Hoofdcategorieën
Home » Vampire Knight » Vampire Knight: Love is a strange thing » Chapter 14: A letter
Vampire Knight: Love is a strange thing
Chapter 14: A letter
"Ribbon? Ribbon! RIBBON LIONHEART!!" ik draaide mijn hoofd om en sliep verder. "Ribbon, word wakker! De leraar zal je laten nablijven!" fluisterede Hana. "Hmmm, nog 5 minutjes." "Nablijven voor bijles jufvrouw Lionheart!" riep de Leraar. "Wat! Maar sensei!" "Geen gemaar! Had je maar niet in slaap moeten vallen. Hetzelfde geld trouwens ook voor Yuki en Zero!" ik keek om. Achter me lagen Zero en Yuki ook te slapen. Guardian zijn is zwaar. *GAAAAAAP*
"Daar ben je Ribbon!" Hana kwam aangerend. Ik keek op. "Hier! Dit zat vanochtend in jouw postvakje." zei drukte een envelop in mijn handen. "Huh? Maar toen ik keek zat er niks in." zei ik verbaasd. "Dan was ik waarschijnlijk eerder dan jouw." zei ze en liep weg. Ik keek naar de envelop. "Huh? Maar waarom gaf ze het me dan niet gewoon in de pauze?"
Ik ging op bed zitten en maakte de envelop open. Er zat een brief in (duh) en een hangertje met vier edelsteentjes. Een rode, een groene, een blauwe en een gele. Middenin zat nog een jin-jangteken. Ik liet hem tussen mijn vingers draaien en legde hem op mijn bureau daarna vouwde ik de brief open. Er stond:
Beste Ribbon Lionheart,
Ik wens je veel geluk. Er zal een moeilijke taak voor je wachten.
Verder stond er niks. Ik staarde naar het mystrieuze briefje en vouwde het op, stopte het samen met de hanger in mijn la en bedacht me om hem mee te nemen naar de volgende training. Ik pakte mijn guardianband en liep mijn kamer uit.
De wind waaide hard en de lucht zag er dreigend uit. Er is een storm op komst. Maar de mensen die hier samenkomen hebben hier geen last van. Mensen? Eigenlijk niet.
"Meesteres, mag ik u vragen waarom u het meisje die hanger hebt gestuurd? Het zal haar namelijk alleen maar helpen met de ontwikkeling van haar krachten." vroeg een dienaarvampier. "Denk je dan niet dat het zo intresanter wordt?" vroeg ze, en haar rode ogen gloeiden op. "Na-natuurlijk denk ik dat meesteres, vergeef mijn brutaliteit." zei de dienaarvampier, terwijl hij heel diep boog. "Goed zo. Adaran." "Ja meesteres." zei een andere vampier. "Bereid de volgende aanval voor. Ik moet naar mijn les." zei ze. "Tot uw orders." en Adaran verdween.
super je gaat er steeds meer in op!!!