Hoofdcategorieėn
Home » 30 Seconds to mars » The Road To Happiness » Chapter 12
The Road To Happiness
Chapter 12
Het is drie febrauri, dus één week voordat ik ben uitgeteld. De spanning stijgt, mijn buik staat op ontploffen en ik heb mijn voeten al een hele tijd niet meer gezien. Ik geniet volop van mijn zwangerschapsverlof, die intussen al een drietal weekjes duurt. De ruzie tussen mij en Jared is volledig achter de rug. Hij is zelfs meegegaan naar een aantal moeilijke patiënten om hen moed in te spreken. De meeste waren daar zodanig van onder de indruk, dat ze hebben toegestemd. Jared heeft hen beloofd nog eens langs te komen en hen echt op het hart gedrukt dat ze hun best moeten doen, omdat hij het heel leuk zou vinden als ze beter werden. Ik heb met een grote glimlach en veel bewondering geluisterd naar wat mijn vriend te vertellen had. Hij is toch zo’n schatje!
Intussen staat alles klaar voor de baby. De kinderkamer is volledig uitgerust, het wiegje met de twee beertjes staat er, een grote kast vol met kleertjes voor zowel een meisje als een jongen en ook een schommelstoel met ernaast een tafel om de luiers te vervangen en flesjes en een afkolfmachine. Ik ben van plan om borstvoeding te geven, omdat dat nu eenmaal het gezondste is, maar door het af te kolven kan Jared ’s nachts ook eens opstaan, zodat ik kan rusten. Mijn koffertje is ook al helemaal gemaakt met twee schone slaapkleedjes. Eentje voor de arbeid en eentje voor erna. Er steekt een schattig pakje in wat past voor een meisje en ook eentje wat past voor een jongen. Nu is het alleen nog wachten op de eerste weeën. Er is wel nog één iets wat moet gebeuren voor de bevalling en dat is het laatste concert van 30 Seconds to Mars van de tour. Jared heeft er samen met Shannon en Tomo ontzettend naar uitgekeken, maar hij heeft wel tegenstrijdige gevoelens omdat het zo kort valt met de eventuele bevalling.
Het is nu dan ook ochtend en we liggen nog dicht tegen elkaar in bed als Jared erover begint.
“Are you sure you’re okay with this, honey? I don’t mind if you want us to cancel.”¯
Ik glimlach, omdat ik weet dat hij dat voor me zou doen, maar vind het niet nodig.
“Don’t worry about it, Jared. I still have a week to go and what are the odds for the baby to come today? I’ll be fine.”¯
“Are you sure? Because the guys won’t mind and I’m positive the fans would understand too.”¯
“Just stop it already”¯, lach ik.“This is your last show and you’ve been looking forward to this for so long. I don’t want to take this from you. You are going and you are going to enjoy it. You probably won’t have the chance to do this for a while so go wild!”¯
Hij kijkt me met een vreemde blik aan en zegt dan: “You know I don’t mind that, do you? I’m looking forward to spending time with our baby as well.”¯
“I know that, honey.”¯ Ik leg mijn hand tegen zijn wang en streel hem zacht. . “I’m very excited myself! But it probably won’t be for today so you can go on with the show, give all you have and then come back safe to me and enjoy it while I suffer to give birth to our baby.”¯
“I’m not going to enjoy that, Alys”¯, zegt hij met een grimas. Ik giechel en antwoord: “I know. I’m not going to like it either, I think. I’m pretty scared of it, to be honest.”¯
“Don’t be”¯, stelt hij me gerust. “If it hurts too much, you can take an epidural and don’t forget me. I’m going to be there the whole time. You are not alone in this.”¯
“I know that. It’s because of you that I feel so confident.”¯
“Hmm, I should stay home, shouldn’t I?”¯
“No, Jared! You are going!”¯ Ik pak het kussen wat achter me ligt en zwaait het over me heen, zodat het op zijn hoofd beland. Daarna sta ik voorzichtig op en strek ik me wat uit. Mijn buik heeft nogal serieuze proporties aangenomen, maar Jared vindt het prachtig. Hij komt op de rand van het bed zitten en trekt me tussen zijn benen.
“I am going to miss this”¯, zegt hij, terwijl hij over mijn buik wrijft. “You looked beautiful being pregnant. The belly really suits you.”¯
Ik glimlach en leg mijn hand op de zijne. “I hope I can lose some pounds, because I don’t know if you’ll like all the fat!”¯
“Auwch, don’t say that Alyssa. You know I love you no matter what. You will give birth to my child. I don’t care how you look after that. I’ll love you forever for giving me a tiny little daughter who looks just like you.”¯ Hij kijkt me aan met zo’n verliefde blik in zijn blauwe ogen dat ik er helemaal verlegen van word.
“And I would love to have a son with the amazing eyes of its father”¯, glimlach ik. Ik buk me een beetje, zo goed het gaat, en geef hem een zachte kus op de lippen.
“I love you, Mr. Leto.”¯
“I love you too, miss Summers.”¯ De baby schopt op dat moment tegen onze handen die nog altijd op mijn buik liggen en hij schiet in de lach. “Yes and I love you too, little one.”¯
Ik lach met hem mee en geef hem nog snel een kus voor ik naar de badkamer waggel.
“Do you need some help?”¯ vraagt hij en hij komt achter me aan.
“Yes, I think that would be nice. I can’t put on any socks and even my pants is playing with me. I feel like a whale.”¯
“Well, you look like a beautiful goddess, if you ask me.”¯
Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan en zeg: “I didn’t ask you.”¯ Daarna steek ik mijn tong naar hem uit en hij lacht. Samen lopen we verder naar de badkamer, zodat hij me kan helpen aankleden.
“You know, Alys. I would like it if you weren’t alone tonight. Just in case something happens.”¯
“Yeah, I was thinking about that too. I thought I could invite Julie to come over. We can watch some TV and talk and as soon as you get here, she can go. That way I’ll be guarded the entire time!”¯
Hij grinnikt en zegt: “Guarded.. that sounds awful, but I like the idea! I’ll be home around midnight. I’m not going to be there a second longer than necessary.”¯
“You don’t have to do that, you know. If you want to chat with your friends, that’s okay with me.”¯
“I know honey, but do you really think Shannon is going to let me stay while I could be with you? He’s about as eager as I am to see his niece or nephew. It’s adorable, really.”¯
“Great old uncle Shannon! He’s going to be a great uncle.”¯ Ik zet me neer zodat Jared mijn sokken kan aandoen en hij zegt dan: “Do you think he will like it if we ask him to be the godfather?”¯
“Like it?”¯ lach ik. “He’ll be more proud than you!”¯
“That’s impossible”¯, lacht hij mee. Hij trekt me overeind en samen gaan we naar beneden om te ontbijten.
Jared vertrekt al rond een uur of vijf, om alles nog na te kijken. Dat worden dus zeven lange uren zonder hem, maar gelukkig is Julie ook al gearriveerd om me op te vangen. Zij is de pizza’s klaar aan het maken, terwijl ik afscheid neem van Jared. Ik sta in de hal en hij kijkt me voor een laatste maal onderzoekend aan.
“Are you sure you are okay with this? I can still stay here and we can watch series together?”¯
“We only have two pizzas, honey”¯, grap ik, al weet ik dat ik hem vreselijk ga missen. Gelukkig is het de laatste keer.
“Not funny”¯, mompelt hij en hij streelt met zijn duim over mijn wang. “I’m going to miss you. Both of you.”¯
“I’ll miss you too”¯, zeg ik zacht. “But it’s the last time and I don’t want to take it from you. You have to do this.”¯
“You’re not talking anything from me. On the contrary. You give me so much and I feel like I’m letting you down.”¯
“You’re not. The fans want to see you one last time. I wish I could be there. I love to see you so enthusiastic.”¯
“Well, the fans can prepare themselves, ‘cause I’m going to talk about you tonight. It’s going to be a show for you and the baby.”¯
Ik leun wat meer naar hem toe en kijk naar hem op. Zijn handen liggen rond mijn middel, al gaat dat niet meer zo gemakkelijk als in het begin. “I love you, Jared”¯, zeg ik. “You go out there and kick ass.”¯
Hij buigt zich voorover en kust me intens op de lippen. “I will”¯, mompelt hij. “But you have to promise me something.”¯
“Anything.”¯
“If you feel anything tonight. If the baby should come, you have to call me immediately. I don’t want to miss a thing and I’ll break the show off right away. I want to be with you then, okay?”¯
Ik twijfel even, omdat ik weet dat het de eerste keer lang kan duren eer de baby er zal zijn, maar besluit om er toch mee in te stemmen. “Okay”¯, zeg ik. “Now go and enjoy it! Say hi to the guys for me.”¯
“I will”¯, glimlacht hij en na een laatste tedere kus is hij verdwenen.
Met een zucht waggel ik terug naar de keuken waar Julie de pizza’s al in de oven heeft gezet.
“Was he finally able to leave?”¯ vraagt ze lachend en ik lach mee.
“Yeah, he is pretty worried. I get it, but it’s the last show and I’ll survive it. Shall we put Grey’s Anatomy on? The pizzas won’t be ready for another fifteen minutes.”¯
“Sounds great”¯, lacht Julie. “I can’t wait to see what happens to Alex!”¯
Blij gaan we voor de televisie zitten en wordt het vervolg van Grey’s Anatomy opgezet. Na een kwartier worden de pizza’s uit de oven gehaald en met een bord wordt er gewoon verder gegeten voor televisie. Het is echt zo’n typische meidenavond en ik ben blij dat ik Julie heb gevraagd om te komen. Het was toch al een paar weken geleden en de vriendschapsband is nog altijd even goed als in het begin. Julie is samen met Michael die een belangrijke functie heeft in een advocatenbedrijf. Als topadvocaat moet hij ook altijd in een net kostuum gaan werken en ik herinner haar aan de tijd dat we er altijd over zaten te kwijlen. Een man in kostuum is nu eenmaal sexy. Julie en Michael zijn zot op elkaar, maar wachten nog een jaartje met het nemen van kinderen. Al heeft Jared toegestemd om Julie meter te laten worden. Zij weet nog van niets en ik kan al niet wachten om het te zeggen. Met Shannon als peter en Julie als meter, gaat het kindje absoluut niets te kort komen.
De pizza’s zijn opgegeten en de afwas is gedaan. Intussen is het zeven uur en weet ik dat binnen een uur het concert gaat beginnen. Vol spanning volg ik mee met de klok. Ik weet ongeveer uit ervaring wanneer ze wat aan het doen zijn en ik voel de energie dan ook door mijn lichaam razen als ik terugdenk aan mijn allereerste concert van hen. Om kwart voor acht gaat echter de telefoon en Julie staat op om ze aan mij te geven. Eer ik uit de zetel was, was het al lang gedaan.
“Hello, with Alyssa”¯, zeg ik.
“Hi, honey, it’s me”¯, hoor ik Jareds stem. “I just called to make sure you’re allright.”¯
“I’m fine”¯, lach ik en ik doe teken naar Julie dat het Jared is. Ze draait met haar ogen en lacht. “Don’t you have to be on stage or something now?”¯
“Yeah almost, but I had to hear you first. You’re sure everything is okay?”¯
“I’m sure, honey. Don’t worry. We’re talking and we’ve already done the dishes so we’re ready for a relaxing evening!”¯
“Okay then. Well say hi to her for me and enjoy it. I love you.”¯
“I love you too, Jared. Kick ass today will you? And play From Yesterday for me!”¯
“I’ll do that”¯, lacht hij. “See you in a few hours!”¯
“Okay, bye!”¯
Ik hang op en Julie brengt de telefoon terug naar zijn plaats.
“I think it’s sweet that he calls”¯, zegt ze. “He clearly loves you and that’s what important.”¯
“Yeah, you’re right, but to be honest, I’m a bit surprised. He never did this before! He’s obviously worried, but I’m fine and he’s back within a few hours so no worries!”¯
Julie geeft me de chipskom en blij begin ik aan het nagerecht! Intussen is het half negen en weet ik dat het concert al begonnen zal zijn. De avonturen in het ziekenhuis zijn nog altijd te zien op de televisie als ik ineens een vage steek in mijn buik voel. Ik krimp wat ineen en Julie heeft het gezien.
“What’s wrong?”¯ vraagt ze bezorgd.
“I just felt a sting in my belly”¯, zeg ik met een grimas, maar ik voel ze al terug wegzakken. “But it’s already over.”¯
Julie kijkt me met een vreemde blik aan. “It’s not a contraction, is it?”¯ vraagt ze.
“I don’t know”¯, antwoord ik eerlijk. “We’ll have to wait and see if it happens again.”¯
“Okay, let’s look at the clock. It’s half passed eight now, so let’s see how long it takes until the next one comes.”¯
Ik stem ermee in en concentreer me weer op het scherm. Om kwart voor negen stipt volgt de volgende steek. Deze keer is ze al iets feller, al duurt ze weer maar een tiental seconden. Julie zit nu helemaal recht in de zetel en zegt: “It started! The contractions have started!”¯
“What if it’s a false alarm,”¯ vraag ik wat ongerust. “There were only two after all.”¯
“Should I call Jared?”¯ vraagt ze. Ik twijfel, maar de show is nog geen uur bezig en hij heeft net nog gebeld. “No, let’s wait a little bit. It takes long the first time after all and he’ll be home within three hours. Let’s just wait and see what happens.”¯
“Shall we continue with watching television or would you rather do something else?”¯
“McDreamy will distract me”¯, knipoog ik naar Julie. Ze glimlacht en zegt: “And if not, than Alex will!”¯
Dus wordt er weer naar het scherm gestaard. Om iets voor negen volgt de volgende wee die nu wat langer duurt. Julie zet het op pauze en spreekt me bemoedigende woordjes toe om te helpen. Als de wee wegebt, vraagt ze of ik oefeningen gedaan heb.
“Yes, I followed some pregnancy classes, so I’m going to try and breath like they taught me.”¯
“At least we don’t have to doubt it anymore”¯, vindt Julie. “I think you’re definitely in labor. Are you sure you don’t want me to call Jared?”¯
“No, not yet. He was looking forward to this last show and it only lasts three more hours. I can take it.”¯
“Can I do anything else to help with the cramps? Maybe a hot-water bottle?”¯
“Yes, that could work, thank you.”¯ Ik glimlach naar Julie en ze haast zich naar de keuken om de kruik warm te maken. Na een minuutje komt ze terug.
“Here you go, girl.”¯
Ik neem de kruik dankbaar aan en samen kijken we weer naar Grey’s. Tussen de afleveringen door, praten we ook wat, maar het gebeurt regelmatig dat Julie moet stoppen omdat ik een wee voel aankomen. Ze komen nu steeds sneller al, ongeveer om de acht minuten en worden ook heviger. Om elf uur is er net een aflevering gedaan als ik ineens nattigheid voel. Verbaasd kijk ik naar de plas aan mijn voeten.
“Julie”¯, zeg ik aarzelend. “I think my water just broke.”¯
Julie schiet recht om de dweil te gaan halen en ik sta daar maar naar mijn broek te kijken die helemaal doorweekt is.
“Come, take off those pants and I’ll give you another.”¯
Ik doe mijn broek uit en geef ze aan Julie die ze in de was gaat gooien. Daarna loopt ze naar boven om een andere te gaan halen en brengt ze ook een nieuw onderbroek mee. Ze geeft me wat privacy, zodat ik mijn onderbroek kan uitdoen en met een handdoek wrijf ik mijn benen schoon. Julie komt terug om me met mijn broek te helpen.
“The color of the amniotic was transparent, right?”¯ vraag ik voor de zekerheid. Julie knikt en neemt de telefoon.
“I think you should call the gynecologist to ask what you have to do next.”¯
Ik neem de telefoon aan en bel haar op. Aangezien het vruchtwater gebroken is en de weeën elkaar regelmatig opvolgen, vindt ze het beter om naar het ziekenhuis te komen. De eenpersoonskamer was toch al lang geregeld en als ik er wat vroeger zou liggen, maakt dat gaan verschil.
“What are you going to do with Jared?”¯ vraagt Julie. Ik kan niet onmiddellijk antwoorden, omdat een nieuwe wee me overvalt en ik kreun en steun en adem om het op te vangen. Na een vijftal minuten voel ik me weer wat beter.
“I’ll call the organizer and tell him to wait until the concert is over. It’s only an hour so that should work.”¯
“If you’re sure”¯, mompelt Julie. Ze gaat mijn jas halen en ik bel naar de organisator.
“Hi, it’s Alyssa here”¯, zeg ik lichtjes hijgend.
“Oh, hi Alyssa! What can I do for you?”¯
“The contractions have started. Could you tell Jared that I’m going to the hospital because my water broke? But please, don’t tell him until after the show. It won’t last long and I’m alright.”¯
“Okay, I’ll tell him! Good luck and don’t forget to breath!”¯
“I won’t”¯, grinnik ik een beetje. “Thank you.”¯
Ik hang op en Julie helpt me met mijn jas. Ze neemt mijn koffertje en begeleidt me naar buiten. Haar auto staat voor de deur en ze zet me voorzichtig in de auto als ik alweer een nieuwe wee voel.
“It’s like they’re coming faster, Julie”¯, zeg ik en ik probeer rustig te blijven, al zal ik blij zijn eens ik in het ziekenhuis ben.
“Relax, Alyssa. I’m leaving immediately. We’ll be there in fifteen minutes.”¯
Ze geeft goed gas, maar probeert toch voorzichtig te rijden, zodat ze me niet teveel belast. In het kwartier dat we naar het ziekenhuis rijden, krijg ik nog twee keer een wee, wat duidelijk aangeeft dat het begint te naderen. Ik concentreer me op de krampen en adem zoals ik geleerd heb. Julie parkeert de auto voor de deur en maant me aan om te blijven zitten zodat ze een rolstoel kan gaan halen. Ik doe de deur al open en zet mijn benen buiten, zodat ik makkelijker kan gaan staan. De rolstoel komt eraan en voorzichtig ga ik zitten, terwijl Julie de koffer pakt en de deuren van de auto sluit. Snel duwt ze me naar binnen en naar de tweede verdieping waar de kraamafdeling ligt. De gynaecoloog staat ons al op te wachten en brengt me naar een onderzoekskamer.
“Where is Jared?”¯ vraagt ze, maar ik kan weer niet direct antwoorden door een nieuwe wee. Ze komen steeds sneller en daarom kijkt ze of ik al ontsluiting heb.
“Five centimeters already”¯, zegt ze verbaasd. “This is going fast. How many minutes in between?”¯
“Six”¯, antwoordt Julie, die het had bijgehouden in de auto. “And Jared is still at his concert. He will be here in an hour.”¯
“Doesn’t he know yet?”¯ vraagt ze en ik ben er terug bij dus dit maal kan ik antwoorden.
“The show only lasts for half an hour and he looked forward to it. I can take care of it for that long. He’ll be here as soon as he can.”¯
“Well, okay then Alyssa. I’ll tell the nurse to bring him here when he arrives and within an hour I will be back. You’re doing great so keep it up. I’ll make an echo then to see how the baby is doing but everything looks fine.”¯
“Thank you doctor”¯, mompel ik.
Julie zit naast me en houdt mijn hand vast. Intussen vertelt ze de ene grappige anekdote na de andere om me wat op te vrolijken en ademt ze met me mee om de weeën op te vangen. Een beetje angstig hou ik terwijl de klok in de gaten en het lijkt alsof ze nog nooit zo traag is gegaan. Uiteindelijk is het toch bijna middernacht en weet ik dat Jared gedaan moet hebben.
Jared bedankt iedereen in het publiek en loopt daarna met een tevreden gevoel het podium af. Zijn gigantische zonnebril zet hij af en hij trekt de oortjes al uit zijn oren. Hij loopt de trap af en Shannon slaat hem op de rug omdat het weer een prima show was. Iedereen was dolenthousiast en schreeuwde blij toen hij From Yesterday aan zijn zwangere vriendin opdroeg. De beste fans aller tijden, dacht hij nog. De organisator komt op hem af en hij kijkt de man breed glimlachend aan.
“Thank you, Jared”¯, zegt de man blij. “I’m glad you liked it. Now I have a message from you. It’s from your girlfriend.”¯
Jared voelt meteen de spanning naderen en maant de man aan zich te haasten.
“What? Was something wrong? What did she need?”¯
“She told me the contractions have begun and that she’s going to the hospital because her water broke. She also said she’s fine and that you don’t have to worry.”¯
“What?! Why didn’t you tell me that right away? When did she call?”¯
Hij loopt al snel naar de kleedkamer om zijn spullen te halen en George kan hem nauwelijks bijhouden.
“About an hour ago, but she didn’t want me to tell you. You had to enjoy your show, she said.”¯
“Damn it, Alyssa”¯, mompelt hij nerveus. “That is so like her, George. You should have told me. Damn it!”¯
Shannon komt op het geroep af en schiet in de lach als hij Jared zo gehaast zijn spullen ziet pakken.
“Wow, little brother. What is going on? Is there a fire somewhere?”¯
Jared kijkt zijn broer kwaad aan omdat de herinnering aan het vuur in het winkelcentrum hem nog goed voor de geest staat. Shannon mompelt een verontschuldiging omdat hij er niet meer aan had gedacht.
“What is it, man?”¯ vraagt hij.
“She’s having the baby”¯, zegt hij. “She’s in labor. She called but she didn’t want me to know, not until after the show. I have to go to her right away.”¯
“The baby is coming?”¯ vraagt Shannon blij. “That’s great! Tomo! Alyssa is in labor!”¯
“What?”¯ roept Tomo. “Allright!”¯
Jared pakt haastig zijn tas en loopt naar buiten, naar zijn auto. Shannon en Tomo lopen hem achterna.
“Wait man, I can’t let you drive like that. You are too nervous. Give me the keys.”¯
“Shannon, I don’ t have time for this.”¯
“Then don’t be such an idiot. Come on, we have no time to lose!”¯
Jared gooit de sleutels en neemt plaats op de passagiersstoel. Tomo kruipt achteraan en in volle vaart vertrekt Shannon naar het ziekenhuis. Dat ze voor de rest geen spullen bij hebben, maakt hen niet uit. Ze zijn te benieuwd naar de eerste Leto-baby die geboren gaat worden.
Shannon schuurt de parking op en parkeert zijn auto naast die van Julie.
“That’s Julie’s car”¯, roept Jared en hij rent de auto al uit om de lift tegen te houden. Tomo en Shannon vliegen er achteraan en komen net op tijd aan. De lift gaat op zijn gemak naar de tweede verdieping en Jared houdt het bijna niet meer. Als de deuren openvliegen, rent hij naar de balie.
“My wife! My girlfriend Alyssa Summers. She was brought in an hour ago and she’s in labor.”¯
“Yes, she’s laying in a single room. The nurse will take you there. Good luck.”¯ De receptionist glimlacht vriendelijk, maar hij kan het niet beantwoorden. De verpleegster wijst hem de weg en hij rent de kamer in.
Op dat moment ben ik weer net een wee aan het opvangen. Ze komen nu om de vier minuten en het wordt steeds zwaarder en pijnlijker. Ik kreun van de pijn en het zweet staat op mijn voorhoofd als Jared binnenloopt.
“Jared”¯, mompel ik tussen twee ademhalingen door.
“Don’t worry, honey. I’m here. I’m not going anywhere.”¯
Hij houdt mijn hand vast en ademt mee op de juiste manier. Hij is altijd braaf meegegaan naar de zwangerschapslessen en kan me nu dus ook optimaal ondersteunen.
“I’m going to call Michael to tell him I’m staying here. I won’t be long”¯, zegt Julie. Ze knijpt nog even geruststellend in mijn hand en pas dan merkt Jared op dat ze er ook is.
“Julie”¯, zegt hij en hij wandelt naar haar toe. “Thank you so much for staying with her tonight. I owe you.”¯ Hij geeft haar een knuffel om haar te bedanken.
“No problem, Jared. She’s my best friend and she would do the same for me. I’m counting on you”¯, zegt ze nog en ze knipoogt naar me. Ik glimlach blij terug. Het feit dat Jared er nu is, maakt alles de moeite waard. Ineens voel ik me veel sterker. Julie verlaat de kamer en Tomo en Shannon zitten buiten te wachten. Een nieuwe wee begint en Jared beveelt dat ik wat vooruit moet gaan zitten. Ik doe wat hij zegt en hij kruipt achter me. Hij masseert mijn rug, terwijl de wee me overvalt en laat zijn
handen deskundig over de hele lengte gaan. Uitgeput val ik erna tegen hem aan. Hij neemt een vochtig washandje en wrijft over mijn hoofd en in mijn nek. Shannon en Tomo komen stiekem piepen om de deur en Julie is ook al terug.
“How are you doing girl?”¯ vraagt Tomo. Ik glimlach en zeg: “I feel terrible, but it will be worth it in the end. Oh Shannon, could you call my parents and brother? Then they can come too?”¯
“Sure, give me the number. Jared, I’m going to call mom too, okay?”¯
Jared knikt, maar houdt zich dan weer klaar omdat hij voelt dat ik me schrap zet. De jongens verlaten de kamer, Julie houdt mijn hand vast en Jared blijf me ondersteunen.
Om half één komt de gynaecoloog die me weer onderzoekt. Het gaat allemaal veel sneller dan gedacht, want er is al acht centimeter ontsluiting. Ze legt het apparaat van de echo aan en kijkt of alles goed is en dat is het geval. De baby was ervoor ook al goed ingedaald, dus alles is klaar voor de bevalling.
“I think we should bring you to the delivery room”¯, zegt ze. “It won’t take long now.”¯
Jared knikt en ik kan er niets van zeggen. Het gaat veel te snel. Ik heb nog niet eens vier uren weeën gehad en ze volgen elkaar al veel te snel op. Het lukt niet meer om het bij te houden.
“It’s too fast”¯, zeg ik dan ook paniekerig tegen Jared. “I can’t do this.”¯
“Of course you can, honey. I’m here. Think about the baby. He or she just wants to be with us as soon as possible.”¯
“I don’t know”¯, maar dan kreun ik omdat de volgende wee al komt. Jared ondersteunt me zo goed als hij kan, terwijl de verpleegsters het bed van de rem halen en me door de deur rijden.
“Good luck!”¯ roepen Julie, Tomo en Shannon en ze blijven achter in de wachtkamer.
Ik word naar de verloskamer gereden, maar merk de helft nog niet eens. Volledig overmand door de weeën probeer ik zo goed mogelijk te ademen. Het enige wat me nog bereikt is Jareds stem. De gynaecoloog zet zich aan de andere kant van mijn lichaam en doet handschoenen aan om het nog eens te controleren. Alles ziet er prima uit.
“You can do this, honey”¯, fluistert Jared de hele tijd. “I’m so proud of you. Keep it going.”¯
“It’s too much”¯, kreun ik wanhopig. Jared probeert me rustig te krijgen en begint stil From Yesterday to zingen. Dat lijkt enig effect te hebben, want ik hou mijn aandacht bij zijn stem en vang zo de weeën op. Na nog geen klein uurtje daar gelegen te hebben, geeft de gynaecoloog teken dat het tijd is om te persen.
“Okay, Alyssa. You have ten centimeters and when the next contraction comes, I want you to push as hard as you can. You have to push down. Take a deep breath and give all you got.”¯
Ik knik omdat ik voel dat mijn lichaam die neiging voelt. Het is moeilijk om het tegen te houden en ik ben dan ook opgelucht als ze zegt dat ik mag persen. Ik haal eens diep adem, zet mijn tanden op elkaar en pers alsof mijn leven ervan afhangt. Jared houdt mijn hand vast en zit zelfs mee te persen om me aan te moedigen.
“Come on, Alyssa! You’re doing great! I love you so much. Just a little bit more!”¯
Ik pers de longen uit mijn lijf en laat me dan uitgeput terug achterover vallen.
“Well done”¯, zegt de gynaecoloog. “The same as this, next time.”¯
Jared gaat even kijken of er al iets zichtbaar is en de dokter wijst op de beginnende haartjes.
“I can already see its head”¯, zegt hij geëmotioneerd. “It’s going wonderful, honey. It won’t take long.”¯
De volgende wee dient zich aan en ik hap weer naar adem om te persen. Dit keer is er geen verstand bij gemoeid. Ik luister naar mijn lichaam en voel de oerkracht, waar ik al zoveel vrouwen heb over horen spreken. Het enige wat tot me doordringt, zijn de rustige stem van de dokter en Jareds trotse stem die me aanmoedigt. Dit keer komt het hoofdje nog dichterbij. Lichte, kleine haartjes zijn zichtbaar en ik voel het steeds dichter naderen. Zo gaat het nog een tijdje verder, maar dan zegt de gynaecoloog: “Okay, Alyssa. Next time I want you to push harder to get the head out. Everything is going great. So one more great push, maybe two and I can pull the baby out.”¯
Die woorden maken me vastberaden om het goed te doen. Ik neem al een hele reeks lucht en kijk Jared aan. “I love you”¯, fluister ik. Hij streelt door mijn bezwete haren en houdt mijn hand stevig vast. Als ik me wat rechtzet om beter te kunnen persen, ondersteunt hij mijn rug met zijn andere hand.
“Okay, Alyssa, this is it! Push!”¯
Ik hap naar adem en duw zoals nooit tevoren. Ik voel de baby bewegen tussen mijn benen en ineens is er die oerkracht weer die me een laatste kracht geeft. Ik voel het lijfje door mijn opening glijden en het hoofdje en de schouders zijn eruit. Jared kijkt tussen mijn benen en ziet ons kindje in de armen van de gynaecoloog terechtkomen. Het kleintje hangt vol bloed en slijm en zet meteen een grote keel op.
“It’s a girl!”¯ zegt de dokter blij. Ze wikkelt de baby in een aantal doeken en geeft ze dan aan mij om vast te houden. Ik neem mijn kleine meisje in mijn armen en tranen lopen over mijn wangen als ik zie hoe klein en perfect ze is. Ze krijst de hele kamer bij elkaar, maar dat stemt me alleen maar zielsgelukkig. Jared heeft zijn arm rond me geslagen en streelt zijn dochters wang met zijn vinger. Haar neus en blauwe ogen lijken spreken op die van Jared, maar haar haren en lippen lijken op die van mij.
“She’s beautiful”¯, zegt hij met tranen in de ogen. “She is so perfect. I can’t believe how much I love her already.”¯
“I know”¯, snik ik blij. “She has your eyes and nose.”¯
Stralend glimlachend kijkt hij me aan. “And she has your perfect hair and lips. Lips that will make many men crazy!”¯
“Let’s not think about that”¯, lach ik, terwijl de tranen over mijn wangen lopen.
“Jared, do you want to cut the umbilical cord?”¯
“Yes, of course”¯, zegt hij. Hij neemt het schaartje aan en knipt zo de navelstreng door.
“What’s going to be her name?”¯ vraagt de verpleegster, terwijl ze ons dochtertje terug overneemt om de eerste tests te doen.
Jared en ik kijken elkaar verliefd aan en zeggen dan tegelijk: “Iana”¯.
“That’s a beautiful name”¯, meent de verpleegster. Het kleintje wordt gewassen en Jared let erop dat alles goed gebeurt. Intussen is de placenta ook gearriveerd en bevestigt de dokter dat alles goed is gelopen. Iana krijgt een score van 10/10 op de APGAR test. Ze weegt 2 kilo 800 en is 49 cm groot, omdat ze ook een week te vroeg is gekomen en ligt al zalig in Jareds armen te slapen. Het precieze uur van geboorte is 2u17. Ik word intussen ook gewassen en ze doen me een proper slaapkleed aan, zodat ik netjes terug kan naar de kamer.
“Is it alright if I’m going to show her to our friends?”¯
“Yes, of course”¯, zeg ik glimlachend. “Hold her tight, okay?”¯
“I won’t let her fall, honey”¯, glimlacht hij terug. “Not in a million years.”¯
Ik kijk vertederd toe hoe hij als fiere papa met zijn dochter de gang oploopt om iedereen het goede nieuws te vertellen. Julie, Michael, Tomo, Shannon, Jareds moeder Constance en mijn ouders en broer Trey staan op ons te wachten. Ze zijn dolblij met de kleine spruit en vinden het stuk voor stuk een supermooi kindje. Dan kom ik er ook aangereden in mijn bed en feliciteren ze me allemaal. Ik voel me al moe worden, maar er moet eerst nog wat besproken worden met Julie en Shannon. Mijn ouders, broer en schoonmoeder beloven om morgen meteen terug te komen, maar ze zijn superfier op me. Nadat ik gezegd heb hoeveel ik van hen hou, verlaten ze het ziekenhuis. Tomo vertrekt ook, want zijn vrouw zat ook vol spanning te wachten en tenslotte blijven alleen Shannon, Julie en Michael over. Ze volgen me de kamer binnen en terwijl Iana rustig in mijn armen slaapt, Jared naast me op bed zit en zijn arm rond me heeft, begint hij te spreken.
“You guys are the most amazing friends and family we have. Because of that, Alyssa and I would consider it a great honor if you would be the godparents of Iana.”¯
Julie krijgt tranen in haar ogen en Shannon staat er ook met zijn mond vol tanden.
“Are you sure?”¯ vraagt hij verwonderd.
“One hundred procent”¯, zeg ik. “You are a great man, Shannon. And you’ve helped me so much. Please do this for me?”¯
“Of course I’ll do it!”¯ roept hij blij, maar hij zwijgt abrupt omdat hij zijn kleine petekind niet had willen wakker maken. “Thank you so much!”¯ Hij geeft me een kus en omhelst zelfs Jared stevig. Die slaat zijn broer op de schouder en glimlacht.
“And you Julie?”¯ vraagt hij dan.
“I would love to do this, Jared. It means so much to me, you can’t even imagine!”¯
Blij omhelst ze mij en Jared om daarna uitgebreid door haar vriend geknuffeld te worden.
“Glad that is taken care of”¯, lach ik.
We praten allemaal nog een beetje, maar dan verlaten ze ook het ziekenhuis omdat ik nu toch wel moe begin te worden.
Jared zit nog altijd naast me op bed en we kijken bewonderend naar ons kleine meisje. Iana voelt de vinger van haar papa en pakt het vast met haar kleine vuistje. Jared kan niet geloven hoeveel zijn dochter nu al voor hem betekent.
“I love her so much”¯, fluistert hij zacht. “I can’t believe it myself. I want to make sure she is protected for the rest of her life.”¯
“She will be, honey”¯, zeg ik. “We will love her with all our hearts and she will be loved by many people. She has a great family.”¯
“I have to twitter it”¯, zegt hij ineens en ik schiet in de lach.
“Maybe we should wait until tomorrow, Jared. Otherwise the press is going to be here and I’d rather enjoy her quietly for a moment.”¯
“Good idea”¯, lacht hij zachtjes. Daarna richt hij zijn aandacht op mij. “You know, Alys. I’m so proud of you. You have given me the most beautiful present in the world and for that I will always love you and her, more than life itself. Thank you so much.”¯
Ik kijk hem in die mooie, blauwe ogen en zie de tranen erin staan. Daardoor hou ik het zelf ook niet droog en ik breng zijn gezicht dichter met mijn hand, zodat ik hem kan kussen.
“I love you so much, Jared. We made this and she’s perfect. In every possible way. I should thank you.”¯
Hij wrijft over mijn wang en kijkt me verliefd aan.
“You’ve made my life complete, Alyssa. I can’t thank you enough for everything.”¯
“You’re welcome”¯, glimlach ik. Hij buigt zich voorover om me nog een kus te geven en ik zucht van geluk als zijn zachte lippen me raken. Kleina Iana beweegt wat in mijn armen, alsof ze vindt dat ze niet genoeg aandacht krijgt en lachend kijken we haar aan. Haar blauwe ogen staan stralend open en we genieten van elkaar zoals een echt gezinnetje.
Reacties:
Te gek hoofdstuk!!
Het was het wachten meer dan waard!!
OMG, ik ben helemaal vertederd!!
Jij moet als de bliksem verder
Want ik hou van dit verhaal!!
O god, o god, volgens mij ga ik niet kunnen wachten
xxxxxxx Nadine
ok er zijn zo veel dingen die ik er over wil zeggen maar ik denk dat ik het met die twee woorden ga moeten houden die het eerst in me opkwamen.
Woaw Prachtig!!!