FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventure's!

Chapter 46: Not a Lucky day

Sora en Roxas liepen op een rustig tempo over het laatste stukje brug heen. Zorua en Sparky liepen naast elkaar en keken hun ogen uit. De bruinharige jongen had nog steeds een sombere blik op zijn Lucky Charm gericht. Hij wilde het schelpen dingetje zo graag aan haar geven maar wist gewoon niet hoe en voelde zich er rot over, “Sora, waarom probeer je niet via het Pokémon Center iets te regelen dat het dingetje veilig bij haar aan komt met een briefje ofzo, zei Roxas waarbij Sora een blij gezicht trok, “broertje je bent geniaal, zei Sora enthousiast. Ze liepen Castelia city binnen, verscheidene mensen wierpen een blik op hun Pokémon. Zorua werd nerveus en tikte Sora aan die een blik wierp op het wezentje, “keer maar terug dan.”� En haalde zijn Pokéball te voorschijn terwijl de rode straal Zorua langzaam opzoog. Sparky klom ongemakkelijk op zijn schouder.
“het lijkt wel of die mensen ons wantrouwen, mompelde Roxas in Sora’s oor, “laat ze lekker.. die MENSEN zijn NIKS gewend, zei Sora met een droge blik. Roxas porde hem en keek hem streng aan, “houd je kop voordat er problemen komen, gromde Roxas en trok zijn broer mee. Suki’s oren veerde mee toen Roxas weer recht ging staan…


Eindelijk kwamen ze bij het pokémon Center aan,”� ik ga kijken of ze een kamer vrij hebben, mompelde Sora en Roxas knikte terwijl hij met de tas van zijn broer naar een bank liep. Sora ging zwijgend voor de balie staan terwijl Sparky naast hem sprong en met een scheef koppie naar zijn trainer keek. De bruinharige jongen aaide zachtjes over zijn wangetje heen, “kan ik je helpen jongeman?”� de opgewekte vrouwenstem van zuster Joy liet hem opschrikken, “eh.. ja, heeft u misschien nog een kamer vrij voor mij en me broer?, vroeg Sora vriendelijk terwijl Sparky hem bleef aanstaren, “ik zal eens kijken, antwoordde ze en tikte op een toetsenbord van haar computer, “je hebt helaas pech jongen alle kamers zijn bezet, zei Zuster Joy met een schuldige blik waarbij Sora moedeloos zijn armen liet zakken, “hier tegenover het Center ligt een Hotel misschien hebben ze daar een kamer, vervolgde zuster Joy waarbij Sora knikte en hem een vraag te binnen schoot, “kunt u een brief aan iemand doorsturen als die hier langs zou komen?, vroeg Sora aarzelend. Als Chiara hier naar toe zou komen dan kon zij makkelijk het pakketje doorgeven aan haar, “tuurlijk, voor wie is het?.”� Sora keek even omzich heen, “voor een vriendin, antwoordde Sora waarbij de zuster knikte. Meteen pakte hij de Lucky Charm uit zijn zak, deed dat in een zwart zakje met een plakbandje eraan vast, legde het aan de kant en pakte een klein vierkant blaadje en begon te schrijven waarbij een traan langs zijn wang rolde en op het blaadje drupte:
Dit wilde ik je voor je vertrek nog geven. Mijn Luckycharm.
ik wens je hiermee veel geluk toe,
Sora.
Hij vouwde het tot een klein vierkantje en plakte het aan het zakje vast. Heel zorgvuldig en gaf het met een glimlach aan zuster Joy, “geef dit maar aan Chiara.”� en liep weg van de balie.

“Wat geen kamer?!, riep Roxas verontwaardigd, “waar moeten we nu gaan slapen?, voegde hij eraan toe toen ze buiten het Center stonden, “het hotel hiernaast, antwoordde Sora en wees naar het vervallen gebouw naast het Center. Roxas keek hem vuil aan, “zoveel geld hebben we niet!, riep Roxas nijdig waarbij Suki op de grond naast Sparky sprong, “Waar wil je dan slapen! Buiten? Op het dak?, reageerde Sora net zo nijdig. Roxas liep naar de muur en plantte zijn vuist ertegen aan, “sinds dat Chiara weg is hebben we dit gezeur, zei Roxas neerslachtig waarbij Sora’s gezichtsuitdrukking veranderde, “trainer zijn is soms lastig en vervelend… ik wed dat..dat het Chiara ook wel is overkomen, zei Sora zacht, “het komt heus wel goed en we hebben elkaar tenminste, voegde hij eraan toe. De jongens liepen prompt verloren over straat heen. Sora had spijt van zijn woorden.. elke hotel kamer was bezet of niet beschikbaar en de twee jongens waren verkleumd en hadden honger. “wat moeten we doen?, mompelde Roxas waarbij Sora opkeek, “jullie zien er hongerig en vermoeid uit.”� Klonk een vriendelijke mannenstem de twee jongens draaide zich om en zagen een redelijke lange man staan met bruin haar en groene ogen, “mijn naam is Burg. Jullie mogen wel bij mij overnachten, zei Burg vriendelijk waardoor Sora en Roxas oplucht opkeken, “ik ben Roxas en dat is me broertje Sora, zei Roxas en wees naar Sora die naast hem stond, “kom maar mee, zei Burg. De twee jongens volgde Burg naar een groot gebouw met tekeningen van insecten op de wand. “ik kom zo, ik moet nog wat afhandelen.”� Sora richtte zijn blik op de vrouw. Hij had de stem herkent van toen met de vader van Chiara, ”�Jullie hebben een moeilijke tijd achter de rug, zo te zien.”� Het was een vriendelijke vrouwenstem geweest, “Sora, kom je!, riep de stem van zijn broertje maar Sora maakte aanstalten om naar de vrouw toe te lopen, “ik kom straks…ik moet iets doen!, riep Sora op zijn beurt en rende weg met Sparky aan zijn zijde…


Hij rende van de deur weg en volgde de schaduw van de vrouw. “hey!, ik wil u iets vragen, riep Sora en ging voor haar staan. Niets was minder waar. ze had een vriendelijk gezicht en keek hem met een moederlijke blik aan, “wat wil je vragen jongen, zei ze vriendelijk. Sora toverde een glimlach tevoorschijn, “kent u Nobu Hasegawa?, vroeg Sora nonchalant. Ze leek na te denken maar als het zo was dat zij Nobu kende hoefde hij alleen nog maar te proberen om in contact te komen met hem. Hij had een hele belangrijke vraag aan hem. Eigenlijk sinds het vertrek van Chiara al en sinds het gedoe met N. “waarom wil je dat weten? Ben je zijn zoon?”� Sora keek haar verontwaardigd aan, “nee ik ben niet zijn zoon… ik wil hem voor privédingen spreken, zei Sora ontwijkend. De vrouw glimlachte vriendelijk en stak haar hand uit, “mijn naam is Rina, zei ze vriendelijk. Sora keek tevreden naar Sparky, “ik ben Sora en dit is me partner Sparky, zei Sora vriendelijk en wachtte op antwoord van Rina…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.