Hoofdcategorieën
Home » Vampire Knight » Hunter's Princess » Bloodlust
Hunter's Princess
Bloodlust
Met een scannende blik nam hij mij op. Zo onzeker in zijn bijzijn als ik was , zo zelfverzekerd stond ik op en stak mijn hand uit. Hij negeerde het gebaar en keek me aan. ‘’Zero! Kom op zeg. Doe niet zo bot. Geef haar een hand!’’ Streng spreekt Yuuki hem toe. Met tegenzin pakt hij mijn hand en schudt een keer hard. ‘’Zero, ze is ook een hunter. Behandel haar met respect, ze wordt namelijk je nieuwe collega-prefect’’ Kaien Cross kijkt hem serieus aan. ‘’Ze is niet zo makkelijk uit het veld te slaan als de andere prefects, die gevlucht zijn…’’ Er komt een grote druk op mijn schouders door de woorden van de directeur. Ik krijg het gevoel dat er al talloze anderen in mijn schoenen hebben gestaan, die het niet erg lang volgehouden hebben. ‘’Zorg dat je klaarstaat vanavond. Ik wacht niet’’ Met deze woorden loopt Zero stuurs het kantoor uit. ‘’Helaas, hij is niet de gezelligste persoon om mee samen te werken , maar hij doet zijn werk goed’’ Zegt Directeur Cross geruststellend. ‘’Vanavond gaan jullie patrouilleren om te kijken of alle Day-students in hun Dorms zijn, zodat de Night-students rustig kunnen studeren. Je slaapt in het hoofdgebouw, in het privé gedeelte. Yuuki, leidt jij haar er even naar toe?’’ Yuuki knikte enthousiast. Al kletsend liet ze mij het privé vertrek zien. Het was luxer dan de Dorms, maar we vervulden dan ook een dubbele rol. Alhoewel, Yuuki kon zich nu weer volledig storten op het studeren, nu ik haar taak over genomen had. ‘’Dit is je kamer, je hebt hem helemaal voor je alleen!’’ Het was een ruime kamer, met een groot raam erin. Een donkere houten vloer en een prachtige lamp hing aan het plafond. Er stond een ruim bed, en een groot bureau waar ik relaxed aan kon studeren. Ik bedank haar vriendelijk en installeer mijn spullen. Nieuwsgierig als ik ben, heb ik de behoefte om de gang ook maar eens te gaan verkennen. Ik loop de gang op, en besluit een deur open te trekken (Kamers van bewoners hebben altijd een bordje met hun naam erop, zoals die van mij: ‘’Artemis’’) , er liggen stapels met schoon linnengoed in. Ook ben ik nog op zoek naar de badkamer, ik hou ervan om ’s ochtends te douchen. Lekker fris aan de dag beginnen, met name als je zo’n lange nacht achter de rug hebt, is voor mij de perfecte ochtend. Ah, hier zit dus de bezemkast! In een kast waar ik de deur van opengetrokken heb, zitten allemaal bezems en benodigdheden om schoon te maken. Alhoewel ik geen fan ben van schoonmaken, zal ik deze kast ongetwijfeld nog wel eens nodig hebben. Met enig gokwerk trek ik de derde deur van mijn deur open. Hier moet de badkamer wel zijn. En gelijk kreeg ik.
Toen ik de deur opentrok, vulde mijn beeld met het bleke lichaam van Zero. Een donkere handdoek om zijn middel geknoopt en steekt af tegen zijn huid. Glanzende waterdruppels ontsnappen aan de handdoek waarmee Zero zijn haar afdroogt en glijden langs zijn hals naar zijn sneeuwwitte lichaam. Ik stond aan de grond genageld, het was een fascinerend gezicht. Tot hij mij in de smiezen kreeg. Één blik van hem, was genoeg om mijn kaken en wangen rood op te laten gloeien. ‘’S-s-sorry!’’ Stamelde ik en gooide deur weer dicht. Óke , daar zit de badkamer dus. Met mijn beschamende actie nog in mijn achterhoofd wilde ik nog wat proberen te rusten voordat ik in de avond aan de slag moest. En zodra mijn hoofd het kussen raak, dommel ik weg.
‘’Artemis? Hier Yuuki!’’ Slaperig loop ik naar de deur en open hem.’’ Kom je naar het kantoor van mijn vader?’’ Ik knik. Ondanks dat ik op vampieren jaag, heb ik nooit gedacht dat zij door- en door slecht zijn. In een zekere weg, zijn wij mensen net zulke beesten, omnivoren genaamd. Alleen is het bij ons geoorloofd. Toch keur ik het niet goed, maar hoe kun je in zo’n wereld zoals we nu leven nog een duidelijke goed/slecht lijn trekken? In ieder geval vertrouw ik Yuuki, ze is vriendelijk, en heeft nog geen enkele toespeling gedaan op haar vampier-zijn. Snel trek ik voor de eerste keer mijn schooluniform van Cross-academie aan en lopen we naar het kantoor van Directeur Cross. ‘’Ah, daar zijn jullie!’’Zegt hij enthousiast als Yuuki en ik binnen komen lopen. Als ik Zero zie staan, kan ik er niets aan doen, maar wederom wordt ik aardig rood. ‘’Vanavond gaan jullie je rondje doen, er mogen absoluut geen day-students meer buiten zijn! Dat is het enige, succes voor de nacht’’ Zegt hij vriendelijk, en ik krijg meteen het idee dat dit ngo wel eens een lange nacht kon worden. Plots hoor ik geroezemoes dat door het raam naar binnen dringt. Geen van de anderen schijnt het op te merken, dus ik loop behoedzaam naar het raam toe. Voordat ze doorhebben wat er aan de hand is, klim ik via het raam naar buiten en slinger naar beneden via een boom. Mijn gehoor is met de jaren sterk verbeterd, en ik kan dan ook precies horen waar ze zitten. ‘’Jullie daar! Wat zijn jullie aan het doen?’’Vraag ik streng. ‘’We wilden zooooooo graag een foto van Idol-senpai!’’ Zwijmelen de twee meisjes weg. ‘’Het is verboden om nu nog buiten te zijn. Jullie gaan nu naar jullie Dorms!’’ Ik heb geen zin in spelletjes. Ze moeten terug voordat de Night- Class erachter komt dat hier twee meiden alleen rondzwerven. ‘’Ah! Wie hebben we hier? Onze nieuwe prefect!’’ Een fluweelzachte stem doet mijn nekharen rechtovereind zetten. ‘’Meiden, ga terug. NU’’ Sis ik. Maar het haalt niets uit, ze zijn betoverd door Hanabusa Aido’s verschijning, een beeldschone blonde Night-Student. Vingervlug heeft hij zijn hand om mijn pols. ‘’Gut gut, heb je je soms bezeerd?’’ Hij doelt op de verwonding aan mijn hand die ik opgelopen toen ik naar beneden slingerde. Ik probeer mijn hand terug te trekken, maar hij is te sterk. Toch wil ik nog niet overgaan op het grove geschut. ‘’Je ruikt zó lekker…’’ Zegt hij terwijl hij mijn hand dicht naar zijn neus brengt. Verafschuwend kijk ik toe hoe hij het stroompje bloed oplikt dat van mijn hand druipt. ‘’Hmmm, Hunterbloed zo… heerlijk verfijnd van smaak…’’ Ik probeer wederom mijn hand weg te trekken maar het is zinloos. De twee meisjes gillen en vallen flauw. ‘’Ik vraag me af hoe het bij je nek smaakt…’’ Verzucht hij. Als in een wervelwind staat hij opeens achter me en kan ik geen kant meer op, hij heeft mijn beide polsen vast. Ik voel zijn koude adem in mijn nek en wacht machteloos af tot zijn tanden in mijn nek zullen zinken.
‘’Laat. Haar. GAAN.’’ Opeens staat Zero naast hem en drukt zijn Bloody Rose tegen de slaap van Hanabusa. Bloody Rose is het vampieren dodend pistool van Zero, dat alleen schadelijk is voor vampieren. Van schrik wordt de grip van Hanabusa om mijn polsen slapper en storm ik op Zero af. BANG! Klinkt het onvermijdelijke.
Rustig dwarrelen er een paar blaadjes naar beneden, waar Zero de boom geraakt had. ‘’Waarom schoot je?! Ik had het onder controle!’’ Siste ik terwijl ik nog steeds met mijn handen tegen zijn borst stond. Achteloos duwde hij me weg. ‘’KURAN. Hou je bloedzuigers in de hand!’’ Zegt hij kwaad tegen een imposant figuur. ‘Hij wordt gepast gestraft, Zero.’’ Zegt hij rustig. De lange donkere haren van dit persoon zwierden sierlijk mee toen hij mijn kant opdraaide. ‘’Mejufrouw, ik biedt mijn nederige excuses aan, wil je die aannemen?’’ Vraagt hij onderdanig terwijl hij een kus op de rug van mijn hand drukt. Stamelend zeg ik ‘’natuurlijk’’. ‘’ Zorg goed voor haar, Zero…’’ Is het laatste wat hij zegt, en verdwijnt daarna met Hanabusa richting de Moon-Dorm.
Ruw pakt Zero mijn hand en trekt de stropdas die bij zijn uniform hoort van zijn nek. Mijn hete huid tintelt onder zijn ijskoude aanraking. Verbaasd kijk ik hem aan. Enigszins subtieler verbind hij de wond, die nog steeds aan het bloeden was. ‘’Waar dacht je dat je mee bezig was?’’ Raast hij tegen me. ‘’ Het had je dood kunnen worden.’’ Stilzwijgend kijk ik hem aan. Ik zal hem nog wel eens laten zien uit welk hout ik gesneden ben…
Reacties:
Snel verder...
Spannend!
Ze gaat wraak nemen op Zero, toch?
Iloveanime
hey, sorry voor de wel erg late reactie maar dit is echt heel goed,
snel verder jij!!!