Hoofdcategorieėn
Home » De Kronieken van Narnia » The buyed wardrobe » Chapter 10
The buyed wardrobe
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
15 feb 2009 - 0:30
Aantal woorden:
319
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
395
Chapter 10
Chapter 10:
Midden in de nacht werd Ellen wakker. De maan scheen helder en verlichte de hele grot. Ze dacht na over alles wat gebeurd was. Het was echt geweldig en dan vooral Edmund. “Ellen...”¯ Zei iemand stil. Ellen ging rechtop zitten en keek rond. “Huh.”¯ Zei ze stil. Daarna hoorde ze weer haar naam, maar deze keer met wat gemompel. Ellen keek naast haar waar Edmund lag. Verliefd keek ze hem aan. “Ik hou va...”¯ Zei hij stil. Ellen legde zich neer naast Edmund en ze legde haar hand over Edmund heen.
Ze viel weer in slaap...
“Zozo, hoe liggen jullie hier nu!”¯ Zei Peter hard om Ellen en Edmund wakker te maken. Ellen opende haar ogen en vroeg wat er was, maar ze had al snel door wat er was. Ze lag met haar arm over Edmund heen en Edmunds arm lag ook over haar heen! Snel trok ze haar arm terug en ze werd helemaal rood. “Wat is er nuweer? Ik wil slapen!”¯ Mompelde Edmund. “En dan weer dromen over Ellen zeker! Verliefde kip!”¯ Zei Peter spottend. “Hoe kom jij er nou weer op dat ik over haar droomde!”¯ Schreeuwde Edmund. “Ik heb je wel gehoord hoor. Oh Ellen dit, Oh Ellen dat!”¯
‘Hij heeft hem niet gehoort...’ Dacht Ellen in zichzelf. Ze wist heel zeker dat Peter hem niet had gehoort. “Hier, ontbijt op bed!”¯ Zei Susan en ze kwam met een schoteltje met allemaal croissants op naar ons toe gestapt. Ze namen snel een een broodje en begonnen er van te eten. “Hebben jullie nog niet gegeten?”¯ Vroeg Ellen met een volle mond. “Jawel, maar we lieten jullie slapen, omdat jullie daar zo lief lagen.”¯ Zei Dorien. Edmund en Ellen keken elkaar even aan en gingen dan weer verder met eten. Edmund zette de schotel op een tafel en ging naar een aparte kamer om zich om te kleden. Ellen deed hetzelfde, maar dan in een andere kamer...
Midden in de nacht werd Ellen wakker. De maan scheen helder en verlichte de hele grot. Ze dacht na over alles wat gebeurd was. Het was echt geweldig en dan vooral Edmund. “Ellen...”¯ Zei iemand stil. Ellen ging rechtop zitten en keek rond. “Huh.”¯ Zei ze stil. Daarna hoorde ze weer haar naam, maar deze keer met wat gemompel. Ellen keek naast haar waar Edmund lag. Verliefd keek ze hem aan. “Ik hou va...”¯ Zei hij stil. Ellen legde zich neer naast Edmund en ze legde haar hand over Edmund heen.
Ze viel weer in slaap...
“Zozo, hoe liggen jullie hier nu!”¯ Zei Peter hard om Ellen en Edmund wakker te maken. Ellen opende haar ogen en vroeg wat er was, maar ze had al snel door wat er was. Ze lag met haar arm over Edmund heen en Edmunds arm lag ook over haar heen! Snel trok ze haar arm terug en ze werd helemaal rood. “Wat is er nuweer? Ik wil slapen!”¯ Mompelde Edmund. “En dan weer dromen over Ellen zeker! Verliefde kip!”¯ Zei Peter spottend. “Hoe kom jij er nou weer op dat ik over haar droomde!”¯ Schreeuwde Edmund. “Ik heb je wel gehoord hoor. Oh Ellen dit, Oh Ellen dat!”¯
‘Hij heeft hem niet gehoort...’ Dacht Ellen in zichzelf. Ze wist heel zeker dat Peter hem niet had gehoort. “Hier, ontbijt op bed!”¯ Zei Susan en ze kwam met een schoteltje met allemaal croissants op naar ons toe gestapt. Ze namen snel een een broodje en begonnen er van te eten. “Hebben jullie nog niet gegeten?”¯ Vroeg Ellen met een volle mond. “Jawel, maar we lieten jullie slapen, omdat jullie daar zo lief lagen.”¯ Zei Dorien. Edmund en Ellen keken elkaar even aan en gingen dan weer verder met eten. Edmund zette de schotel op een tafel en ging naar een aparte kamer om zich om te kleden. Ellen deed hetzelfde, maar dan in een andere kamer...
Tis te hopen éh in een andere kamer
Love it <3