FanFic.nl

The Road To Happiness

Chapter 13

De ochtend erna word ik wakker in het ziekenhuisbed. Iana werd na een tijdje weggehaald en op de babyruimte gelegd, zodat ik wat kon bijslapen. Maar vanaf vandaag mag ze volledig bij mij op de kamer blijven. Tenzij ze wat onrustig is en ik niet aan rusten toekom, al mag ik dat zelf beslissen. Met een glimlach denk ik aan hoe lief Jared geweest is en aan hoe blij ik was dat hij er eindelijk was. De bevalling ging veel sneller dan gepland, maar natuurlijk ben ik opgelucht dat ik niet zo lang heb moeten lijden. Op dit moment is Jared zich aan het wassen en komen er twee verpleegsters binnen om me ook op te frissen en wat eten te geven.
“Goodmorning, miss Leto, did you sleep well?”� vraagt de ene. Ik negeer het feit dat ik eigenlijk niet officieel mevrouw Leto ben en knik.
“I slept wonderful, but I think I was pretty exhausted too. How is Iana doing?”�
“She’s fine”�, lacht de andere. “Slept like a baby, but that’s only normal.”� De verpleegster geeft me een knipoog en glimlacht. Het eten wordt op een trolley gezet en ik kijk met een vies gezicht naar de boterhammen met confituur. Ja, die ziekenhuiskost is toch niet wat het moet zijn.
“When will she come here?”� vraag ik, terwijl de verpleegsters de trolley even aan de kant zetten en water gaan halen om me te wassen. Ze nemen een proper nachtkleed uit de kast, zodat ik er toch wat aangenamer bijlig.
“As soon as you are ready. I think within an hour or so. A nurse will explain how you can wash her and then they will also try if the breastfeeding is going to work. You were going to do that, right?”�
“Yes”�, knik ik. “I think it would be the best for her and I can also put something in a bottle so that Jared can feed her, so…”�
“Yeah, breast milk is definitely good for the baby”�, is de ene verpleegster het met me eens. Ze doen mijn ander slaapkleed uit en wassen me van boven tot onder. Het voelt goed en fris en ik ben blij als ze me een nieuw nachtkleed aandoen. Dat voelt toch aangenamer.
Op dat moment komt ook Jared terug fris gewassen binnen en hij begroet de verpleegsters vriendelijk.
“Goodmorning nurses! How is my little daughter today?”�
“She’s fine. Another nurse will bring her soon and then we will show you how you can wash her etcetera. So, we are done here! Enjoy your day and your daughter.”�
“We will”�, zeggen Jared en ik allebei in koor. Jared komt naast me op bed zitten en houdt mijn hand vast.
“I still can’t believe it. I went by her before my shower and she just looks so pretty. I love her so much.. you really did a great job, you know.”�
“I know”�, lach ik. “It went a lot smoother then I thought. I was happy you got here in time.”�
“Yeah, about that”�, zegt hij en hij kijkt me even streng aan. “I thought you promised me you would give me a call as soon as something happened? I might not have been here in time.”�
“I’m sorry, honey. But it started around nine and your show just started. I didn’t want to disturb you right away. I thought it could take hours and it was the last show. I didn’t want to take that from you.”�
“Last show or not, Alys. This was the birth of our daughter. It will only happen once, but a show will always come again!”�
“I know.. please forgive me?”� vraag ik met een pruillip. “I didn’t mean to hurt you, I just thought we had time enough.”�
Hij glimlacht plagerig en tikt me speels op mijn neus. “I know, I know. I’m happy I was in time. Shannon drove like crazy!”�
We lachen allebei en dan vraagt Jared of hij iets voor me moet gaan halen thuis.
“No, I think I have everything for now, but maybe tomorrow or so. But don’t leave now, they will bring Iana here soon and I don’t want to be alone. You can go when Julie or Shannon or our families are here.”�
“No way I’m leaving now, dear”�, glimlacht hij. Hij geeft me een kus op de mond en dan kan hij me eindelijk wat vertellen over het concert. Ik schiet in de lach als hij vertelt over zijn reactie toen George hem vertelde dat ik weeën had. Ik zie het namelijk al helemaal voor me.

Na een uurtje gaat de deur terug open en komt er een verpleegster binnen. Ze duwt een klein wiegje voor haar uit en daarin ligt ons kleine meisje. Iana is wakker en heeft haar oogjes wijd open. Ik ga meteen rechtzitten en Jared loopt al op de verpleegster af om haar aan te nemen. De vrouw haalt Iana uit het wiegje en geeft ze aan Jared.
“Hi there, little girl”�, zegt hij en hij kijkt op de meest lieve manier naar haar. Ik kijk vertederd naar vader en dochter en besef nogmaals hoeveel ik van hen hou. Jared komt onmiddellijk naar mij en legt haar in mijn armen. Ik streel haar kleine gezichtje en druk haar stevig tegen me aan. Iana kijkt nieuwsgierig omhoog en we glimlachen, want ze draait ons al helemaal rond haar kleine vingertje.
“I don’t mean to disturb your luck, but I would like to show you how you can give her a bath”�, zegt de verpleegster glimlachend.
“Oh sorry”�, zegt Jared snel. “Of course. Here, honey, let me help you.”�
Hij pakt eerst Iana terug aan om aan de verpleegster te geven en slaat dan het deken van mijn lichaam, zodat ik met zijn hulp kan rechtzitten. Daarna ondersteunt hij me en begeleidt hij me naar de aanliggende kamer waar allerlei dingen staan om de baby te verzorgen. De verpleegster laat het
water lopen en legt uit dat het niet te warm, maar zeker ook niet te koud mag zijn. Iets warmer dan lauw is goed genoeg. Ze geeft Iana terug aan mij en geeft terwijl aanwijzingen over hoe ik haar lichaampje het beste vasthoud om haar kleertjes uit te doen. Ik luister goed en geconcentreerd ga ik aan het werk. Kleine Iana blijft me aankijken en ik lach naar haar en ben heel voorzichtig. Volgens de verpleegster mag het ook iets harder, omdat ze echt wel tegen een stootje kan. Als ze eenmaal is uitgekleed, is het aan Jared om haar te wassen. Hij legt één hand op haar billetjes en de andere onder haar nek en ondersteunt haar zo. Voorzichtig laat hij haar in het water zakken en ze kirt een beetje van plezier. De verpleegster zegt dat hij de hand nu onder haar billetjes mag halen en haar zo met een washandje mag afzepen. Natuurlijk alleen maar met zeep die niet prikt. Ik geef aan en kijk toe hoe Jared het doet. Hij is al net zo voorzichtig als ik geweest ben en wordt nog zachter als hij over haar hoofdje wrijft. Iana proest van het water, maar doet haar oogjes gauw terug open en ik lach, omdat ze er zo lief uitziet. Jared en ik kijken elkaar gelukkig aan en dan is het badje afgelopen. Ik hou de handdoek al klaar en neem haar van hem over. Ze kijkt me weer met grote ogen aan en ik breng haar hoofd naar het mijne zodat onze neuzen elkaar raken. Jared en de verpleegster lachen. De vrouw doet voor hoe ik haar het beste afdroog en dan weer aankleed en met een beetje moeite en angst om haar pijn te doen, lukt dat ook.
“It’s time to see if she’s hungry”�, zegt de verpleegster dan glimlachend. “Are you ready?”�
Ik kijk Jared wat beangstigend aan, maar die knikt me bemoedigend toe. “You can do it, honey.”�
Daarom ga ik maar weer op bed zitten en ontbloot ik uw borst. De vrouw laat zien hoe ik haar het beste kan aanbrengen en drukt me op het hart dat het niet erg is als het van de eerste keer niet lukt. Het is wat zoeken voor allebei. Ik hou Iana op de manier dat de verpleegster aangeeft en wacht of ze mijn borst pakt. Ineens voel ik haar mondje rond mijn tepel en voel ik lichte trekjes.
“She’s eating”�, lach ik blij. Jared kijkt bewonderend toe naar hoe mijn lichaam zijn dochter voedt en moedigt ons allebei nog meer aan. De verpleegster lacht en na het voeden zegt ze hoe ik er het best voor kan zorgen dat ze haar boertje laat. Dat lukt ook en dan knippert Iana met haar oogjes.
“She’s tired, I guess”�, zegt Jared met een zachte blik. Hij neemt haar van me over en legt haar terug in haar bedje. Het dekentje wordt half over haar gelegd, maar dat schopt ze er waarschijnlijk toch af in haar slaap.
“As soon as you smell something bad, just call and I will show you how to change her if you want”�, zegt de verpleegster nogmaals.
“Thank you so much for your help”�, zeg ik. “I hope it will go well next time.”�
“It will”�, glimlacht ze. “It will get better every time. Enjoy her.”� En dan is ze weg. Jared rijdt het wiegje dicht naast het bed en ik schuif helemaal naar de rand om haar al liggend te bewonderen. Jared komt achter me liggen en kijkt net zo bewonderend als mezelf.
“I love you so much, you know that?”� fluistert hij in mijn oor.
Ik draai me om en kijk hem glimlachend aan. “I love you too, Jared.”� Hij kust me zacht op mijn lippen, maar dan zijn we weer helemaal in beslag genomen door het slapende, kleine meisje naast ons.

De volgende week zitten we samen in de auto. Iana ligt in een klein stoeltje achteraan en ik kan het niet laten om me af en toe om te draaien om te zien of ze nog steeds rustig ligt. De verplichte week in het ziekenhuis zit erop en ik heb een heel deel nieuwe dingen geleerd. Haar in bad doen, luiers verversen en zelfs het eten geven en afkolven lukken heel goed. Jared is elke dag in het ziekenhuis geweest om mee kennis te maken met alles, maar nu is het dan eindelijk tijd om naar huis te gaan. Jared rijdt de auto soepel door de straten en grinnikt als ik me weer eens omdraai.
“She’s fine, honey, really.”�
“I’m sorry”�, zeg ik met een glimlach. “I’m just so happy to go home. Just the three of us, enjoying the quietness. I can’t wait.”�
“Well”�, antwoordt hij aarzelend. “I don’t think we will be alone. You know my brother and now with Julie as godmother…”�
“Oh no. They’ll be there, won’t they?”� Ik schiet in de lach, want dit had ik eigenlijk moeten weten.
“I don’t think they will be the only one. Our parents too, probably and of course Tomo… and don’t forget the paparazzi.”�
Jared had een soort van persconferentie gegeven, in die zin dat de paparazzi hem hadden tegen gehouden toen hij me de derde dag kwam bezoeken. Hij heeft verteld over hoe de geboorte verlopen is en gezegd dat ze foto’s van zijn twitterpagina konden halen. Daarna liet hij hen met een glimlach alleen om naar me toe te komen. Natuurlijk weten ze nu wel dat ik naar huis ga, want in het ziekenhuis stonden ook al genoeg mensen met camera’s. Uit de ervaring die ik intussen heb opgedaan, weet ik dat ze blijven proberen en dat het dus beter is om gewoon vriendelijk te antwoorden als ze iets vragen.
“Yeah, they’ll probably be there too”�, zeg ik mijmerend. “Lucky for us we have a huge gate in front of our house, so they’ll only see the car driving inside.”� Ik kijk nog eens naar Iana en dan naar de geblindeerde ruiten vanachter, zodat ze haar zeker niet zouden wakker maken met hun flitsen.
“If they come too close, I will call the police, so don’t worry”�, zegt hij sussend. Jared neemt mijn hand vast en streelt erover met zijn duim. Ik glimlach naar hem en zet me iets dichter zodat ik mijn hoofd op zijn schouder kan leggen.
“Thank you for everything you’ve done for me this week.”�
“It’s no problem. I liked doing it.”� Ik hoor de lach in zijn stem en glimlachend sluit ik mijn ogen tot ik thuis ben. Na een kwartiertje knijpt hij in mijn hand om duidelijk te maken dat we er zijn. Ik voel de auto vertragen, want inderdaad, overal staan paparazzi te flitsen. Jared duwt op een knop bovenaan de auto, waardoor de poort opengaat en de auto kan binnenrijden. Ik glimlach en wenk naar wat mensen die ik passeer, maar dan zijn we binnen en wordt de poort weer gesloten. Op dat moment ben ik de fotograven al helemaal vergeten, want de tuin is schitterend versierd. Overal hangen slingers, een grote ooievaar staat op het licht besneeuwde gras en een “it’s a girl”� spandoek hangt boven de deur.
“Did they do this?”� vraag ik verbaasd.
“Of course they did”�, lacht Jared. “You don’t think Shannon would let a situation like this go by without celebrating properly, now do you?”�
“Yeah, I should have known this”�, bevestig ik. Jared stopt de auto en we stappen allebei uit. Hij pakt het autostoeltje, ik doe de koffer open om mijn koffertje te pakken en zo lopen we voor de eerste keer met ons drie naar de voordeur. De sleutel wordt in het slot gestoken en zo gauw we binnenlopen, roepen een stuk of tien mensen: “CONGRATULATIONS AND WELCOME HOME!”�
Shannon, Tomo en zijn vrouw, Constance, mijn ouders, Trey en Susannah - zijn vriendin - en ook Julie en Michael zijn er. Ik ben blij dat ze er allemaal zijn. Het zijn de mensen waar ik het meest om geef, maar aan de andere kant zou ik het ook wel leuk gevonden hebben als ik alleen was met Jared en Iana. Dat idee wordt wel iets minder als ik merk dat er genoeg toastjes en versnaperingen zijn voor iedereen. Mijn ouders komen op me af en zeggen dat ze niet zo lang zullen blijven. Ze beseffen natuurlijk ook wel dat ik wil genieten van de tijd samen. Iedereen bewondert kleine Iana, maar dan gaan Jared en ik naar boven om haar in een privémoment voor de eerste keer in haar eigen bedje te leggen. Het is aangenaam in de kamer, precies de juiste temperatuur. Ik hou haar vast en Jared helpt me om het jasje uit te doen. Daarna leg ik haar in haar bedje, waar Iana gewoon doorslaapt alsof er niets gebeurd is. Hij zingt een liedje voor haar en ik kijk vertederd toe hoe ze rustig verder ademt en slaapt en daarna gaan we weer naar beneden.

De dag en avond verlopen voor de rest heel gezellig. Ik was met Tomo en Vicky aan het praten over hun bruiloft en de verdere plannen, terwijl Jared precies zat te konkelfoezen met Julie en Michael. Beide ouders waren gezellig aan het praten over hun eerste kleinkind en Shannon en Trey en Susannah waren aan het praten over sport. De toastjes en hapjes vlogen naar binnen, maar na enkele uurtjes besluiten mijn ouders dat het genoeg was geweest.
“We’re so proud of you, honey”�, zegt mijn mama en ik omhels haar als dank. Papa geeft me ook nog een kus en dan volgen Trey, Susannah en Constance. Tomo vertrekt daarna ook samen met Vicky, zodat alleen Shannon en Julie nog overblijven.
“Don’t worry, Alys”�, zegt Shannon al sussend. “We won’t stay long but Julie and I have something for you. Well, for Iana actually.”�
“Oh no”�, zeg ik en ik kijk al wat ongerust. “But you already gave us so much!”�
“No, actually we didn’t”�, zegt Julie en ze lacht eens naar Shannon. “Since we are the godparents, we wanted to do something special.”�
“And something funny and pretty convenient too”�, vult Shannon aan.
Ik kijk naar Jared met een vragende blik, maar hij heft zijn handen op en zegt: “I have no idea what they’re talking of.”�
“Please explain what you mean”�, zeg ik wat wantrouwig.
“Well”�, begint Julie. “We went to a babystore and asked for a special coupon so you don’t have to pay for something for an entire year.”�
Ze lacht bij het zien van mijn verbaasde gezicht als ik vraag: “What then?”�
Shannon lacht vrolijk mee en zegt dan quasiserieus: “diapers.”�
Ik sta daar met mijn mond vol tanden. “What? You did what?”�
“We went to a babystore and asked what it would cost to buy diapers for an entire year. They told us and we payed, so if you need diapers and you show this coupon”�, en Julie haalt het papier tevoorschijn, “then you don’t have to pay. It’s something you are really going to need and it’s expensive too, but you need the best, so that Iana doesn’t get irritated.”�
“I can’t believe you did this”�, lacht Jared. “What a great surprise! We can really use it.”�
Ik sta intussen nog altijd verbouwereerd met dat papiertje in mijn handen en kan het niet geloven. “Free diapers for a whole year?”� vraag ik nog eens.
“That’s right”�, zegt Shannon. “Get used to the idea and thank us later. We’ll leave you two alone now.”� Hij knipoogt naar zijn broer en die pakt hem stevig vast om hem te bedanken. Julie krijgt ook een knuffel en Michael een hand en dan komt Julie aarzelend naar mij.
“You do like it, do you?”�
Ik kijk haar aan, zie de bezorgde blik en lach dan. “I love it, Julie! There is not one present that would be more convenient than this. Thank you so much! Now I know why I chose you guys to be the godparents! You are the best!”�
Ik geef haar een dikke knuffel en ga dan ook Shannon bedanken. Hij lacht nogmaals en geeft me twee dikke kussen.
“You are more than welcome. Just enjoy each other now and I will see you later this week.”�
Ze nemen afscheid en vertrekken, zodat ik alleen ben met Jared. Net op dat moment hoor ik via de babyfoon dat Iana haar keeltje openzet. Het is tijd voor haar voeding. We lopen naar boven, ik pak haar op en wieg haar eerst wat heen en weer voor ik in de schommelstoel ga zitten en mijn borst ontbloot. Jared kijkt geboeid toe hoe ik haar de borst geef en terwijl ik helemaal in haar opga, besef ik ineens dat ik het niet leuk vind dat ze hier slaapt en niet bij ons op de kamer. Zeker voor haar eerste nacht thuis.
“Jared?”� vraag ik en ik kijk naar hem op.
“Hm?”� mompelt hij, maar hij blijft gefascineerd kijken.
“Can’t we put her crib in our room? It seems so sad to leave her here all alone.. I would feel a lot better if she’s close by.”�
Hij kijkt me aan en zijn blik wordt zacht. “Of course we can, honey. Then we can hold her immediately when she’s hungry. And don’t worry, I will feed her this night so you can rest.”�
Ik kijk hem verbaasd aan. “That’s not necessary, Jared. I’m sure you barely slept this week too, so we can switch.”�
“No, I’ll take care of her. I insist so don’t argue with me.”� Hij kijkt me gespeeld kwaad aan en ik lach, waardoor Iana mijn borst moet loslaten.
“Oh, sorry, honey”�, zeg ik en ik breng haar hoofdje terug dichter.
“I love to see you feed her”�, zegt Jared op een zachte manier. Ik kijk hem aan en zijn ogen glinsteren. “Okay, I’ll put her crib in our room then. Luckily it has wheels!”�
Iana is klaar met eten en ik leg haar tegen mijn schouder om haar nog een boertje te doen laten. Nadat ze dat gedaan heeft, is het tijd voor haar badje en Jared kan niet wachten om het haar te geven. Hij kleedt haar weer op voorzichtige manier uit, terwijl ik peil of het water de juiste temperatuur heeft. Ik blijf me erover verbazen hoe lief en rustig Jared met haar is. De tijd dat hij zo bang was voor wat er allemaal zou gebeuren, lijkt ver achter ons te liggen. Haar slaappakje wordt aangedaan en hij legt haar in haar wiegje op onze kamer.

Een uurtje of twee erna gaan we ook slapen. Het doet goed om weer in mijn eigen bed te liggen en met een warmwaterkruik aan mijn voeten, leg ik me dicht tegen Jared aan. Hij ligt achter me met zijn armen rond mijn nu plattere buik.
“Strange that it’s gone, don’t you think?”� vraag ik.
“Yeah, it is. I was getting used to it. But now it’s a lot easier to do other things.”� Hij kust me in mijn hals om duidelijk te maken welke dingen hij bedoelt en mijn haren gaan al rechtstaan.
“Jared”�, hijg ik lichtjes, “you know we have to wait a while before we can…”�
“I know”�, mompelt hij en zijn tong streelt mijn oorlel. “But it doesn’t mean we can’t do other things.”�
Zijn hand verdwijnt onder mijn T-shirt en het volgende uur lukt het me niet meer om iets te zeggen. Jared ligt erna stil weer naar me te staren, terwijl ik in zijn armen slaap. Hij voelt mijn ademhaling op zijn huid en streelt glimlachend het haar uit mijn gezicht. Hij had nooit gedacht dat hij na al die tijd nog zo verliefd kon zijn. Zelfs met Cameron was dat gevoel niet zo sterk. Stiekem kan hij niet wachten op volgende week. Ik weet nog van niets, maar de verlovingsring is uitgekozen en ligt klaar. Hij moet alleen nog stiekem weg zien te geraken en hem dan gaan ophalen. Ook heeft hij al een leuk idee voor hoe hij het zou vragen. Iana wordt er zeker bij betrokken, omdat hij weet dat ik dat leuk zou vinden en ook een etentje in de stijl van bij onze eerste afspraak en eerste officiële koppelvorming zal hij klaarmaken. Julie en Michael zijn al op de hoogte en zullen me binnen een week weglokken, zodat hij zijn slag kan slaan. Hij kan niet wachten om mijn gezicht te zien en me hopelijk “ja”� te horen zeggen. De vrouw in zijn armen betekent meer voor hem dan wat dan ook, samen met zijn dochtertje en hij wil het nu eindelijk eens officieel maken. Want zo hoort het. Ik hoor bij hem.

Reacties: