FanFic.nl

Chapter 7:

Edmund wou nog wat zeggen, maar besloot dat het beter was om het niet ze zeggen. “We zullen eerst naar onze kamer gaan en dan zien we daar wel, oké?”� Stelde Peter voor. Ellen en Dorien knikten en ze liepen met z’n allen naar boven.

“Maar heb heb ik jullie nu toch net niet gezegt?!”� De kinderen draaiden hun om en zagen mevrouw McReady staan. “Ik zei dat hun hier niet mochten blijven!”� Mevrouw McReady liep naar hen toe om Ellen en Dorien bij hun kraag te pakken en ze buiten te gooien, maar voor ze dat kon doen liepen ze met z’n allen door het grote, grote, heel grote huis. Alle deuren zaten vast, overal hoorden ze de voetstappen van Mevrouw McReady. Het leek of ze echt overal liep!
Ze hadden alle deuren geprobeerd, maar ze zaten allemaal vast.
Er was nu nog één deur over. De deur met de kleerkast... Peter liep traag naar de deur toe, stak zijn hand uit en... “Kan het nou niet wat sneller? Straks is ze hier!”� Zei Ellen zacht. “Jij weet niet wat hier achter ...”� Voor dat Peter zijn zin kon afmaken zagen ze mevrouw McReady achter hun staan. “Ga er maar in. Jullie zitten dan toch vast!”� Schreeuwde mevrouw McReady. Peter snelde naar binnen en hij liep de kast in. Iedereen volgde hem en ze kregen het allemaal plots heel koud.

Alsof ze weer buiten waren...