en de blik vasthield. Jason kon het niet hebben en keek abrupt een andere kant op. Het feit dat Isobel terugkeek naar de jongen en glimlachte was nog het ergste van allemaal.
“De heren van Klammfels! Applaus!”� Ditmaal was het applaus harder dan de eerste keer, doordat iedereen klapte, op Jason na. Hij keek toe hoe Isobel plots klaarwakker leek te zijn en hard applaudisseerde. Veel tijd was er gelukkig niet. De deuren vlogen opnieuw open. En nu verschenen er jongens en meisjes in zeegroene outfits die dansend binnenkwamen. Tot zijn opluchting zaten hier niet uitzonderlijk knappe mensen tussen.
“En natuurlijk onze kameraden uit Griekenland!”� Jason draaide zich naar Isobel, hopend dat zij iets van de school wist. Isobel haalde echter enkel haar schouders op, als teken dat ze er niets van wist. “Dit jaar kan iedereen boven de veertien izch inschrijven. Ondanks voorgaande keren zal zwerkbal dit jaar wel doorgaan.”� Opgeluchte kreetjes en zuchten waren hoorbaar. “En dit is hem. De Goblet of Fire.”� zei Triggs, terwijl hij met zijn toverstok een ziepje gaf, zodat een laken van de beker vloog. “Stop je naam op een stukje perkament in de beker. De beker zal tijdens halloween de namen van de vier kampioenen laten zien.”� Jason keek naar Isobel en Sam. Sam leek erg enthousiast, maar de blik van Isobel maakte hem lichtelijk bang. Ze staarde vol afschuw naar de beker. Het leek haast alsof ze wist wat er allemaal was gebeurd en wat er ging gebeuren.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.