FanFic.nl

Until the end

002: 24 Augustus

Ik loop bezweet en met een glimlach op mijn gezicht het podium af, ik pak een handdoek aan die aangereikt word. Ik geef mijn gitaar aan iemand en loop naar de kleedkamer terug. Dat was weer een mooi concert.
In de kleedkamer plof ik lang uit op de bank, Lisa, Mike en Steef komen ook binnen lopen. ´Dat was weer een geslaagd concert!´ roept Lisa en ploft ook languit de andere bank.
´Hé! En wij dan?´ brengt Steef er verbaasd uit. ‘Jullie kunnen op de grond zitten.’ Zeg ik. ‘Ja of jij!’ Ik open een oog en zie nog net hoe Steef een aanloop neemt en voor ik er erg in heb ligt hij boven op me. ‘Dit ligt ook best lekker moet ik toe geven’ ‘Ga van me af zwaargewicht’ ‘nee ik lig wel goed zo, lekker zacht en warm’ Het laatste fluistert hij zacht in mijn oor en kijkt me met een geile blik aan en voel zijn hand over mijn heup naar boven glijden. ‘Gatver! Rot op viezerik!’ roep ik en probeer hem van me af te duwen. Steef rolt van het lachen van me af en komt met een klap op de grond terecht. ‘zie je wel, je kan ook op de grond gaan liggen’ zegt Lisa droog die nog steeds lang uit op de bank ligt, maar heeft haar benen over Mike heen gelegd die op de andere helft van de bank zit.

Steef ligt nog op de grond uit te hijgen van zijn lachbui van daarnet. Steef heeft wel is vaker van die vage buien. Tegenwoordig lijkt het net of hij het meent, dan kijkt hij me met zo een twinkeling in zijn ogen aan, maar even later lijkt alles weer als voorheen. Ik kom er maar niet achter wat hij ermee bedoeld.
‘geen Meet and Greets vandaag?’ vraagt Mike. ‘Nope een rustig avondje dit keer’ reageert Steef die nog steeds op de grond ligt. ‘Beter, dan kunnen we gelijk naar het hotel, dan duik ik gelijk mijn bed in’ zegt Lisa die een geeuw onderdrukt. ‘Hoeveel weken moeten we nog voor we naar huis kunnen?’ vraag ik. ‘Een maandje ongeveer’ zegt Steef.

Zo bleven we nog een tijdje liggen, tot de manager ons komt halen. Met z´n 5 lopen we naar de achteruitgang van het gebouw. Gelukkig hoeven we niet door de fans heen, want aan de achterkant kunnen ze niet komen. Als we buiten zijn kunnen we gelijk door lopen naar het busje dat ons naar het hotel zal brengen.
In het hotel gaan we allemaal naar onze eigen kamer. We wensen elkaar goede nacht en gaan allemaal onze eigen kamers in. Ik open mijn deur en loop gelijk naar het bed en laat me er op vallen. Ik sluit mijn ogen en mijn gedachten gaan gelijk terug naar 4 jaar geleden. Toen alles nog goed was.

Reacties: