FanFic.nl

The brothers I didn't know.

His points of view.

'Bill, ga jij maar rijden.' riep Tom naar Bill terwijl hij de sleutels naar hem toe gooide. Bill ving het nog net op tijd op. 'Zeg, Tom.. Zou ik toch maar Fabian bellen?' Met opgetrokken wenkbrauwen staarde Tom zijn tweelingbroer aan. "Nee, absoluut niet." zeiden zijn gedachten. Altijd hadden ze Fabian, de bodyguard, om zich heen gehad en nou verdienden ze een avondje stappen zonder hem. Waar zou het heen gaan als ze Fabian zouden meenemen? Hun 'celebrity image' zou hierdoor alleen maar meer opvallen en van een avondje uit zou niks uitpakken.
'Nee, je begrijpt toch dat het dan geen fun meer is?' Bill fronste. 'Ja, maar wat als we.. Achterna worden gezeten, of zoiets..' 'Gaat niet gebeuren, we weten nu hoe we het aan moeten pakken.' 'Ik durf het niet..' 'Ik heb Shane en Brad al gesmst. Ze gaan ook.' 'Waar gaan we eigenlijk uit?' 'The Viper Room.' 'Hmm.. Dat is wel een eindje rijden..' 'Zoek geen smoesjes en maak je klaar, Kaulitz.'
Zuchtend plofte Tom neer op de bank. Zijn broertje durfde het nooit aan zonder Fabian, nooit. Langzamerhand maakte Tom dat een beetje gek en hij raakte er ook nog eens geïrriteerd van. De kans was groot dat ze een hele groep fans zouden tegen komen, misschien één of twee..

Shane, Brad, Bill en Tom stapten uit op de parkeerplaats en even keek Bill bedenkelijk om zich heen om er zeker van te zijn dat ze vanavond veilig waren. Shane porde hem in zijn zij en grinnikte. 'Doe eens normaal joh, je doet alsof je nooit uit bent geweest. Let's go.'
Terwijl de jongens naar de ingang liepen werd de grijns om Tom's mond alleen maar groter. "Moet je de meiden eens zien!" dacht hij en hij kon zijn ogen niet af houden van een paar verschillende meisjes. Allemaal zo skinny, daar wat curves, verschillende ogen die hem aanstaarden met een ondeugende blik.. Ja hoor, vanavond kreeg Tom er één te pakken zoals hij gewend was geweest een jaar geleden. Wacht.. Één jaar?! De avond van het allerlaatste Humanoid Tour concert.. Was dat echt al een jí¡í¡r geleden?
Het geluid van de muziek werd steeds harder en dat betekende dat ze binnen waren, heel dichtbij de speakers zelfs.
Tom en Bill namen plaats in een hoekje op een bank om vervolgens rond te kunnen kijken voor een persoon waar ze een praatje mee konden maken. Bill kennende, had hij de ballen er weer eens niet voor en moest Tom al het werk voor hem opknappen. Niet dat hij het erg vond, graag deed hij het, zo kon hij ook nog even een keer flink zoenen zonder aan het meisje vast te zitten.
Shane en Brad waren al tussen de menigte verdwenen en Bill had dat ook graag met alle zekerheid gewild. Helaas was hij té bang en té onzeker om zomaar de dansvloer op te gaan. Hij slikte even en toen hij iets aan Tom wou vragen merkte hij op tot zijn allergrootste verbazing dat Tom al was opgestaan.. Tom was weg.

"Wauw." Tom bekeek het meisje van top tot teen en kon zijn ogen niet van haar af houden. Ze stond midden op de dansvloer te schitteren en door haar vielen de andere meiden helemaal niet zo bij hem op. Ze was met meerdere meiden maar hij gaf ze geen blik waardig omdat alleen dit meisje hem als een magneet tot hem aantrok. "Ja, dit ging haar worden. Het moest, klaar." bedacht Tom Kaulitz zijn doel voor vanavond.
Hij liep een rondje om haar heen en wou graag ook haar voorkant zien. Als haar gezicht en bovenlichaam net zo mooi waren als haar achterkant, dan had hij geluk.
Nu hij haar gezicht zag verwachtte hij niet dat hij iets als dit zou zien. Zijn wenkbrauwen sprongen in een frons en zij kwam hem wel heel erg bekend voor, niet een klein beetje, maar heel erg. Waar had hij haar eerder gezien? De kleur van haar ogen leken hem niet bekend maar de vorm van haar ogen spraken iets en hij verstond het. Ze spraken iets wat hij al eerder had gehoord.
Het meisje keek nu ook hem aan en iets als verbazing gleed over haar gezicht. Hij glimlachte charmant en knipoogte toen.
'Waar heb ik jou eerder gezien?' vroeg hij uiteindelijk, blij dat hij eindelijk contact met haar had.
Ze trok een wenkbrauw op. 'Eh.. Niet? Ik ben hier voor het eerst.' 'Voor het eerst in de club of..?' 'Nee, voor het eerst in Los Angeles.'

Layla slikte en zette een stap naar achter. De jongen was erg aantrekkelijk, maar ze moest er niets van hebben. Voor dit soort typetjes had haar moeder haar gewaarschuwd. De enige jongen waar ze mee te maken wou hebben was Fernando, en daar zou het bij blijven. Ze kon maar beter niet flirten voordat het tot iets ergs zou gaan leiden.
Een snelle glimlach krulde ze om haar lippen en toen draaide ze zich naar Sophia. 'Kom, Soph..' fluisterde ze. 'Wat? Lay?! Je bent toch niet van plan om nu weg te lopen en deze jongen achter te laten?! Zie je niet hoe knap hij is?!' 'Ja maar..' 'Schat, Fernando is niets in vergelijking met hem. Laat je vanavond gewoon lekker gaan, joh. Een jongen als deze ga je niet gauw meer zien!'
Layla zuchtte en merkte dat de jongen door had dat ze over hem stonden te praten want de grijns op zijn gezicht werd alleen maar breder. "Tsja, waarom eigenlijk ook niet?" dacht Layla. Ze was niet in Duitsland, haar moeder was ver weg, Randy was uit het zicht en deze jongen was inderdaad behoorlijk knap.
'Je hoorde me denk ik niet, maar.. Waar kom je dan vandaan?' riep de jongen boven de muziek uit, blijkbaar voor de tweede keer. Ze schrok op en glimlachte toen. 'Ik kom uit Duitsland!' 'Oh, echt?! Vandaar dat je er zo bekend uit ziet! Je bent een Duitser, net als ik!' 'Pardon?'
Een rilling ging over Layla's lijf. "Een Duitser? Dat meende je niet!" dacht ze. Ze was alleen maar naar Los Angeles gekomen om haarzelf te kunnen zijn tegenover mensen die ze later toch nooit meer zou tegen komen en nu kwam ze een fucking Duitser tegen?!
"Nee, Layla, niet zo stressen, dat hij uit Duitsland komt betekent niet dat hij ook persé uit Magdeburg komt.." Layla zette zich recht. 'Oh, wat grappig! Wat doe je hier?' riep ze in het Duits. 'Ik woon hier nu tijdelijk, voor het promoten van mijn band!' 'Aha.. Okay. Interesting.'

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.