FanFic.nl

Everlasting Hogwarts

Hoofdstuk 5 - The Big Try-Out

Het was twee dagen nadat ze waren aangekomen op Zweinstein en zij, als Griffoendor, hadden als eerste het veld voor de try-outs van zwerkbal. Stiekem hoopte Sam dit jaar er bij te komen, in het team. De afgelopen twee jaar had hij elke keer meegedaan en kon het dan ook niet hebben dat Jason en Izzie's plekken hoogstwaarschijnlijk opnieuw door hen bezet zou worden. Natuurlijk kon hij het altijd als wachter proberen dit jaar. Dat deed hij thuis toch altijd als ze gingen zwerkballen.
“Goed dat je er bent, broertje!”� Phillip trok zijn tweelingbroer, Randall, met zich mee naar hun jongere broertje. “We kunnen natuurlijk niet verzekeren dat je de plek krijgt, maar er is maar één andere kandidaat.”�
“En dat is een meisje!”� voegde Randall er plagend aan toe. “Als je dí¡í¡rvan verliest, Sam, dan hoor je dat nog jí¡ren!”� Een hand trok aan de schouder van Sam, hem weg van zijn broers.
“Let niet op hen Sam, je doet het vast fantastisch.”� Hoe erg Isobel ook haar best deed, Sam kon de onzekerheid van haar standpunt horen.
“Wie is het meisje?”� vroeg Sam, die ondertussen rond keek naar elk meisje dat ook maar in de buurt stond. “Jij bent het toch niet?”� vroeg Sam toen geschrokken. Dan kon hij zich beter terugtrekken.
“Nee, ik ga weer voor de plek als jager.”� zei Isobel glimlachend. Ze keek even verwoerd rond en knikte toen naar een groepje meisjes. “Daar, die ene met de donkerbruine haren, nee. Niet die, de met die staart.”�
“Zij, serieus?”� vroeg Sam opgelucht. Het meisje, een vrij klein en pienter meisje uit hun jaar, stond op de plek die Isobel had aangewezen. Sam's glimlach verdween echter als sneeuw voor de zon, Isobel was ook niet de langste en was zelfs nog slanker dan het meisje. En dat terwijl Isobel juist de beste van het team, zelfs van heel Zweinstein, was. De zenuwen kwamen pas echt toen hij de tribune bestudeerde. “Wat doet zij hier?”� vroeg Sam geschrokken toen hij het blonde meisje met het perfecte gezicht pp de vierde rij zag zitten.
“Brigdet?”� Isobel had zijn blik gevolgd en had het blonde meisje gespot. “Die wilde graag kijken. Naar jou.”� Isobel keek even naar Sam. “Net zoals een groot deel van de rest.”�
“Oh.”� mompelde Sam. Hij keek toe hoe Markus Jones, de aanvoerder van het team, iedereen bij elkaar riep en de mogelijke jagers, drijvers, zoekers en wachters sorteerde op positie. In de ene groep, die van de jagers, waren twee plaatsen vrij. Al was het zo'n beetje overduidelijk dat één van die plekken ingenomen zou worden door Isobel. De derde plek was al bezet door Markus zelf. De groep van de jagers bestond uit Isobel, Thomas Hammond, een sterke jongen die een jaar hoger zat, -de geruchten gingen dat hij Laura leuk vond. Laura Bright. Zijn zus, Laura.- William Leave, een wat vatsige jongen waarbij Sam zich afvroeg of hij wel op een bezem kon blijven zitten, Sofie Lopez, een knap donker meisje en Nick Black, een enthousiaste jongen die altijd in was voor een geintje en dan ook vaak omging met zijn broers.
Bij de drijvers stonden Phillip en Randall, maak ook een donkerblond meisje, Nicole Ryan, en Kevin Grey, een roodharige jongen uit het derde jaar. De zoekers bestonden uit Jason, die vrij afwezig was en constant naar het groepje jagers staarde, Leo Adams, een zesdejaars die het, net zoals Sam, altijd weer opnieuw probeerde, en tot zijn grote verbazing ook Hugh, zijn jongere broertje. Hij was zo klein dat hij ongeveer twee en een halve kop met Jason scheelde. Naast Hugh stond Eve, een blond meisje uit Hugh's jaar, hij kon alleen haar achternaam niet herinneren.
En dan had je nog de laatste groep. De wachters. Hij en het bruinharige meisje uit zijn jaar, Quinn Shepard.
“Veel succes!”� fluisterde Quinn hem nog toe zodra ze opstegen, maar Sam deed alsof hij haar niet hoorde. Hij ging naar zijn plaats voor de ringen en keek even naar Bridget. Die glimlach. Het meisje stak glimlachend haar duimen naar hem op. Toen Markus op zijn fluitje blies greep Isobel de bal en kwam op volle vaart op hem af. De blak kwam echter niet uitzonderlijk hard aan. Ze hield zich in. Snel vloog Sam naar de bal en hield hem tegen. De bal werd met enige moeite gevangen door William. Hij gooide de bal naar Tom. Hij gooide hard naar Quinn, die de bal na een prachtige redding naar Sofie gooide. Sofie gooide de bal op haar beurt naar Tom, die de bal nu naar hem gooide. En... Sam miste.
“Shit.”� mompelde Sam. Nu had Izzie de slurk weer in handen en raasde ze op Quinn af. Een seconde dacht Sam de ze de bal zou missen, maar helaas wist ze de slurk net te raken.

Een uur, en heel wat mislukte pogingen van Sam, later zaten de zwerkballers op het veld, wachtend op de uitslag. Sam zag de bui al hangen en ging in z'n eentje aan de achterkant van de groep zitten. Hij zag hoe Isobel zich af en toe omdraaide en hem af en toe een blik vol medelijden te schenken.
“Jullie hebben allemaal jullie best gedaan.”� begon Markus. “Dit jaar heb ik zo veel mogelijk het oude team gehouden. Dat betekend dat Jason, Randall en Phillip zoeker en drijvers blijven. Het spijt me.”� zei Markus tegen de anderen van die positie. Sam zag hoe zijn broertje sip zijn hoofd liet zakken. “Onze nieuwe jager, naast Isobel en mijzelf natuurlijk, wordt Tom Hammond.”� De jongen glimlachte opgelucht en vrolijk omhelsde hij Isobel even, die naast hem zat. Isobel leek de neidige blik van Jason niet te merken. “En de wachter is-”� Sam zag hoe Isobel haar vingers kruiste. “Quinn Shepard.”� Teleurgesteld stond Sam op.
“Sam! Wacht!”�
“Niet nu, Iz.”� Sam liep stug door, maar werd ingehaald door een blond meisje. “Hé, jij bent Isobel niet.”�
“Nee, natuurlijk niet.”� zei Bridget grijnzend. Sam merkte dat het plots wel erg warm werd.
“Sorry.”�
“Het is oké, je was echt goed trouwens.”�
“Niet liegen.”� Sam keek recht in haar ogen. Haar prachtige ogen. Je kon niet goed zien welke kleur ze nou precies waren.
“Oké. Je was best slecht.”� zei Brigdet grijnzend, waarna ze in de lach schoot. “Maar het was wel leuk om je zo te zien.”� gaf Bridget toe. Sam glimlachte en zag hoe Isobel en Jason naar hun keken. Isobel glimlachte aanmoedigend, maar Jason wilde al naar hen toe komen. Gelukkig was Isobel zo aardig om hem een stomp te verkopen, om te verkomen dat hij en Bridget gestoord zouden worden. Ze gebaarde naar het kasteel en daarna een wat vreemd gebaar wat voor de grote zaal stond. Uiteindelijk liep Sam ook met het blonde meisje naar het kasteel. Hij was zijn grote afgang allang weer vergeten.

Reacties: