FanFic.nl

The sharp knife of a short life. • Wolfpack.

000 Proloog.

Druppels regen rolde over de ruit waar mijn hoofd tegen aan gedrukt zat. De auto reed snel, bomen schoten voorbij en in de verte zag ik het bordje ‘La Push al.’ Mijn lichaam dook automatisch in elkaar en mijn nagels boorde zich in de stof van de stoelen. Elke cel in mijn lichaam verzette zich er tegen, een golf van misselijkheid ging door mijn lichaam en de tranen prikten in mijn ogen. Kom op Riley, nu niet gaan huilen. Je bent altijd zo sterk geweest. Niet huilen.

Mijn afkeer voor La Push had drie redenen. Drie goede redenen, tenminste: in mijn oogpunt. Mijn eerste reden is omdat vorig jaar mijn moeder overleed aan kanker. Veder wil ik het er niet over hebben. Maar het punt is, de laatste keer dat we in het vakantiehuisje in de bossen van La Push waren was met mama. Het was een mooie herinnering en ik wilde niet dat die verpest zou worden. En vanaf daar komen we bij het tweede punt. Na mijn moeders dood vond mijn vader al snel een nieuwe vriendin. Stacy, een vrouw - of eigenlijk meer meisje - van nog geen tien jaar ouder dan mij. Het zou me niks verbazen als haar lichaam in plaats van 70% water uit 70% botox zou bestaan. Haar gezicht kent geen emoties, alleen iets dat op een glimlach moet lijken. Behoorlijk falend. En mijn derde reden. Twee jaar geleden - laatste keer dat we hier waren, vorig jaar gingen we niet in verband met mijn moeder - had ik een vakantie liefde. Ik kende Paul al wel van jaren ervoor maar toen werd het pas serieus. Of nouja, tenminste voor mij. Ik zag het idee van een langeafstandsrelatie helemaal zitten. En hij dus niet. Op smsjes of brieven kreeg ik geen antwoorden. Niks, helemaal niks. En de kans dat ik hem weer ging zien was groot. Heel groot, want als La Push iets niet was dan was het wel groot.

Reacties: