FanFic.nl

The Bachelor

Part 4

“I.. I don’t know what you’re talking about”�, stamelt Ava in de war.
De meisjes luisteren niet, maar beginnen nu echt gemene dingen te zeggen. “You have always acted like you were better than us”�, zegt Samantha.
“Pretending you didn’t care for Austin, but trying to get his attention that way. At least we are sincere with him!”� roept een ander meisje, genaamd Rachel.
“You have to do something about this, Austin!”� roept Tanya nu weer. “That bitch stole my stuff!”�
Austin neemt Ava taxerend in zich op, maar als hij ziet dat ze er niet bij is met haar gedachten, komt hij beschermend voor haar staan.
“You are right, girls”�, zegt hij om hen te sussen. “I’ll figure this out and I will talk to Ava to see what happened and why. Try to sit and relax. It will be okay.”�
Hij duwt ze voorzichtig terug richting zetel en neemt Ava dan bij de elleboog om haar naar zijn privékamers mee te trekken. Rose volgt hem ook, want hier klopt niets van volgens haar.
Als ze alleen zijn, houdt Ava Austin even tegen. “Austin, I swear, I don’t know what they are talking about. I didn’t steal anything!”�
Hij houdt haar even stevig vast, zodat ze wat rustiger wordt. “Don’t be silly, Ava”�, zegt hij. “Of course you didn’t steal anything.”�
Verward kijkt ze hem aan. “You believe me?”�
“Sure I do. Do you really think I would believe them over you? You would never do such a thing.”� Hij neemt zijn telefoon en belt Ben op. Ze hoort hem vragen of Ben de videobeelden van de voorbije uren wilt komen brengen.
“Everything is on camera”�, legt hij daarna aan hen uit. “We will find out what they did and why.”�
“Personally, I think they want revenge”�, mengt nu ook Rose zich in het gesprek.
“Revenge?”� vraagt Austin verbaasd. “Why?”�
“Some of them are starting to notice there is something between the two of you”�, zegt ze. “They see that she doesn’t show that much interest, but that you still choose her to stay. I don’t think they trust that. Maybe by getting her out of the way, they have more chance.”�
Austin kijkt Ava in de ogen en merkt heus wel hoeveel verdriet dit haar allemaal doet. “If they think that, they are even more stupid than I thought.”�

Op dat moment komt Ben de kamer binnengewandeld met de videobanden. “What’s going on?”� vraagt hij als hij de bedrukte gezichten ziet. Hij gaat meteen naar Rose om te zien of ze in orde is, maar ze legt het hem snel uit.
“They think what?”� vraagt hij erna. “Ava would never do that.”�
“They also accused me of pretending I’m better than they are”�, zegt ze zacht. “And maybe they are right. I don’t have that much contact with them, because I simply can’t stand the way they act. Yet, that is no reason to act like I’m better.”�
“That is my fault”�, zegt Ben om haar beter te doen voelen. “I chose those girls to see how Austin would react. It would make great television and I wasn’t really thinking about all the rest. I’m sorry.”�
Met een triest lachje kijkt ze hem aan. “It’s my own fault, Ben. You didn’t ask me to act like this. Maybe I should have tried harder.”�
Dit keer kan Austin het niet meer aanhoren. Hij komt voor haar staan, tilt haar gezicht naar hem op en kijkt met een bezorgde blik in haar droevige ogen. “You can’t blame yourself for not getting along with everybody, Ava”�, zegt hij zacht. “Please don’t feel bad about this. We will find what is going on.”�
Hij streelt zacht haar wang en het lukt haar om een waterige glimlach te produceren, maar toch voelt ze zich er slecht bij. Ze is kinderarts en misschien had ze meer haar best moeten doen. Ben heeft intussen de video ingestoken, zodat er kan gecontroleerd worden wanneer wat gebeurde. Ze zien de meisjes in de living zitten als Tanya, Monique, Samantha en Rachel een plannetje aan het beramen zijn. Ava hoort hen duidelijk zeggen dat ze het beu zijn dat ze zich altijd voordoet alsof ze beter is dan hen, terwijl ze veruit de lelijkste is die er tussen zit. En dat Austin er altijd intrapt, snappen ze nog minder. Blijkbaar heeft hij toch wat in haar gezien en dat mogen ze niet laten gebeuren. De concurrentie moet weg. Als het beeld herspringt, ziet Ava ze naar Tanya’s kamer lopen om enkele spullen te nemen. Daarna lopen ze terug naar de living en bespreken ze hoe ze het verder gaan aanpakken. Ze zijn zelfs niet echt in haar kamer geweest. Zo gauw ze de deur horen opengaan, worden hun maskers opgezet en beginnen ze te tieren. Ben zet de beelden af, maar ze ziet ze nog voor haar ogen flitsen. Vooral hun woorden doen haar pijn. Hoe kon ze het zo ver laten komen?

“You were right Rose”�, zegt Austin. “I can’t believe they would do that.”�
“I’m so sorry man”�, zegt Ben. “I should have known better. But I had no idea you would find someone who you really like. Otherwise I never would have done this.”�
“It’s okay”�, glimlacht Austin. “I’m happy you did, because otherwise I never would have found her.”�
Hij kijkt haar glimlachend aan, maar Ava is weer diep in gedachten verzonken. Weer komt hij naar haar toe om haar beter te doen voelen. “Please, Ava”�, smeekt hij bijna. “I can’t stand the look on your face. You did nothing wrong. I promise you, I will take care of this.”�
“How are you going to do that?”� vraagt Rose.
“Tonight is another rose ceremony, but I won’t wait. They have to go now. All four of them. Tonight I will choose two others who have to leave as well.”�
Austin kijkt haar nog even ongerust aan. “You did nothing, Ava”�, zegt hij zacht. “Please believe me.”� Dit keer richt ze haar blik wel weer op hem. “You are right about most things”�, glimlacht ze. “Let’s get this over with.”�
Ze staan allemaal op en gaan dan naar de living waar ze de meisjes al kan horen lachen van ver. Blijkbaar lukt het hen niet om een toneelstuk lang vol te houden. Austin kucht om hun aandacht te trekken.
“Oh great!”� kirt Tanya. “She has to leave, right? Are you coming to say goodbye, Ava?”�
De gemene klank in haar stem doet haar beseffen dat Tanya het meisje is dat in het aller begin ‘Good Luck’ tegen haar had gezegd toen ze voor het eerst de trap afging. Haar intuïtie was dus juist.
“I’ve found out what happened”�, begint Austin met norse stem. Hij is het kotsbeu dat ze haar zo hard aanpakken. Zeker omdat ze niks gedaan heeft. “Ava has not done anything”�, zegt hij luid en duidelijk. “You, Tanya, planned this whole thing. Together with Monique, Samantha and Rachel.”� Kwaad kijkt hij hen één voor één aan. “We saw everything on the cameras. Ava has nothing to do with it and that’s why I want you to leave. I’m not waiting until the ceremony tonight, I want you out now. All four of you. How dare you put theft into her shoes, while you planned it all ahead? This is not what I’m looking for in a woman. You have an hour to pack your things and leave.”�
Verbouwereerd kijken ze hem aan. Natuurlijk ontstaat er groot protest en Ava hoort Tanya zeggen dat ze hen wel degelijk slecht behandeld heeft. Nu kan ze niet anders dan zelf ook iets te zeggen.
“Tanya, you are right”�, zegt ze en iedereen zwijgt op slag. Austin kijkt haar verbaasd aan. “Maybe I have pretended I was better. Not intentionally, I can guarantee you that, but maybe without me even knowing. You see, I didn’t want to be here in the beginning and I was convinced I would leave as soon as possible. That’s why it seemed stupid to try and make friends. By the time I really wanted to stay, it was too late and you already thought of me as an outsider, which I can understand perfectly. I’m sorry if I made you feel bad. I really didn’t mean to.”�
Monique, Rachel en Samantha gaan er meteen op in door te zeggen dat dat het enige was wat ze wilden horen. In de hoop dat Austin hen laat blijven, maar hij kent geen genade. Het is te laat en ze kunnen maar best gaan inpakken. Tanya zwijgt en kijkt haar kwaad aan. Ava trotseert haar blik, omdat ze nu eindelijk het gevoel heeft dat ze iets goed gedaan heeft en als Tanya wegkijkt en wegloopt om haar spullen te pakken, slaakt ze een diepe zucht.
Austin vertelt de rest van de meisjes dat de ceremonie voor hen gewoon doorgaat. Als ze aanstalten maakt om naar haar kamer te gaan, houdt hij haar tegen.
“Are you allright?”� vraagt hij, nog altijd bezorgd.
“I’m fine”�, zucht ze. “At least now I did something I can be proud of. But I really want to be alone now.”�
Hij lijkt wat te aarzelen, maar vraagt het toch. “You will stay tonight, right? I mean.. You will accept my rose?”�
Even zwijgt ze om te kunnen nadenken over wat het beste zou zijn dat ze doet. Maar de wanhopige blik in zijn ogen, doet haar al snel beseffen dat ze niet zomaar zonder hem kan.
“I will accept”�, glimlacht ze dan ook. “See you tonight.”�
Ze draait zich om en verdwijnt naar haar kamer.

Die avond bij de roosceremonie worden er nog twee meisjes naar huis gestuurd. Ava voelt zich al wat beter, omdat ze alles eens in haar hoofd heeft overlopen en nu zeker is dat ze het juiste gedaan heeft. Als de overgeblevene zes meisjes elkaar feliciteren, omdat ze mogen blijven, neemt ze zichzelf ook voor om er dit keer wel echt werk van te maken, om ze beter te leren kennen.
Austin komt voor de groep gaan en schraapt zijn keel om een belangrijke mededeling te geven.
“Ladies, congratulations”�, begint hij. “You have made it to the final six and because of that, I have a surprise for you.”�
Iedereen kijkt hem afwachtend aan en hij gaat verder. “Tomorrow, I have a show with Hinder. It would be a pleasure if you would come and take a look backstage, enjoy the concert and all the other things to do there. What do you think?”�
Het idee wordt met een groot gejuich onthaald. Iedereen is dolenthousiast.
“Great”�, lacht hij tevreden. “Then I will see you tomorrow. There will be no dates, since I have to prepare.”�
Hij knikt nog eens en gaat dan weg. De meisjes praten nog wat na en Ava blijft er bij om ook een duit in het zakje te doen. De overgebleven vier meisjes, naast haar en Rose, zeggen meteen dat ze het niet eens waren met de keuze van de anderen. Ze zijn wel blij dat Ava hen nu wat beter wilt leren kennen. Die woorden ontroeren haar en ze bedankt hen dan ook oprecht.
Als ze wat later op haar kamer zit en er iemand klopt, weet ze al meteen wie het is. Glimlachend doet Ava de deur open.
“Hi”�, zegt Austin. “I just wanted to make sure you were alright.”�
“I am”�, glimlacht ze. “Thank you for checking.”�
Hij komt snel even de kamer binnen, zodat niemand hem ziet. “I can’t stay long, because we have a rehearsal.”�
“That’s fine”�, antwoordt ze. “I’m glad you came, even if it is for just a minute.”�
Hij glimlacht en automatisch lopen ze naar mekaar toe. Als zijn lippen de hare weer raken, vergeet ze alles wat er gebeurd is. Alleen hij telt nog. Na enkele minuten laat hij haar met een zucht los.
“I have to go.”�
“I will see you tomorrow then”�, zegt ze zacht. “Have a great rehearsal and thank you for everything.”�
Onderzoekend kijkt hij haar aan. “You’re welcome”�, glimlacht hij.
Hij geeft haar nog snel een kus, maar vertrekt dan om nog wat te repeteren. Opgelucht kruipt ook Ava haar bed in.

De dag erna is iedereen zeer opgewonden over het concert. De meisjes beginnen zich al snel om te kleden om er helemaal klaar voor te zijn. Ava heeft zelf een skinny jeans aan gedaan met een mooi zwart T-shirtje om zo ook een beetje in de rocksfeer te komen. Rose ziet er ook schitterend uit en Ava merkt dat Ben moeilijk zijn ogen van haar kan afhouden. Als ze Rose erop wijst, moet ze blozen. Het gaat echt goed tussen hen, vertelt ze en daar is Ava meer dan blij om.
Ben brengt hen in een grote auto, waar ze met zeven man in kunnen, naar de concerthal. Backstage lopen er al ontzettend veel mensen rond en iedereen kijkt zijn ogen uit, omdat er heel wat bekend volk rondloopt. Austin komt hen begroeten en vertelt iedereen dat ze overal mogen komen. Ze krijgen speciale pasjes, waardoor ze VIP zijn voor de dag. De vier andere meisjes gaan snel de omgeving verkennen. Ava en Rose blijven eerder bij hem staan.
“You are wearing my outfit”�, lacht Rose. Austin draagt inderdaad de kleren die Rose voor hem had uitgekozen.
“Yeah, they are great, Rose!”� zegt hij tevreden. “I wanted to thank you for that.”�
“You are welcome”�, glimlacht ze blij. “Have a great show today! And thank you for the time I can spend with Ben.”�
“No problem”�, knipoogt hij. Rose gaat op zoek naar Ben, zodat ze alleen met hem komt te staan.
“You look great, Ava”�, zegt hij. “Are you looking forward to this?”�
“I am”�, lacht ze. “I’ve never been to a place like this and it’s great. Plus, I love your music, so I can’t wait to hear you play.”�
“Pay attention”�, zegt hij dan geheimzinnig. “You will be in my show tonight.”�
Even staat ze aan de grond genageld. “You’re not going to put me on stage are you?”�
Austin schiet in de lach. “No of course not. You’ll see. But I have to go check something. See you later?”�
“Definitely”�, glimlacht ze. Hij glimlacht terug en Ava weet dat hij liever op een andere manier afscheid van haar zou nemen. Dat ziet ze exact zo. Ze kijkt een beetje rond als ze ineens een vaag bekende stem achter zich hoort.

“Ava?”�
Verbaasd draait ze zich om. “Kyle? Oh my God, it’s really you!”� De kerel met de blonde haren en groene ogen komt grijnzend op haar af. Hij geeft haar een stevige knuffel en blij beantwoordt ze het.
“What are you doing here?”� vraagt hij. “It’s been such a long time.”�
“Let’s just say I’m here on a friends request”�, antwoordt ze lachend. “How have you been?”�
“Great”�, lacht hij terug. “You do remember I was in a band, right?”�
“Yes, I do”�, antwoordt ze en dan valt hare frank. “Wait, are you playing before Hinder does?”�
“Yep”�, knikt hij trots. “We’ve managed to get that far. I’m really excited.”�
“I bet you are”�, lacht ze. “That’s so great, Kyle! You’ve always wanted to do something like that.”�
“Yes I did. I’m really proud of it myself. But tell me, how are you? Anyone in your life?”�
“Kyle”�, zegt ze op waarschuwende toon. “You were not going to do that anymore.”�
“Well, a guy can still try, right?”� lacht hij. “You’re still as beautiful as ever, Ava. And now that I’m a rock star, I might just have a chance?”�
Ava schiet in de lach door die opmerking. Helaas heeft ze haar hart al verloren aan een andere rockster. “I’m seeing someone”�, zegt ze dan ook. “It’s not for a long time, but I feel great, so..”�
“And is he treating you right?”� vraagt hij, al klaar om haar te beschermen indien nodig.
“He is”�, glimlacht ze gemeend. “He’s amazing and I care a lot about him.”�
Kyle slaakt een diepe zucht. “Well, if you’re happy, then so am I. I have to go check some things now. I’ll talk to you after my performance, okay?”�
Ze knikt als teken dat het goed is en kijkt dan hoe hij naar de trap van het podium sloft. Hij is nog steeds niets veranderd. Ava heeft samen met hem op de universiteit gezeten, maar hij was toen al meer bezig met muziek dan met studeren. Ook had hij gedurende een lange periode een oogje op haar, maar voor haar is er nooit meer dan vriendschap geweest. Het was wel heel leuk om hem terug te zien. Wat ze niet weet, is dat Austin het gesprek van op een afstandje heeft gevolgd. Hij heeft er niets van kunnen verstaan, maar kent de blik die Kyle haar gaf maar al te goed. Hij is geïnteresseerd. En omdat ze nogal veel stond te lachen, staat het hem helemaal niet aan. Een vreemd gevoel van jaloezie en bezitterigheid overvalt hem. Maar het is tijd om zich met de band klaar te maken, want na de groep van Kyle, moeten ze op. Met een bittere smaak in zijn mond, gaat hij naar de kleedkamers.

Het optreden van Kyle wordt gesmaakt door het publiek, maar dan is het natuurlijk de tijd voor Hinder om op te komen. De menigte wordt gek als ze het podium betreden en Ava ziet Austin als een waar showbeest hen al meteen entertainen. De band begint te spelen en iedereen gaat uit zijn dak. De vier meisjes, Rose en Ben en zij staan vol bewondering te volgen vanaf de backstage. Het is fantastisch om hem zo bezig te zien en de vlinders vliegen nog meer door haar lijf. Na een tijdje komt een frisgewassen Kyle bij haar staan om het optreden te volgen. Hij geeft haar wat meer informatie over de soort gitaren en ze luistert geïnteresseerd. Zij het dan wel met een half oor, omdat ze Austin de hele tijd in het oog heeft. Hij doet het geweldig en ze voelt zich ontzettend fier. Zeker als hij het volgende liedje aankondigt als voor een speciale persoon. “She’ll know who she is”�, zegt hij. ‘Lips of an angel’ wordt ingezet en op dat moment beseft Ava dat haar gevoelens voor hem al veel dieper zijn dan ze ooit had gedacht. Dit is niet meer gewoon een onnozele verliefdheid. Het is veel meer.
Het concert gaat verder en iedereen geniet met volle teugen. Na afloop staat ze nog gezellig wat met Kyle te praten, maar dan moet hij ook door. Hij belooft haar om snel weer contact op te nemen. Austin en de band komen net op het moment dat Kyle haar een knuffel geeft, de backstage ruimte binnen en iedereen applaudisseert omdat het zo’n succes was. Ava is blij als ze hem ziet en wil al samen met de rest van de meisjes naar hem toelopen om hem proficiat te wensen als een andere bimbo kirrend bij hem gaat staan. Omdat Austin gezien had hoe innig Ava en Kyle met elkaar omgingen, gaat hij er dan ook lachend op in. Het meisje legt haar hand op zijn rug en hij slaat zijn arm rond haar schouder om haar wat in het oor te fluisteren. Als versteend blijft Ava staan, pijn en woede vechten voor een plaats in haar hart. Vaag hoort ze dat Ben zegt dat het tijd is om weer te vertrekken en de meisjes volgen hem teleurgesteld, omdat het al gedaan is. Ze kijkt Austin nog één keer aan en staart recht in zijn blauwe ogen. Daarna draait ze zich kwaad en gekwetst om en volgt ze Ben naar buiten.
Austin heeft heus de mengeling van verdriet en woede gezien op haar gezicht en laat de vrouw aan zijn arm dan ook meteen los, zo gauw Ava is verdwenen. Het was niet zijn bedoeling geweest haar te kwetsen, maar het beeld van Kyle die haar teder vasthoudt, geraakt maar niet van zijn netvlies. Daarom slaat hij ook meer glazen achterover dan normaal.

Eenmaal weer in het huis aangekomen, gaat iedereen meteen naar zijn kamer. Het is ook al middernacht en iedereen is uitgeput. Met een vreemd gevoel gaat Ava naar haar eigen kamer. Waarom is deze avond nu zo afgelopen? Wat heeft hem in hemelsnaam bezield om zo te doen? Hoe meer ze erover nadenkt, hoe kwader ze wordt. Hoe durft hij haar zo te behandelen! Ze trekt haar nachtkleedje aan en ijsbeert verder in de kamer. En zij die dacht dat er iets was tussen hen. Stom kalf!
Op dat moment hoort ze gestommel in de gang en met argwaan kijkt ze naar de deur. Er wordt inderdaad geklopt. Kwaad opent Ava de deur om te zien dat Austin inderdaad voor haar staat. Hij heeft duidelijk gedronken.
“What do you want?”� vraagt ze nors.
“I want to come inside”�, zegt hij, tot haar verbazing nog altijd met vaste stem.
“I don’t want you in my room”�, zegt ze kwaad. “And you have been drinking.”�
“So what if I have?”� zegt hij net zo kwaad als zij. Waarom hij kwaad is, snapt ze helemaal niet. Austin luistert ook niet en komt toch haar kamer binnen. Ze kan natuurlijk ook geen scene in de gang maken.
“Did you like the show?”� vraagt hij dan als hij zich naar haar omdraait.
“The show was great”�, zegt ze met opeengeklemde tanden. “The rest of the evening sucked.”�
“Why?”� vraagt hij zogezegd helemaal verrast. “I thought you had a great time with Kyle. You laughed all the time.”�
Verbaasd knippert Ava met haar ogen. “What?”�
“You and Kyle”�, zegt hij nors. “I saw it, so don’t pretend it didn’t happen.”�
“Oh no, it did happen”�, zegt ze al wat luider. “Kyle and I were talking and yes we were laughing. We went to college together and I haven’t seen him since. What’s wrong with that?”�
“He wanted more from you than just talking”�, zegt hij nu gevaarlijk stil. “I know that look.”�
“Probably because you use it all the time”�, reageert ze kwaad, met haar handen over elkaar. “For your information, yes, Kyle was in love with me before but I was never interested in him and yes, he asked me if I was seeing someone and can you even believe I said yes? I even told him the guy treated me great! Well, what a joke!”�
Woedend kijkt Ava hem aan. Zijn blik wordt nu al iets onzekerder. “You told him about me?”�
“Well no”�, zegt ze nors. “I can’t say anything about the show until it’s over but I did tell him that I felt really great with someone. How nice to know you feel the same way.”�
“What do you mean?”� vraagt hij, wat in de war. Blijkbaar is hij terug nuchter, want zijn ogen staan terug wat meer helder.
Op die vraag kan ze echter niet normaal reageren. Ze ziet hem weer samen met dat meisje en haar stoppen slaan haast door. “You and that girl!”� schreeuwt ze dan ook. “How dare you tell me you feel the same way; how dare you tell me I mean something to you when you’re holding another girl in your arms the first chance you’ve got.”�
Dit keer is hij echt stil door haar uitlatingen. Hij staat er maar naar haar te kijken en zegt dan helder en duidelijk: “She doesn’t mean anything to me.”�
“It didn’t look like it”�, zegt ze nog altijd kwaad en overstuur. Dit keer voelt Ava ook al tranen omhoog komen. Ze is moe, gekwetst en ze wil alleen maar slapen.
“It’s the truth”�, zegt hij nu, ook weer wat luider.
“I don’t believe you anymore”�, reageert ze, zonder zin om naar hem te luisteren. “Just leave me alone, Austin. Go away.”�
Het blijft even stil, maar dan vraagt hij verbaasd: “You want me to leave?
Dit had hij niet zien aankomen.
“Yes!”� schreeuwt ze, terwijl haar hele hart ‘nee’ roept.
Austin loopt al verbouwereerd naar de deur, doet ze open, maar blijft dan staan. Met een smak smijt hij de deur weer dicht.

“No, I’m not leaving”�, roept hij en hij komt naar haar toe.
“That’s not very respectful”�, antwoordt Ava. Haar hart bonst in haar keel bij elke stap die hij dichter zet.
“I don’t care”�, antwoordt hij nors. “You are going to listen to me now. I don’t care about that girl. I don’t even know her. The only reason I held her, was because I saw you with Kyle and it drove me crazy. You looked so happy with him and I couldn’t stand the idea of you with someone else.”�
Ze kijkt hem aftastend aan. Zijn woorden maken haar helemaal van streek. Hij was jaloers op Kyle. Haar hart maakt een vreugdesprong, maar ze wil hem nog niet terug toelaten.
“I don’t believe you”�, fluistert ze daarom.
Wanhopig neemt hij haar bij haar bovenarmen vast. Zacht schudt hij haar heen en weer. “It’s true, Ava! When are you finally going to see that I’m crazy about you!”�
Nu staat ze werkelijk met haar mond vol tanden. Heeft hij nu net zijn gevoelens voor haar bekend? Austin ziet de lichte twijfel in haar ogen en interpreteert het verkeerd. Hij denkt dat ze hem niet gelooft en dat nadat hij net gezegd heeft dat hij verliefd op haar is.
“Yeah, maybe I should go”�, zegt hij dan. Hij laat haar los en loopt al naar de deur.
“Austin, wait!”� roept ze hem na. Gelukkig had ze haar stem weer gevonden. Hij blijft bij de deur staan en draait zich traag naar haar om. Ava kijkt hem in zijn ogen en voelt hoe haar liefde voor hem haar helemaal overvalt. Het gevoel is zo intens dat ze niet anders kan dan naar hem toe gaan. Voor hem blijft ze staan. Hij kijkt argwanend naar wat ze gaat doen. Traag tilt ze haar hand op om hem op zijn wang te leggen. Ze streelt hem zacht, gaat dan naar zijn mond en streelt zijn lippen met haar duim. Austin kijkt haar afwachtend aan, maar zegt niks. Al worden zijn ogen donkerder.
“Don’t leave”�, fluistert ze. “Stay with me.”�
Ze pakt zijn gezicht tussen haar handen en trekt hem naar beneden voor een kus. Als zijn lippen de hare raken, raakt ze haar zinnen helemaal kwijt. “Please”�, smeekt ze weer tussen twee kussen door. “I need you.”�
Austins armen komen rond haar liggen en hij drukt haar stevig tegen hem aan. “I’m not going anywhere”�, zegt hij. Daarna kust hij haar zo hemels dat haar knieën knikken. Hij tilt haar op en draagt haar naar haar bed. Teder legt hij haar neer om daarna bij haar te komen liggen. Ze gaat recht zitten en trekt zijn T-shirt uit, zodat hij meteen in zijn bloot bovenlijf zit. Bewonderend kijkt ze hem aan. Ava laat haar handen aarzelend van zijn schouders naar zijn borstkas en buik gaan. Austin drukt haar terug op het kussen en kust haar met een wanhoop die ze zelf ook in haar lichaam voelt. Het volgende uur wordt er niets meer gezegd.
“Are you okay?”� vraagt hij erna, een beetje angstig voor het antwoord, als ze rustig tegen elkaar liggen te bekomen.
“Never better”�, antwoordt ze eerlijk. Ava streelt hem over zijn wang en kust hem opnieuw. Ze blijven zo even liggen, maar dan maakt hij aanstalten om op te staan.
“Where are you going?”� vraagt ze angstig. Hij draait zich naar haar om en slikt als hij ziet hoe mooi ze erbij ligt. Helemaal naakt en met blozende wangen en opgezwollen lippen van het kussen.
“Is it a good idea if I stay here tonight?”� vraagt hij zacht.
Ze komt naar hem toe en legt haar hand op zijn borstkas. “I don’t care”�, fluistert ze. “I want you to stay here. Please, Austin.”�
Ava kijkt hem zo smekend aan dat hij niet anders kan. Hij gaat liggen en legt zijn arm meteen veilig rond haar als ze tegen hem aankruipt. Er wordt even niets gezegd, maar ze voelt haar hart snel kloppen. Nu hij zo eerlijk geweest is, moet zij dat misschien ook maar zijn. “You know”�, begint ze verlegen als hij blijft zwijgen.
Zijn hand komt omhoog en hij streelt haar zacht door haar bruine krullen. “What?”� vraagt hij nieuwsgierig. Ze kijkt naar hem op en met een intense blik kijkt hij haar terug aan.
“I’m just as crazy about you”�, zegt ze stil. Heel stil. Hopelijk gaat hij nu zijn woorden niet terugtrekken. Gelukkig ziet ze op dat moment dat zijn ogen oplichten. Een oprechte glimlach komt om zijn mond en hij trekt haar wat meer op hem, zodat hij haar kan kussen.
“That’s the best news I’ve ever heard”�, zegt hij zacht. Dit keer ligt zij op hem en terwijl ze hem kust strijken haar tepels tegen zijn borstkas. Het gevoel is zo heerlijk dat het niet lang duurt eer haar vuur, samen met dat van hem weer wordt opgelaaid. Intens gelukkig bedrijven ze opnieuw de liefde met elkaar om daarna in een diepe slaap te vallen met Austin die haar stevig vasthoudt.

Reacties: