FanFic.nl

Maybe you'll be Kate one day... [R&I Ft. NCIS] (5-shot)

2

De deuren van de lift schoven dicht en Kate zuchtte toen de lift in beweging kwam. Ze was terug, terug in het leven waarvoor ze gekozen had. Terug in het leven dat ze zes jaar lang had moeten verstoppen.
De lift kwam tot stilstand en de deuren gleden weer open.
Ze stapte eruit, recht in de drukte van een vrijdagmorgen. Sommigen keken haar aan, anderen negeerde haar, maar het maakte haar niet uit. Het voelde goed om terug te zijn.
Ze liep naar haar oude bureau, die nu bezet was door een vrouw die ze niet kende. Nog voor ze het bureau bereikte, keken de twee mannen aan de bureaus tegenover het hare, haar aan met grote ogen en stonden recht.
‘Kate?’
‘Ben je terug?’
‘Goedemorgen Tony, goedemorgen McGee. Inderdaad, ik ben terug.’
Haar twee oude collega’s kwamen achter hun bureaus vandaan en liepen meteen op haar af om haar te omhelzen.
‘Je hebben je gemist, Kate.’ Bracht Tim McGee meteen uit nadat hij haar losgelaten had.
‘Ik heb jou ook gemist, McGee.’
‘En heb je mij ook gemist?’ vroeg Tony met een scheve grijns op zijn gezicht.
‘Tuurlijk, jou altijd. Ik heb het vooral gemist om je uit te kunnen lachen.’ Tony lachte sarcastisch en zette dan terug een serieus gezicht op.
Kate hoorde achter haar een kuchje en draaide zich om. Daar stond de vrouw die achter haar bureau had gezeten, blijkbaar te wachten op een uitleg.
‘Wie ben jij?’
‘Kate Todd, en ik vermoed dat jij degene bent mijn plaats ingenomen heeft.’ De vrouw haalt een wenkbrauw op en kijkt dan naar Tony en McGee.
‘Wie is ze?’
‘Komaan, Ziva, dit is Kate! Je weet wel, Kate. We hebben je verteld over haar! Die agente die Ari vermoorde voor jij hem vermoorde?’
‘Oh! Die Kate! Aangenaam, Ziva David.’ Lachte ze terwijl ze haar hand naar Kate uitstak.
‘Welkom terug, Kate.’ Hoorden ze een stem zeggen en die vier agenten keken in de richting van het geluid.
Hun baas, speciaal agent Leroy Jethro Gibbs, wandelde met zijn koffie in zijn hand naar zijn bureau waar hij zijn computer opstartte en de vier agenten geen aandacht gaf. Tony, McGee en Ziva snelden terug naar hun bureaus en Kate stapte op Gibbs af.
‘Goedemorgen, Gibbs.’ Hij keek op.
‘Ik heb al “Welkom terug, Kate”� gezegd.’
‘Dat weet ik, ik heb het gehoord.’
‘Wat sta je dan hier te doen?’
‘Euhm, wachten tot jij me zegt wat ik moet doen?’
‘Niets.’
‘Hoezo, “Niets”�?’
‘Gewoon, niets. Ze zal vanzelf wel komen.’
‘Wie bedoel je?’
‘KAAAAAAAAAAAAATE!!!!!’ Gibbs lachte veel betekenend naar haar en ook Kate lachte.
Nog voor ze haar had omgedraaid, wist ze dat het Abby Sciuto, de wetenschapster van het team, was die op haar afgerend kwam. Ze vloog Kate om haar nek , en die laatste vond dat alles behalve erg. Abby was namelijk haar beste vriendin geweest toen ze hier zes jaar geleden vertrok, en ze had haar erg gemist.
‘Kom mee naar mijn lab, ik wil dat je me alles verteld!’ riep Abby terwijl ze Kate aan haar arm mee naar de lift trok.
Kate lachte toen ze zag hoe blij Abby was om haar terug te zien. Ze was ongetwijfeld de vrolijkste gothic die je ooit zou tegenkomen.
Toen ze het lab van Abby binnenstapten, kwam de keiharde muziek hen meteen tegemoet. Ja, ze was helemaal terug.
‘Dus, vertel!’ zei Abby enthousiast terwijl ze een stoel naar Kate rolde.
‘Wat wil je weten?’
‘Alles! Waar ben je geweest? Wat heb je gedaan? Heb je sexy mannen ontmoet?’ Kate lachte om dat laatste.
‘Oke. Ik ben in Boston geweest. Ik was daar hoofd van de lijkschouwdienst.’
‘Zoals Ducky! Heb jij ook tegen je lijken gepraat.’
‘Haha, ja, zoals Ducky. En, ja, een keer heb ik dat gedaan. Het was een meisje van 17, het was erg eigenlijk. Ik wil er liever niet aan herinnerd worden.’
‘Oh, oke dan. Waren er leuke jongens?’
‘Er waren er een paar, ja. Maar ze waren alleen goed voor de seks, allez, goed… Eentje wilde mijn gezicht likken…’
‘Oh! Ik heb ooit een vriendje gehad van wie ik op zo’n stuiterbal moest springen!’
‘Echt? Wow…’
‘Ja, hij was best raar… Maar vertel verder!’
‘Oke, er was een agente. Ik mocht haar echt, ze is echt fantastisch. We bleven bij elkaar overnachten, ik ben met haar undercover geweest, we gingen samen naar de yoga. Echt, ze was mijn beste vriendin daar.’
‘Je hebt mij vervangen?!’
‘Nee! Nee, tuurlijk niet Abby! Maar jij was hier, in Washington, en ik was ginder, in Boston. Ik moest toch iemand hebben om mee om te gaan?’
‘Ik maakte maar een grapje! Vertel verder!’
‘Wat wil je nog meer weten?’
‘Weet ik veel, vertel gewoon iets!’
‘Euhm, oke. Die gast die mijn gezicht wilde likken, hij stalkte me zowat. Jane, die agente, en ik hebben vanalles geprobeerd om van hem af te geraken, maar er was niets dat hem deed stoppen.’
‘Heb je met hem gevochten? Je wapen laten zien?’
‘Nee.’ Lachte Kate. ‘Nee, mijn wapen lag in mijn huis, het is niet logisch als een lijkschouwster met een wapen rondloopt, weet je. Nee, uiteindelijk hebben Jane en ik gedaan alsof we een koppel waren, en hem zo het idee te geven dat hij absoluut geen kans maakte.’
‘Dus, Tony had gelijk?!’
‘Over wat?’
‘Hij beweerde dat je zeker en vast met een vriendin terug zou komen.’
‘Oh, wel, we, we zijn niet echt een koppel.’ Kate voelde dat ze begon te blozen en richtte snel haar aandacht op iets in het gigantische labo van Abby.
‘Je bloost! Dus jullie zijn wel een koppel!’
‘Nee, we zijn geen koppel, gewoon beste vriendinnen.’
‘Ik geloof je niet.’
‘Toch is het zo.’
‘Ik heb een leugendetector gemaakt voor McGee, die kan ik ook gemakkelijk op jou gebruiken. Of ik kan een waarheidsserum maken!’ Kate zuchtte, want ze wist dat Abby dat inderdaad kon.
‘We zijn geen koppel, maar, ik zou het totaal niet erg gevonden hebben moest het wel zo zijn.’
‘Oh my god, Kate! Je bent verliefd!’
‘Ik weet het, Abby. En als je zo blijft roepen weet straks iedereen het.’
‘Weet zij het?’
‘Nee…’
‘Waarom heb je het niet verteld?!
‘Omdat, Abby, ik wist dat ik weer naar hier zou moeten komen. Hoe moest ik haar dat uitleggen?’
‘Gewoon, de waarheid, is toch niet zo moeilijk?’
‘Ik zou haar moeten vertellen dat haar vriendin zes jaar lang tegen haar gelogen heeft.’
‘Oh…’
‘Het kon gewoon niet, Abby. Het was gewoon niet mogelijk dat het zou werken, en dat haat ik…’

Reactiess??

Reacties: