FanFic.nl

Trip to hell!

58.

"On your knees."
Bills zachte gesis deed me rillen. Ik wist wat er nu ging volgen. Angst sloeg me om het hart. Dit wilde ik niet. Niet nog een keer. Mijn lichaam spande zich nerveus op en dat was iets wat ook Bill niet ontgaan was. Hij wist dat ik me zou verzetten. Dat ik zou weigeren om op mijn knieën te gaan voor hem.
"Darling, don't make it worser. You know what's going to follow if you don't listen."
Bill drukte een vlinderlicht kusje op mijn oor, waarna hij zich een beetje achteruit boog zodat hij mijn gezicht kon zien.
Tranen brandden achter mijn ogen. Ik wilde het niet. Ik wilde niet nog eens misbruikt worden. Het was al erg genoeg dat Bill me het ziekenhuis had ingeslagen. Moest hij me nu echt nog zo hard vernederen? Ik had veel liever dat hij me gewoon in elkaar sloeg en dat ik nadien blauwe plekken had. Dat was misschien wel pijnlijk, maar dat bespaarde me tenminste die afschuwelijke vernedering. Die afschuwelijke vernederingen die me brandmerkte op mijn ziel.

Een eenzame traan rolde over mijn wangen. Smekend keek ik Bill aan, hopende dat hij zou zeggen dat hij maar een grapje maakte. Toch verzachtte Bills blik niet.
"Bill, please. I'm begging you."
Mijn stem brak toen ik de woorden uitsprak. Een zoute traan rolde over mijn wangen. Smekend keek ik hem aan. Zijn prachtige bruine kijkers keken me kalm aan. Ik zag de vastberadenheid in zijn blik. Hij zou niet plooien. Wat ik ook zou proberen.
"Please, Bill. You may hit me if you want, but please don't..."
Een zachte vinger legde me het zwijgen op. Zacht schudde hij zijn hoofd. Zijn blik was nog steeds kalm. Hij haalde rustig zijn vinger van mijn lippen en veegde daarmee mijn tranen weg.
"Tears won't help, darling."
Paniekerig keek ik Bill aan. Waarom deed hij me dit aan? Waarom moest hij me nu juist tot seksuele handelingen dwingen? Kon hij me gewoon niet een hele dag zonder eten opsluiten in mijn kamer? Dat was tenminste niet zo erg.
Ik besefte al snel dat Bill net daar op uit was. Hij wilde me laten merken dat ik moest gehoorzamen. Dat ik niet alles kon doen wat ik wilde. Bill wist ook dat me dwingen tot seksuele handeling, voor mij de ergste straf was. Door me te dwingen, had hij de macht over me en zo kon hij mij laten voelen dat ik iets verkeerd had gedaan. Hij wist dat het ook de enige manier was om ervoor te zorgen dat ik een fout niet twee keer opnieuw maakte. Alleen zo zou ik beseffen dat ik naar hem moest luisteren en hem moest respecteren. Als ik dat niet deed, wist ik dat er een erge straf kwam. Iets waar ik van verafschuwde.

"On your knees."
Weer zei Bill het op een kalme toon. Ik besefte echter al gauw dat dit laatste keer was dat hij het bevel zou herhalen. Het was nu of nooit. Als ik nu niet zou luisteren, zou hij me dwingen om op mijn knieën te gaan zitten. Hoogstwaarschijnlijk zou hij me daarna ook nog verkrachten. Het enige wat ik nu kon doen, was luisteren naar hem. Dan zou ik tenminste bespaard blijven van nog een hele hoop extra ellende.

Trillend liet ik me voorzichtig door mijn benen zakken. Bills warme hand lag op mijn schouder en dwong me om dieper te zakken. Mijn knieën beefden toen ze de grond raakten. Angst raasde als een gek door mijn aders. Het besef van hetgeen wat ik zou moeten doen, maakte me paniekerig.
Zouten tranen zoefden als hogesnelheidstreinen over mijn wangen. Hulpeloos keek ik naar boven. Bill torende hoog boven me uit. Ik zat hier rillend van angst, onderworpen aan zijn wil. Het beeld boezemde me nog meer angst in.
De speelse blik in zijn bruine kijkers was me niet ontgaan. Ik wist dat de moeite tevergeefs was. Hij zou me niet sparen. Hij zou enkel genieten van de macht die hij over me had en het genot dat ik hem zo zou geven.

Het gerinkel van een riem die werd losgeknoopt en een broek die vervolgens met een zacht plofje op de grond terechtkwam, weerklonk door de ruimte. Het was een geluid dat verafschuwde.
Nerveus richtte ik mijn aandacht op de grond. Ik wilde hem niet zien. Ik wilde niet zien hoe groot Bills erectie ondertussen al was geworden.
Paniekerig keek ik naar de boxershort die om Bills enkels lag. Dat wilde zeggen dat de gruwel zou beginnen.

Een warme hand nam mijn kin vast en dwong me om naar boven te kijken. Onderdanig liet ik het toe. Tegenwerken had geen zin. Het zou er enkel voor zorgen dat Bill boos zou worden en me nog meer zou straffen. Gillen of schreeuwen had ik ook al snel afgeleerd. Het werkte enkel op de jongens hun zenuwen, waardoor ze nog geïrriteerder werden. Ik had, tijdens mijn verblijf, al snel geleerd hoe ik deze straf zo snel mogelijk kon laten stoppen. Ik moest ze gewoon braaf ondergaan. Medelijden hadden ze toch niet. Ze zouden me laten voelen dat ik fout was, want enkel zo zou ik leren uit mijn fouten.
Het was een gruwelijke manier van straffen, maar het was tenminste effectief. Dat had ikzelf ook al snel gemerkt. Mijn zelfbeheersing, tijdens mijn verblijf, was erg verbeterd. Al was het nog lang niet perfect. Ik had geleerd om me in te houden en er niet meteen op los te schelden. Ook had ik geleerd om, tijdens een boze bui, eerst tot tien te tellen vooraleer ik antwoord gaf. Zo verhinderde ik dat ik de jongens meer aanleiding zou geven om me te straffen. Toch wisten de jongens, op een of andere manier, er steeds voor te zorgen dat ze, als ze me wilden boos krijgen, steeds in hun opzet slaagden. Ze wisten perfect hoe ze me op mijn paard moesten krijgen. Het was dan ook de kunst om de grenzen van mijn zelfbeheersing af te tasten en net dat gaatje in mijn verdediging te vinden waardoor ik me uiteindelijk toch liet doen. Spijtig genoeg was het net dat, wat de jongens ondertussen als een soort van hobby zijn beginnen te beschouwen. Voor hun was er niets leuker dan me zo te testen. Ze wilden me laten beseffen dat ik niet opgewassen was tegen hun. Dat ik, ook al zou ik mijn uiterste best doen, nooit hun macht zou kunnen ondermijnen. Altijd zouden ze me in hun macht hebben. Wat ik ook zou proberen. Zij waren gewoon te sterk voor me.

Tranen brandden in mijn ogen. Smekend wierp ik Bill een laatste blik toe, wetende dat de hoop tevergeefs was. Bill keek me met glazige ogen aan. Dit was het teken. Het zou niet meer uitmaken wat ik nu nog zou zeggen, Bill verkeerde in trance. Het enige wat ik nu moest doen, was zwijgen en mijn straf uitvoeren.

"Mouth open."
Bills stem klonk hees. Het was duidelijk dat hij het opwindend vond om de macht over me te hebben. Zijn warme hand legde hij op mijn hoofd, zodat hij me kon leiden.
Met tranen in mijn ogen keek ik naar Bills grote erectie voor me. Ik rilde. Ik moest er niet aandenken dat ik dat ding in mijn mond moest nemen. Ik walgde ervan om Bill te moeten pijpen. Het ergste van al vond ik die dwingende hand op mijn hoofd. De hand die me zei dat ik helemaal onderworpen was aan zijn wil. De hand die duidelijk maakte dat ik niets meer kon doen.
Bills hand duwde me zacht naar voren zodat mijn gezicht nog maar enkele centimeters van zijn gezwollen penis verwijderd was. Nerveus keek ik hoe mijn gezicht steeds dichter bij zijn heiligdom naderde. Het liefst van al had ik zijn hand van mijn hoofd geschud en was ik weggelopen. In plaats daarvan opende ik gedienstig mijn mond en nam ik Bills erectie in mijn mond. Ik walgde van mezelf toen ik mijn tong over zijn trots liet glijden.
'Het is een lolly. Een lekkere lolly met cola smaak.' De woorden dreunden als een kinderliedje door mijn hoofd.
'Zie je wel. Het valt nog wel mee.' Tevergeefs probeerde ik mezelf ervan te overtuigen dat het wel meeviel. Het kon toch nog erger, niet?

"Suck, bitch!"
De woorden sneden als messen in mijn ziel. Alsof het nog niet erg genoeg was, greep Bill mijn haar ruw vast en trok hij er hard aan. Een kreun van pijn verliet mijn lippen, maar dat leek Bill enkel nog meer op te winden.
Tranen van vernedering rolden over mijn wangen. Nog nooit was ik zo hard vernederd geweest. Ik snapte niet waarom Bill me plots uitschold. Hij genoot hier toch van? Dus waarom moest hij me dan kwetsen met die woorden?
Gepijnigd voerde ik het bevel van Bill uit. Een luide kreun van genot verliet zijn lippen toen ik hard begon te zuigen. Ik wisselde af door af en toe met mijn tong over zijn penis te glijden. Iets wat hem blijkbaar wel beviel.

Terwijl kleine waterdruppeltjes over mijn wangen gleden, keek ik op naar Bill. Zijn ogen waren gesloten. Hij genoot hier duidelijk van.
Met zijn hand, gaf hij het ideale tempo aan. Vernederd richtte ik mijn aandacht terug op het grote gevaarte dat ik in mijn mond had.
Ik voelde me verschrikkelijk. De woorden van Bill hadden me echt pijn gedaan. Ik wist wel dat ik weinig voor hem betekende, maar dat hij me beschouwde als een slet, deed me toch wel pijn. Ik deed toch maar enkel wat hij me opdroeg. Ik was hier toch niet uit vrije wil hem aan het pijpen, dus dat betekende toch dat ik geen slet was? Of wel?

Bill duwde opgewonden zijn heupen naar voren. Nerveus probeerde ik achteruit te krabbelen toen zijn penis wel heel diep in mijn mond kwam. Toch kende Bill geen medelijden. Genadeloos duwde hij me met zijn hand dichter naar zijn heiligdom. In paniek probeerde ik Bills hand van mijn hoofd te schudden. Hulpeloos keek ik naar Bill, die hoog boven me uittorende. Een schel piep geluidje verliet mijn mond.
"Keisha, stop!" hijgde hij boos.
Toen ik voor de tweede keer begon te piepen, opende hij zijn ogen en keek hij me woest aan. Pas toen hij de hulpeloze blik in mijn ogen opmerkte, besefte hij dat hij net iets te hevig had gereageerd. Snel trok hij zijn heupen wat terug, zodat ik hem terug normaal kon verder pijpen.
Braaf hervatte ik terug mijn handelingen. Afwisselend liet ik mijn tong over zijn penis glijden, waarna ik hem weer nu en dan zoog. Aan Bills gehijg en gekreun te horen, leek dat hem wel te bevallen.
Toen ik zijn greep op mijn hoofd iets voelde verstrakken, wist ik dat hij bijna zijn hoogtepunt bereikt had. Als een gek liet ik mijn tong over zijn schat glijden. Hoe sneller ik verder werkte, des te sneller zou mijn straf stoppen.

Een luide kreun gevolgd door een warm goedje dat mijn mond vulde, deed me beseffen dat het erop zat. Zo snel ik kon, liet ik Bills penis uit mijn mond glijden. Vervolgens krabbelde ik achteruit, zodat ik ver genoeg van Bill verwijderd was. Walgend slikte ik Bills sperma door. Ik kon er maar beter zo snel mogelijk vanaf zijn, want ik wist dat Bill me toch zou verplichten om het door te slikken. Het uitspuwen was geen optie.

Een walgende uitdrukking sierde mijn gezicht. Hoewel ik de jongens ondertussen al een paar keer had gepijpt, was ik nog steeds niet gewend aan de smaak van sperma. Eigenlijk viel het best mee, maar gewoon de gedachte waarvan dat afkomstig was, deed me walgen.
Zacht gelach deed me opkijken. Ik zag dat Bill me glimlachend aankeek.
"Come, darling."
Lief stak Bill zijn hand naar me uit, zodat ik rechtop kon gaan staan. Snel nam ik Bills hand aan, wetende dat de gruwel voorbij was. In een snelle beweging stond ik op, waardoor ik kort tegen Bill botste.
"You were good," fluisterde hij zacht.
Lief sloeg Bill zijn handen om mijn middel, terwijl hij me dichter tegen zich aantrok. Zacht drukte hij zijn lippen op elkaar. Ik voelde zijn tong als snel over mijn lippen glijden. Braaf opende ik mijn mond en liet ik Bill toe om mijn mond te verkennen. Zijn tong draaide speels rondjes rond de mijne.
Na enkele seconden beëindigde Bill de tongzoen. Lief kuste hij een verloren traan weg.

"Come, Keisha. We're going to eat something."
Met die zin maakte Bill me duidelijk dat hij niet meer kwaad was. Mijn straf zat erop. Ik had hem braaf uitgevoerd en had laten zien dat ik volledig onderworpen was aan Bills wil. Hij wist dat hij me in zijn macht had. Dat hij me kon laten doen wat hij wilde. Zijn missie was geslaagd. Hij wist dat ik deze fout niet meer zou maken, want ik wist welke gevolgen er anders aan vast hingen.

Onderdanigheid...Ze moest hen gehoorzamen...Anders zou er een straf volgen...

Reacties: