FanFic.nl

The Bachelor

Part 2

De dag erna trekt Ava haar kleren aan die ze had klaarliggen. Het wordt een mooie, zonnige dag en daarom heeft ze voor een kleedje gekozen, dat weer eens perfect bij haar past. Waarom ze er zo op gebrand is om een indruk te maken, daar wil ze zelfs niet over nadenken. Eenmaal aangekleed, gaat ze naar de kamer van Rose. Ava had beloofd om haar te komen uithalen voor het ontbijt. Vlak daarna zullen ze, samen met Greta en Tiffany, worden opgehaald door Ben, die hen bij Austin zal brengen. Ergens is ze best zenuwachtig. Misschien was het gisteren allemaal veel spectaculairder dan dat het vandaag zal zijn. Tenslotte is het nu maar een gewone dag. Met een diepe zucht probeert ze zichzelf te overtuigen dat het er niet toedoet. Ze gaat zich gewoon amuseren met Rose en de rest zien ze wel weer.

Als ze samen naar het ontbijt wandelen, komt een heel gegiechel hen al tegemoet gewaaid. De meisjes zijn al volop tegen Greta en Tiffany bezig over hoe ze zich moeten gedragen om Austins aandacht te krijgen. Tiffany heeft dan ook al weinig verhullende kleren meegenomen. Greta, goddank, ziet er vrij normaal uit. Nu ze er over nadenkt, was zij wel één van de meisjes die meteen naar hem was toegegaan, maar deed ze niet overdreven onnozel om zijn aandacht te trekken. Ze zou dus nog kunnen meevallen. Als Rose en Ava de kamer binnenkomen, worden ook zij met vragen bestookt over hoe ze het gaan aanpakken. Zeggen dat ze gewoon zichzelf gaan blijven, wordt met een groot gelach weggeveegd. Dat is blijkbaar dus niet de bedoeling. Rose en Ava delen een blik van verstandshouding en laten de rest van de meisjes maar uitvoerig vertellen over hoe zij Austin zullen proberen te versieren. De lichte knoop in haar maag bij het horen van al die dingen, probeert ze te negeren.
Gelukkig komt op dat moment Ben hen roepen. Ze volgen hem naar een zitkamer waar Austin al staat te wachten. Vanaf het moment dat haar ogen de zijne opnieuw ontmoeten, weet ze dat het er vandaag ook net zo spectaculair aan zal toegaan als gisteren. Zijn ogen glijden ontdekkend over haar lichaam en ze voelt haar huid tintelen. Hijzelf ziet er ook behoorlijk knap uit. Al is dat nog een understatement. Met zijn korte broek, waar zijn gespierde kuiten zichtbaar zijn en zijn zwart hemd met korte mouwen, waardoor ze zijn gespierde onderarmen kan zien, is hij werkelijk een plezier voor het oog. Tiffany vindt dat ook, want ze vliegt meteen lachend op hem af. Greta volgt op een afstandje, maar kijkt net zo blij. Rose fluistert in haar oor dat ze het maar rustig wil aandoen en Ava is het daar volledig mee eens.

Austin neemt hen in een auto mee naar een winkelcentrum. Hij heeft wat nieuwe kleren nodig en ook de meisjes mogen eens rondkijken. Natuurlijk vliegen Greta en Tiffany meteen naar de vrouwenafdeling.
“Why don’t you help him?”� vraagt ze aan Rose, die wat rond zich staat te kijken. “He needs clothes and you are the best to help him with that. And I will help you, if you want.”�
“Should I ask him?”� vraagt ze verlegen. Als Ava bevestigend knikt, zucht ze eens diep. “I don’t know if I dare to ask..”�
“Let me”�, glimlacht ze en ze neemt Rose bij de arm om naar hem toe te gaan. Hij staat enkele broeken te bekijken, maar kijkt blij op als Ava eindelijk eens zelf op hem toe stapt.
“Ladies”�, glimlacht hij innemend. “Aren’t you going shopping?”�
“You said you needed something”�, glimlacht ze terug. Ze kan het moeilijk laten om niet terug te glimlachen als hij zo naar haar kijkt. “Rose here is the best person to help you with that. And I will be her assistant.”�
“That’s right”�, lacht hij. “Rose, could you help me? I need a few T-shirts and some pants. A dark one. It’s for one of my shows.”�
Rose glimlacht, omdat ze natuurlijk meteen weet hoe en waar ze moet beginnen. “Follow me”�, glimlacht ze. Ava en Austin volgen Rose naar de mannenafdeling waar ze eerst vakkundig door enkele rekken begint te snuffelen. Nadat ze hem naar zijn maten gevraagd heeft, haalt ze enkele broeken en T-shirts tevoorschijn. Ze duwt hem in een paskot en hij laat het volledig over zich komen. Dingen die niet goed zijn, mag Ava wegbrengen en natuurlijk vinden zowel Rose, als Austin haar mening ook belangrijk. Het wordt een heerlijke, ontspannen uitstap en er wordt veel gelachen. Rose is duidelijk in haar element en Ava is blij dat het meisje nu wat meer zelfvertrouwen uitstraalt. Austin lijkt Rose ook graag te mogen, al zegt iets in haar dat het niet op dezelfde manier is zoals bij haar. Hij kijkt haar wel veel aan en luistert ook wel met interesse, maar als zij elkaar aankijken, lijken de vonken heen en weer te schieten. Daarom is ze ook blij dat ze af en toe kledij kan gaan weghangen. Na een lange tijd komt Rose ineens naar haar toe.
“I saw this beautiful outfit and I think it would look great on you!”� zegt ze enthousiast. “Please give it a try for me?”�
“But..”� stamelt ze, maar het heeft geen zin. Rose duwt haar al in een kleedkamer naast die van Austin en ze ziet de outfit hangen. Een prachtig rokje, een modieus topje en dan nog een vestje om het af te maken. Ze trekt het aan en het past zelfs perfect. Blijkbaar kan Rose ook goed maten gokken.
“Are you ready?”� vraagt haar vriendin. Ava kijkt nog eens naar haar spiegelbeeld en stapt dan de kleedkamer uit. Austin staat naast Rose en neemt haar met zo’n bewonderende, verhitte blik op dat de omgeving lijkt te vervagen. Waarom zat hij niet in zijn kleedkamer?
“I knew it”�, klapt Rose blij in haar handen. “You look great in this! You have to buy it, Ava. What do you think, Austin?”�
Hij zwijgt even, maar blijft haar al die tijd intens aankijken. “You look beautiful, Ava.”�
Die simpele woorden bezorgen haar kippenvel. Niet alleen door zijn blik, maar ook omdat ze merkt dat hij ieder woord meent.
“I guess I have no other choice then”�, glimlacht ze. Ze gaat terug de kleedkamer in om zich om te kleden, Austin pakt zijn drie T-shirts en twee broeken en dan gaan ze naar de kassa. Greta en Tiffany staan er ook al met elk vijf zakken in hun handen. Ze zijn blij als ze Austin weer zien, want ze hebben zoveel leuks gekocht om hem te showen. Hij reageert dat hij er wel eens naar zal kijken, maar Ava voelt zijn blik weer in haar rug. Wat is er toch aan de hand tussen hen?

De namiddag spenderen ze in een soort vakantiehuisje. Tiffany en Greta halen hun kleren enthousiast uit de zakken om aan Rose te laten zien. Tenslotte is zij de expert. Omdat Ava daar niet zoveel zin in heeft, gaat ze naar buiten om te genieten van de prachtige tuin. Er staan bomen met bloemen, struiken met bloemen, gewone bloemen, enzovoort. Het is prachtig. Ineens hoort ze een diepe stem achter zich “Hi”�, zeggen. Haar adem stokt in haar keel en ze draait zich naar hem om. Austin staat nogal dicht achter haar. Ze voelt de warmte van zijn lichaam praktisch op haar eigen huid.
“Hi”�, antwoordt ze zacht.
“This place is beautiful, isn’t it?”� vraagt hij als hij naast haar komt staan.
“Yes, it is”�, glimlacht ze. “All the different colours and scents are so amazing.”�
Het blijft even stil, maar dan vraagt hij: “Do you want to take a walk with me?”�
“Won’t the others miss you then?”� vraagt ze, terwijl ze hem zijdelings aankijkt. Hij grijnst en antwoordt: “I asked Rose to keep them busy. I want to get to know you better.”�
Ademloos staart Ava hem aan. “I guess it’s okay then”�, zegt ze met moeite. Stiekem wil ze niets liever dan met hem meegaan en wat tijd alleen doorbrengen. Ze wandelt naast hem. Dicht naast hem. Het voelt zo vertrouwd aan om zo met hem te lopen dat ze niet anders kan dan glimlachen. Wat is er in hemelsnaam met haar aan de hand?
“So, tell me”�, begint hij. “Why did you enter this program?”�
“Actually.. I didn’t”�, zegt ze aarzelend. “My friends registered me, because they want me to find a man who loves me more than anything. They thought this could be helpful.”�
“You seem to doubt that”�, glimlacht hij. “Would you not have entered if they didn’t register you?”�
“No, never”�, zegt ze met afschuw. “I don’t like the way these things work here. It’s like an auction and the prettiest thing gets the most attention.”�
“Well, that could be right”�, antwoordt hij zacht. Ava kijkt hem aan en voelt het rood naar haar wangen stijgen. Bedoelde hij nu wat ze denkt dat hij bedoelde?
Austin gaat er niet verder op in, maar begint dan te vragen naar haar werk. Geanimeerd vertelt ze hem over de variatie in taken die ze heeft, het vertrouwen van de mensen die ze krijgt, de moeilijkheden, maar ook het geluk als ze iemand heeft kunnen helpen. Hij luistert geïnteresseerd, stelt vragen en leeft met haar mee als ze vertelt over haar schoolperiode en hoe zwaar ze het soms had. Het is een heel ontspannen en leuk gesprek en Ava voelt zich volledig vertrouwd met hem. Alsof ze hem al jaren kent.

Ze lopen verder, maar dan ziet ze ineens een prachtige boom met bloemen. Verrukt loopt ze ernaar toe.
“What a wonderful tree”�, zegt ze. “The flowers smell intoxicating.”�
“Wait”�, glimlacht hij. Omdat hij groter is dan haar, kost het hem niet veel moeite om een bloem af te breken. Ze kijkt naar wat hij aan het doen is en staat dan ook perplex als hij dichter naar haar toekomt. “Stay still”�, zegt hij zacht. Ava doet wat hij zegt en merkt dat hij de bloem met het steeltje in haar haren probeert te krijgen. Zwijgend kijkt ze hem aan, terwijl hij geconcentreerd te werk gaat.
“There”�, zegt hij, als het blijkbaar gelukt is. “Now the flower looks even more beautiful.”�
Ze blijft hem aankijken, niet in staat om iets te zeggen. Austins blik wordt donkerder en hij komt iets dichter naar haar toe.
“Have I told you how beautiful I think you are?”� vraagt hij zacht. Traag schudt ze haar hoofd. Haar stembanden weigeren nog altijd dienst. “Well, you are”�, gaat hij verder. Zijn gezicht komt dichter bij het hare en ze richt haar gezicht naar hem op om hem aan te kijken. Zijn ogen tasten haar gezicht af, kijken dan naar haar lippen, maar hij lijkt nog altijd te twijfelen. Het is pas als ze automatisch nog wat dichter naar hem toe leunt, dat hij haar eindelijk kust. En hoe. Zijn lippen drukken zacht op die van haar, verkennend en teder. Ava slaakt een kreetje van verwondering, waar hij snel gebruik van maakt om de kus te verdiepen. Het voelt alsof hij haar helemaal inademt. En zij hem. Haar armen glijden als vanzelf tot achter zijn hoofd om hem nog dichter te trekken. Zijn handen liggen op haar middel en zacht streelt hij haar daar door de stof van haar kleedje heen. Nog nooit in haar leven is ze zo intens gekust geweest. Het is heerlijk.

Tot hij haar ineens snel loslaat en richting het huisje kijkt.
“I think they must have gone for a walk”�, hoort ze de luide stem van Rose. “They will be back soon.”�
“But Austin has to check our outfits!”� hoort ze Tiffany zeggen.
Austin pakt snel haar hand en loopt in de richting van het geluid. Voor ze haar echter zien, laat hij haar hand los.
“We went for a walk indeed”�, zegt hij. “Let me see what you bought.”�
Hij volgt de vrouwen weer naar binnen, terwijl Ava nogal verward achterblijft. Heel even leek het alsof hij net zo onder de indruk was als zij, maar dat veranderde nogal snel. Verdorie, waarom heeft ze hem in hemelsnaam laten doen? Dit was toch net wat ze wilde vermijden?
“Everything allright?”� vraagt Rose wat bezorgd. Ze knikt, maar zegt niets meer en volgt haar naar binnen. Het duurt niet lang meer of ze gaan terug naar het huis. Austins blik probeert ze zoveel mogelijk te ontwijken. Als ze terug daar zijn aangekomen, vragen de rest van de meisjes natuurlijk meteen hoe het geweest is. Het duurt niet lang eer ze te weten komen dat Ava, als enige, even alleen met Austin zijt geweest. Maar er is niets gebeurd, vertelt ze snel. Hij wilde gewoon wat weten over haar werk. Als ze zich wil terugtrekken in haar kamer, hoort ze hen nog zeggen dat het onmogelijk is dat Austin interesse in haar heeft. Tenslotte is ze de lelijkste van allemaal. Rose gaat daar snel tegenin door te zeggen dat Austin haar wel degelijk graag heeft, maar Ava luistert niet meer naar hun reactie. Ze verdwijnt in haar kamer, helemaal van slag, omdat ze zich al één dag nadat ze zich zo had voorgenomen om niets te laten gebeuren, zich heeft laten kussen door hem. Natuurlijk weet ze ook wel dat het niet zo ver zou gekomen zijn als de man geen ongelooflijke aantrekking op haar uitoefende, maar toch. Hij gaat het vast bij iedereen proberen de komende dagen.
“Stupid idiot”�, zegt ze tegen zichzelf, terwijl ze in de spiegel kijkt. Het beste is om hem de komende dagen maar zoveel mogelijk te negeren. En dat is ze dan ook van plan.

Als hij die avond nog eens langskomt, zet ze zich doelbewust aan de andere kant van de kamer. En ook de volgende dagen negeert en ontwijkt ze hem volkomen. Hij moet nu andere meisjes op date nemen, dus ziet ze hem sowieso al weinig en dat komt haar perfect uit. Intussen probeert ze de andere meisjes wat beter te leren kennen. Sommigen vallen best mee, maar het doen alsof ze interesse heeft in hun luilekkerleventje lukt niet altijd. Daardoor trekt ze zich af en toe met Rose terug, waardoor ze Ava al snel als een buitenbeetje beschouwen. Iedere keer als de groep meisjes terugkomen, hoort ze weer hoe fantastisch ze het gevonden hadden met hem. Natuurlijk zullen ze het fantastisch vinden. In gedachten ziet ze hem al iedereen net zo kussen, zoals hij haar gekust heeft en de steek in haar hart is onmiskenbaar. Gelukkig helpt het als ze zichzelf kan voornemen dat het eenmalig was en het niet meer zal gebeuren.

Vier dagen na de kus, als hij met ieder meisje ook op date is geweest, is het de avond van de roosceremonie. Iedereen is al zeer angstig en bang om weg te vallen. Austin zit opnieuw in zijn eigen kamer met Ben te praten.
“It drives me mad, Ben!”� zegt hij luid. “She won’t even look at me anymore. I don’t know what I did!”�
“You kissed her”�, lacht zijn vriend geamuseerd. “Maybe it wasn’t a good kiss?”�
Met een ruk draait Austin zich om. “It was the best kiss I ever had. I can still feel her.. Something has to be done. I want her to stay, but I don’t know if she will accept a rose.”�
“Will it be so bad if she left?”� vraagt Ben om Austin te testen.
“She can’t leave”�, zegt hij snel. “She can’t. Not before I talked to her and cleared this out. No, I have to do something.”�
“Why don’t you talk to her now then? I’m sure she’s in her room.”�
“She won’t let me in”�, zegt hij vertwijfeld. “I’ll just have to ask when she’s with everyone else. That way, she can’t refuse.”�
“You do that”�, stemt Ben ermee in. “I can’t wait to see how this evolves.”�

Ava zit nu inderdaad met Rose in de grote living bij de rest. Haar vriendin is haar wel wat aan het afleiden met haar gepraat, waar ze haar ook heel dankbaar voor is. Ineens komt Austin de kamer binnen, waardoor iedereen blij opkijkt. Hij negeert het echter.
“Ava”�, zegt hij. “Could you come with me for a second?”�
Ava kijkt hem aan en voelt de vernedering al komen als iedereen haar vragend aankijkt. Rose fluistert snel een veel succes en dan staat ze op om hem te volgen naar een aparte kamer, ver van de rest vandaan. Hij laat haar eerst binnengaan, sluit dan de deur en steekt meteen van wal.
“Are you angry with me, Ava?”� vraagt hij. Ze draait zich naar hem om en kijkt in die blauwe ogen die haar al elke nacht hebben achtervolgd.
“No, I’m not angry with you”�, antwoordt ze. Dat klopt ook ergens, want ze is voornamelijk kwaad op zichzelf.
“Why are you avoiding me then?”� vraagt hij.
“I’m not..”� begint ze, maar hij onderbreekt haar.
“Yes, you are avoiding me. Don’t lie to me, Ava. Are you upset about the kiss?”�
Zijn brutale vraag maakt haar helemaal van streek. Hij zegt het net of het niks voorstelt.
“Why should I?”�, antwoordt ze dan ook bot. “It’s part of the game, right?”�
Austin kijkt haar verbaasd aan. “What?”� vraagt hij. “What do you mean?”�
“Kissing every girl that enters, is just part of the program. It’s all just a game to you, isn’t it?”�
“What are you talking of, Ava?”� roept hij nu kwaad uit. “I haven’t kissed anyone else. You are the only one!”�
“And you want me to believe that?”� vraagt ze, net zo kwaad. “Why should I? You were just as eager to get away from me after you kissed me. It surprised me that you didn’t ask Tiffany to come with you for a walk. And that after I told myself I wouldn’t be so stupid to fall for something like that!”�
Austin komt nu met grote passen op haar af en blijft groot en breed voor haar staan. “I didn’t kiss anyone but you, Ava”�, zegt hij gevaarlijk traag. “If I did, you would hear the other girls talk about it all the time.”�
Ze wil nog iets zeggen, maar sluit dan haar mond, omdat ze beseft dat dat waar is. Als hij iemand had gekust, zou er constant over gepraat worden. Er zou nogal snel jaloezie ontstaan. Omdat ze Austin eindelijk de kans laat om te praten, maakt hij er ook snel gebruik van. “And I let you go, because Tiffany was coming. If they saw us, you wouldn’t have a single moment of rest. Those girls can be real bitches to each other, you know. I had the most terrible four days.”�
Ava kijkt hem wat beschaamd aan. “Really?”�
“Yes, really”�, glimlacht hij nu. “Please believe me, Ava. I didn’t kiss anyone. Only you. And that was because I couldn’t help myself.”�
“What do you mean?”� vraagt ze wat verward.
Austin zucht eens diep en streelt dan voorzichtig over haar wang, terwijl hij haar intens aankijkt. “There is something about you”�, zegt hij zacht. “You looked into my eyes and I felt like I was the only man in the world. It’s like you’ve bewitched me.”�
Met grote ogen staart ze hem aan na zijn bekentenis. “I want to give you a rose tonight”�, gaat hij verder. “Will you please stay and accept? I couldn’t stand it if you would leave now.”�
“Why not?”� mompelt ze zacht. Ze staat zo dicht bij hem dat haar lichaam er gewoon naar snakt om door hem te worden aangeraakt. Onbewust zet ze een stap dichter naar hem toe.
“Because I would miss you too much”�, antwoordt hij zacht. Zijn hoofd komt dichter bij de hare en dit keer komt Ava hem al tegemoet. Het moment dat haar mond de zijne raakt, is zo zoet dat ze bijna door haar knieën valt. Gelukkig houden zijn stevige armen haar recht. Austin wrijft haar zacht over de rug, terwijl hij haar steeds dichter tegen zijn brede lijf aantrekt. Zijn lippen glijden over de hare en als ze haar mond opendoet om hem beter te kunnen voelen, voelt ze zijn tong over haar onderlip. Haar tong komt de zijne al even enthousiast tegemoet en er ontstaat een vurige dans. Ze legt haar hand achter zijn nek, om zijn hoofd nog dichter te trekken en om hem nog beter te kunnen proeven. Met de andere klampt ze zich vast aan zijn brede schouder. “You are so beautiful”�, fluistert hij tegen haar mond, voor hij ze weer opeist met een hete kus. Ava dreigt zichzelf helemaal te verliezen als hij op haar tong zuigt en zijn hand onder haar bloes laat gaan om haar naakte onderrug te strelen. Zijn hand is zo warm, dat het heerlijk aanvoelt. Het is pas als er op de deur geklopt wordt door Ben, met de melding dat het tijd is om zich om te kleden, dat hij stopt. Maar zelfs dan laat hij haar niet los.
“Please stay”�, smeekt hij haar nog eens. Zijn ogen kijken vertwijfeld naar haar gezicht. Hoezeer ze ook rationeel met haar voeten op de grond wil blijven staan; het lukt niet als ze hem zo aankijkt. De twijfel is duidelijk op zijn gezicht te lezen en het beroert haar tot in het diepste van haar ziel. Hij meent het. En Ava wil niks liever dan hier blijven en hem nog beter leren kennen. Ook al kan haar hart hierdoor ernstig beschadigd raken. Ze lijkt nu al teveel voor hem te voelen. Met een diepe zucht legt ze haar hand tegen zijn wang.
“I will stay”�, antwoordt ze glimlachend.
“Oh thank god”�, mompelt hij opgelucht. Hij neemt haar hand vast en drukt een kus op haar knokkels. “I swear I didn’t kiss anyone else. Ask them, if you want. From now on, you won’t have to doubt me again.”�
“Why is it so important to you that I trust you?”� vraagt ze hem, benieuwd naar het antwoord.
“To be honest..”�, zegt hij wat aarzelend. “I don’t know that. But it is. Stay here and I promise you, we will find out.”�
“I will”�, antwoordt ze weer. Zijn oprechte glimlach maakt haar dolgelukkig. Het kan niet anders of hij meent oprecht wat hij zegt.

Nadat hij haar nog een korte kus wou geven, die ook weer langer duurde dan gepland, vertrekt hij om zich klaar te maken. Ava doet uiteindelijk maar hetzelfde. Haar hart bonst in haar keel en ze mist hem nu al.
“Yes, Ava”�, zegt ze later tegen haar spiegelbeeld als ze zich omkleedt. “You’re starting to fall in love with him already.”�
Weet zij veel dat Austin op datzelfde moment, net hetzelfde tegen Ben vertelt. Hoe of waarom weet hij niet, maar hij is nu al helemaal ondersteboven van haar. En hij is zielsgelukkig dat ze blijft. Vastbesloten om haar volledig tot de zijne te maken, kleedt hij zich om. Zijn hart zegt hem dat dat het enige juiste is om te doen.

Reacties: