FanFic.nl

Elena

Journey trought the past part two

Dit maal kwam de smak minder hard aan.
Een kwestie van oefenen zeker?
Ze merkte dat ze weer in de zelfde kamer beland waren als daarnet.
' Was die sprong echt nodig als we toch weer hier uitkwamen? '
' Je kon ook gewoon afwachten tot het zover was, maar ik denk niet dat je zin hebt om hier nog vijf maanden te wachten, want dat is de tijdsprong die we zo net gemaakt hebben. '
Ah, op die manier.
De deur zwaaide open en Lupos kwam de kamer binnen, gevolgd door James, Sirius en de vrouw met het rode haar.
Ze zag meteen dat Lupos danig van streek was, tot op het hypere toe.
Zijn vrienden probeerden hem te kalmeren maar niemand leek tot hem door te dringen.
' Remus! Remus, alsjeblieft luister naar me! Je opwinden gaat de zaak er echt niet beter op maken! ' Probeerde de vrouw hem te kalmeren.
' Me opwinden? Lilly, het ministerie staat hier straks voor de deur om me mijn kinderen af te pakken en jij maakt je zorgen omdat ik me wat opwind? '
Dit gedeelte trok haar aandacht.
' Het ministerie?'
' Sshhtt, kijk en dan snap je het wel. '
' Zo een vaart al het toch niet lopen. Ik bedoel, ze kunnen toch niet zomaar kinderen bij hun ouders weg halen. ' Probeerde Sirius.
' Het is oorlog, dan mag alles in belang van de veiligheid. ' Antwoorde hij somber.
Veiligheid? Ze werden als een gevaar beschouwd?
Hoe...? Ze waren baby 's!
' Dan nog! Hoe kunnen ze nu eisen dat je hen zomaar opheeft? Als dit in de ochtendprofeet komt zal dit wel een golf van verontwaarding opwekken. Ik zie de koppen al voor me. '
' Je snapt het niet, Sirius. Ze hebben een officieele rede. '
Dit leggde de groep even het zwijgen op.
' Hoe bedoel je? ' Vroeg James uiteindelijk.
' Zodra ze te horen kregen over Hellen 's dood moest ik meteen naar het ministerie. Ik moest voor een commisie verschijnen die moest oordelen of ik wel in staat was om hen in mijn eentje op te voeden. En drie maal raden wie de voorzitster van dit alles was...Dorothea Omber! '
Het was een naam die bij Elena vaag een belletje deed rinkelen.
Had George haar eens niet vernoemd in een van zijn brieven.
' Heeft dat mens dan zo veel macht? ' Vroeg Lilly duidelijk geschrokken.
' Ze zette de jury compleet naar haar hand. Ik hoor het haar nog zeggen. Meneer Lupos denkt u nu echt dat u in kan staan voor twee kleine kinderen terwijl u bij elke volle maan in een monster veranderd? ' Riep hij met een gemaakt piepstemmetje.
' En die anderen volgden gewoon? ' Vroeg Sirius verontwaardigd.
' Ze hebben het nog niet met zo veel woorden gezecht maar ik zag het aan hun gezicht, de ene helft was bang voor haar en de andere helft was het volkomen met haar eens. '
' Dit kunnen ze niet menen! Jij bent bij mijn weten lang niet de enigste weerwolf die kinderen heeft! '
Een weerwolf? Hij was een weerwolf?
Hellen leek de verwarring op haar dochters gezicht op te merken want ze sloeg troostend haar arm over haar schouder.
' Hij was een kind toen hij gebeten werd.'
' Wist je dit toen jullie ... Toen Je...? '
' Toen we een koppel werden? Ja, meer nog, het is een van de redenen dat we elkaar altijd opzochten en zo naderhand verliefd werden. Omdat iedereen bang voor ons was. Op school waren we nog eenigzins beschermd maar altijd was er die angst dat ze het te weten zouden komen. '
Elena liet dit alles tot zich door dringen.
Ze was de dochter van een weerwolf, en ze was van hem afgepakt omwille daarvan.
Had dit eigenlijk enig invloed op hen gehad?
Nu ze er beter over nadacht hadden ze beide een wel erg grote voorkeur voor rauwe vleesbereidingen.
Had dat er iets mee te maken?
Ze had niet veel tijd om na te denken want ze werd net als het groepje opgeschrikt door een luid gebonk op de deur.
Ze waren er, ze zag dat al het bloed uit haar vader 's gezicht was weggetrokken.
' Wat nu?' Fluisterde hij wanhoopig.
' Je kan beter open doen. James, wil jij gaan?' Vroeg de vrouw.
Ze had haar hand bezorgd op zijn schouder gelegd en die nam hij beet, alsof hij hier steun wou uit putten.'
Niet veel later verscheen er een ware delegatie in de kamer, vijf mannen hadden zich verzameld rond een vrouw die meer weg had van een pad en allen hadden ze hun hand dicht in de buurt van hun toverstaf.
De angst dat hij zich toch zou verzetten zat er blijkbaar goed in want een van hen vroeg meteen aan iedereen om meteen hun toverstaf in te leveren.
' Waarom? Worden we nu al aanzien als misdadigers?' Vroeg Sirius bot.
' Standaartprocedure meneer.Het is het beste...' Begon een van de mannen maar werd snel onderbroken door de vrouw.
' Hou op met dat zwake gedoe. Ofwel leveren ze hun staf in ofwel kunnen ze gaan afkoelen in Azkaban.'
' Tuurlijk waarom niet. ' Snauwde haar vader.
' Alsof je me nog niet genoeg afpakt.'
' Hou je maar in, vuile wolf. Droebel heeft me dan wel opgedragen zachtzinnig met je om te gaan, maar een verkeerde beweging en ik gooi je hoogspersoonlijk in een kooi. De enige plek waar jouw soort thuishoort.'
' Durf dat eens te herhalen.' Sisste hij zacht.
Ze stonden nu zo dicht tegen elkaar dat hun neuzen elkaar net niet raakten.
' Een stap verder.' Dreigde de vrouw.
' Denk je dat Azkaban me nog afschrikt na dat je me alles hebt afgenomen?'
' Remus.' Sisste Lilly.
' Geen tijd te verliezen dus. Je hebt wel door wat we komen doen dus moeten we onze tijd niet verdoen met onnodige uitleg. Jullie twee, haal dat gespuis en de rest houd hem in de gaten. Wie weet haalt hij zich nog iets in zijn hoofd. '
' Mag ik hen niet halen?' Vroeg Lupos zwak.
' Wat? En het dan op een lopen zetten? Je bent er leep genoeg voor. '
' Dat kan je hem toch niet weigeren?' Riep Lilly verontwaardigd.
Maar de vrouw was onverwurmbaar.
De twee mannen liepen de trap op en kwamen niet veel later terug met de twee baby 's.
Elena zag dat haar baby ik onrustig was.
' Goed, dan kunnen we vertrekken.'
De vrouw wou zich al omdraaien maar tot haar eigen verbazing bleef haar eigen gevolg staan.
' Wat?'
' Laat hem toch even afscheid nemen.' Sprak een van de mannen.
De vrouw besefte dat ze maar beter niet kon tegen spreken en liet toe dat hij hen nog een laatste keer kon vastnemen.
Elena 's ogen begonnen te prikken toen ze dit tafereel zag.
Voorzichtig nam hij eerst Garreth over van de man.
Haar baby broertje moest de spanning van zijn vader goed aanvoelen want hij begon zacht te kreuenen.
' Hey, jochie. Beloof...Beloof je me dat je goed voor je zusje zal zorgen? En vergeet nooit dat ik zielsveel van je hou.'
Hij haf hem een kus op zijn hoofdje en haf hem toen voorzichtig terug om dan Elena in zijn armen te nemen.
' Dag kleine schoonheid. Ik hou natuurlijk ook van jou. Ik weet dat je zal opgroeien tot een mooie vrouw. Dat zal ik je terug zien. Dat beloof ik je. '
De vrouw leek hier op te willen protesteren maar James haf haar gauw een trap tegen haar schenen.
Omdat niemand dit gezien had kon ze geen commentaar geven dus zweeg ze maar.
Wat maar goed ook was want Elena 's handen jeukten om de vrouw een mep te verkopen, ook al zou ze er niets van voelen omdat ze toch niet meer was dan een herrinering.
Ook zijn dochter kreeg een laatste kus op haar hoofd en toen was het moment van vertrekken daar.
De mannen gingen in een kring rond de vrouw staan en toen verdwijnselde ze als een man.
Uitgeput van verdriet zakte Lupos door zijn knieën en begon hartverscheurend te snikken.
Zijn vrienden bleven rond hem, hielden een hand op zijn schouders en fluisterden troostende woorden maar geen enkel woord zou het verdriet van deze gebroken man kunnen helen.
Ook Hellen leek het moeilijk te hebben om dit te zien.
Voorzichtig liep ze naar hem toe, haar hand uitgestrekt alsof ze even vergeten was dat hij niets van haar aanrakingen zou voelen.
Ze herstelde zich en richte haar aandacht weer op haar dochter.
' Nou. Nu heb je het met je eigen ogen gezien wat er werkelijk is gebeurt. '
Elena zocht maar vond de juiste woorden niet om te zeggen hoeveel spijt ze wel had.
Haar moeder knikte begrijpend.
' Ik weet het wel liefje. ' Fluisterde ze zacht.
' Waarom heeft hij het gewoon niet gezecht? Het was vast pijnlijk om me gewoon maar aan te kijken. '
' Het is beter dat je hem dat vraagt. Het is namelijk tijd om te gaan. '
' Wat? Hoe weet jij dat? '
' Dat voel ik gewoon. Wel, ik ben blij dat ik je dit toch heb kunnen laten zien. Ik hoop dat het de band met je vader zal verbeteren. '
' Het zal nog een tijd duren voor ik hem echt als een vader al kunnen zien.' Antwoorde ze somber.
' Weet ik wel. Maar het feit dat jullie elkaar nu begrijpen zal het al een stuk makkelijker maken. '
Ze sloot haar ogen en liet alles wat ze gezien had tot zich door dringen.
Ze voelde zich lichter, alsof er een zware last van haar schouders gevallen was.
Haar moeder had gelijk.
' Dank je. ' Fluisterde ze zacht.
Zag ze daar nu een traan ontsnappen?
Misschien had ze het zich verbeeld maar ze dacht van niet.
' Kom eens hier. ' Fluisterde Hellen zacht.
Voorzichtig stak ze haar armen uit sloot haar dochter in een innige omhelzing.
' Dank je mam. Dank je voor alles. '
' Mijn kleine meisje. Je bent zo groot en sterk geworden.Weet dat ik er altijd voor je zal zijn. En onthou, je staat er niet alleen voor in de komende strijd. Je hebt je vader, je broer, zo vele vrienden. '
' Weet ik. '
Ze liet haar hoofd in de holte van haar moeder 's hals leunen.
Alles nam ze in haar op, het gevoel van haar huid, een parfum met een vaag vanille aroma.
De eerst volgende keer dat ze elkaar teru zouden zien was als ze werkelijk klaar was om te vertrekken en daar had ze voorlopig nog geen plannen voor dus genoot ze nu met vole teugen van iedere seconde.
' Het is tijd. ' Fluisterde Hellen zacht.
Met tegenzin liet Elena haar los en draaide zich om naar het bad.
' Je kent het systeem nu wel. ' Lachte ze.
' En o ja, voor ik het vergeet. Als je terug bent moet je Remus maar eens vragen hoe we elkaar nu percies voor het eerst hebben ontmoet. Hij zal het je maar al te graag vertellen. Lachte ze met een vette knipoog.
En toen verdween ze.
Elena bleef even naar de lege plek staaren maar maakte toen ook de bekende duik in het duister.

Reacties: