FanFic.nl

Elena

Doomsday

De villa Malfidus was in een cirkel van mist gehult.
Peter Pippeling sprong haast op zijn korte benen door de tuin.
Hij hield het gewoon niet meer uit daarbinnen.
De oudere Malfidussen die genoten van hun overwinningen, de jonge Malfidus die niet echt wist hoe hij zich moest gedragen.
Hij was erg opgewonden geweest toen ze dankzij hem die meid konden vangen maar sindsdien was hij maar afwezig geweest, alsof hij zich afvroeg of hij wel de juiste keuze gemaakt had.
Hij schrok op toen hij een tak hoorde kraken.
Hij zag nog net een zwarte hond in de verte verdwijnen.
' Rotbeest. ' Mompelde hij en liep weer weg.

In het struikgewas staarde de hond hem na.
Hij had hem niet herkend.
' Wacht maar, Wormstaart. Straks zal het je nog berouwen dat je niet goed oplette.'


Elena P.O.V:

Het nieuws had Garreth duidelijk nieuwe energie gegeven.
Het was hem nog niet gelukt om recht te staan maar er was toch al weer kleur in zijn gezicht verschenen en hij slaagde er zelf weer in om een grappje te maken.
' Zal hij er ook bij zijn? '
' Wie? '
' Wel die kerel, die Lupos.' Vroeg hij aarzelend.
Daar ging het dus heen, ze had hem gisteren verteld wie Lupos werkelijk was voor hen.
En natuurlijk was hij nieuwsgierig geworden naar hem.
' Wat voor iemand is hij?
Alle soorten verwijten schoten door haar hoofd, een onmogelijke klootzak, een hypocriete leugenaar.
' Hij valt best mee.' Zei ze uiteindelijk.
Hij voelde dat hij er niet verder op moest ingaan dus vroeg hij nog maar eens wat er nu straks ging gebeuren.
Ze waren de laatste details nog eens aan het doornemen toen ze de deur hoorden open gaan.
Dit maal was het de volledige familie Malfidus die hun gevangenis binnen kwam.
Meneer Malfidus met een zelfvoldane grijns op zijn geicht, die kleine verrader van een Draco die zich vreemd genoeg geen houding kon geven in hun bijzijn en zijn moeder die zich duidelijk op een afstand hield.
' Ik kom jullie heugelijk nieuws brengen.' Begon Malfidus senior.
' De duistere heer zelf zal hier nu wel erg snel zijn en als ik het goed begrepen had keek hij er echt naar uit om een onderonsje met je zus te hebben. Is dat niet leuk Garreth?'
Elena voelde zijn greep op haar hand verstrakken.
' Laat hem.' Sisste ze terug.
' Kijk nu, ze zegt ook eens iets.' Lachte de man terug.
' Laat mijn broer met rust of ik sla die zelfingenomen grijns van je smoel, heb je dat goed verstaan? '
De lach verdween van de man zijn gezicht en de blik in zijn ogen werd gevaarlijk.
' Luister eens even, vuil modderbloedje. Tot nu toe hebben we jouw gedrag nog getollereerd omdat de duistere heer dit had opgedragen maar geloof me, een ongeluk is snel gebeurt. '
' Wat ben ik bang. '
' Jij kleine...'
Hij stak zijn hand uit om haar een mep te verkopen maar ze ontweek die met gemak en greep naar zijn mannelijke onderdelen en groef haar nagels zo diep als ze kon.
De man gilde als een speenvarken en probeerde zich los te rukken.
' Nu ben je er geweest! ' Hijgte hij met tranen in de ogen.
En onverwachte lamstraal raakte hem echter frontaal in de rug.
Verschrikt en verward keek Draco op toen hij zag dat het zijn eigen moeder was die zijn vader had aangevallen.
' Moeder, wat doe je? '
' Orde op zaken stellen. ' En met een zwaai van haar staf had ze ook hem uitgeschakelt.
' Goed gemikt, Tops. ' Grijsde Elena.
' Het is een gave. ' Antwoorde die serieus.
' Tops? Het is die feeks.' Sisste Garreth argwanend.
' Nee hoor, dit is een vriendin van me. Toon jij het hem even alsjeblieft? '
En meteen nam Tops haar normaale gedaante weer aan.
' Gerustgesteld? Wel dan word het eens tijd om op te stappen, vind je ook niet? '
' Ik wil wel. ' Antwoorde Garreth.
' Alleen vrees ik dat ik niet ver zal raken. '
' O ja, dat ene probleempje. Daar hebben ze me dit voor mee gegeven. '
Ze haalde een kleine flacon tevoorschijn en vroeg hem om de inhoud op te drinken.
Iets wat hij ook deed en niet veel later was de meeste koorts gezakt en had hij weer een gezonde kleur in zijn gezicht.
' Beter, niet? '
Hij kon enkel knikken, zo verbaast was hij over zijn plotse herstel.
' We moeten opschietten, de andere staan op de gang te wachten. '
' Hoe zijn die binnen geraakt? ' Vroeg Garreth verbaast.
' Zul je zo wel opmerken. El, wil je even helpen hun kleren uit te trekken? En vergeet geen pluk haar uit te trekken. '
Ze deed vlug wat van haar gevraagd was, een taak die haar op het lijf geschreven leek te zijn. Malfidus in zijn blootje zetten. Fantastisch gewoon.
Garreth stond er bij met een blik die duidelijk maakte dat hij er niets van begreep.
' Je zult het zo zien. ' Stelde ze hem gerust.
Tops had ondertussen haar Narcissa uiterlijk weer aangenomen en same liepen ze de trappen op.
In de gang zagen ze echter niets.
' Je zei toch dat er anderen waren? ' Vroeg Garreth.
' Die zijn er ook. ' Antwoorde ze enkel.
Niet begrijpend keek hij de gang door en verzette aarzelend een stap.
' Aauw! Kijk uit waar je loopt! '
Hij sprong net niet tegen haar aan.
' Hoe moet hij dat nu weten, idioot. We hebben die mantel nog steeds om. '
' Zeg dat dan. '
De onichbaarheidsmantel gleed weg en Fred en Lupos kwamen tevoorschijn.
Fred greep zijn pijnlijke voet vast.
' Hebben jullie de nodige spullen? ' Vroeg Lupos meteen.
' Hier, Fred, jij word Draco. Lupos neemt Lucius zijn rol. '
' Halo trouwens. ' Mompelde Elena.
Toen pas kreeg hij hen in de gaten.
' Ow, Hallo jullie. Alles in orde? '
' Gaat wel. ' Mompelde Garreth die duidelijk geen houding wist te geven.
Fred kreeg het in de gaten en haf Lupos achter hun rug een stamp in zijn maag en gebaarde met zijn hoofd dat hij verder moest gaan.
' Elena, Garreth. Dit is net zo raar voor mij als voor jullie. Maar dit is het moment niet om te praten. Begrijpen jullie dat? '
' Natuurlijk. ' Stelde ze hem gerust.
Toen haalden ze elk een flacon boven en gooide er het haar in en dronken het goedje meteen op.
' En wat is de volgende stap? ' Vroeg ze toen ze volledig getransformeerd waren en zich omgekleed hadden.
' Simpel, je weet wel wie heeft opgedragen jullie naar een ander adres te brengen en we nemen het even van hen over. ' Lachte Fred met een knipoog.
' Hou daar nu maar mee op Fred, vergeet niet dat je door moet gaan voor een verwende etter. ' Waarschuwde Lupos hem.
' O, dat lukt me wel. ' Antwoorde hij met een brede grijns.


Om het nog realistischer te laten lijken moest Garreth doen alsof hij nog steeds verzwakt was en moest Elena hem ondersteunen.
Hij bleek nog best zwaar te zijn.
' Je kan toch wel wat mee lopen? ' Sisste ze zacht.
' Ik ben de gewonde weet je nog? Ik kan niet eens op mijn benen staan. '
' Fijn dat je teminste weer grapjes kan maken. '
' Wat heeft dit te betekenen? ' Vroeg plots een stem achter hen.
Ze zag dat het dat rattige ventje was dat altijd hun eten kwam brengen.
' Ah, Peter. Je laat ons schrikken. ' Nam Tops het woord.
' Waarom zijn die twee uit hun cel? '
' Weet je dat dan niet? De duistere heer heeft ons opgedragen om hen naar een andere plek te brengen. '
Het mannetje keek hen wantrouwig aan.
' Daar weet ik niets van. '
' Denk je dan ook echt dat de duistere heer zulke belangrijke zaken aan zo een stuk ongeluk als jij zal vertellen? ' Kwam Fred tussenbeide. Zijn toon en houding was zo hooghartig dat zelf Elena even dacht dat het de echte was.
' Jij kleine Etter. ' Mompelde hij maar ging er verder niet op in en liep verder.
' Goed gedaan, Fred. ' Mompelde Lupos opgelucht.
' We zijn nog niet veilig. ' Mompelde Tops.
' Wat bedoel je? '
' Luister dan, de echte Narrcisa komt er aan. '
Ze hoorden haar stem inderdaad en ze was dicht in de buurt.
' Rustig blijven. ' Mompelde Lupos gespannen.
Elena voelde hoe Fred haar eigen staf in haar hand duuwde.
' Kan je nog nodig hebben. '
Gespannen wachte de groep af tot ze het zure gezicht van de vrouw om de hoek zagen verschijnen.

Reacties: