FanFic.nl

Love Conquers all

~1

Doe je voorzichtig?’ Vraagt mijn moeder. ‘En gedraag je.’ Voegt mijn vader er nog aan toe. Ik rol met mijn ogen en klop op hun arm. ‘Heb ik me ooit wel eens niet gedragen?’ vraag ik schijnheilig. Mijn vader trekt zijn wenkbrauwen op, 'Weet je nog dat je het bezweringen lokaal had opgeblazen?' Snel wuifde ik zijn opmerking weg, ''Maak je geen zorgen het komt goed hoor.' Ik geef ze beiden een kus en stap dan de trein in. ‘Ik zal schrijven.’ Beloof ik ze, ik zwaai nog even en loop dan verder op zoek naar een plekje. In een coupé zitten alleen vier jongens. ‘Hoi, mag ik hier bij komen zitten?’ Vraag ik opgewekt. ‘Wat denk je zelf?’ Vraagt er eentje met de domste uitdrukking die ik ooit gezien heb. ‘Nee dus.’ Voegt een andere eraan toe, met een even domme uitdrukking op zijn gezicht. ‘What ever.’ En ik haal mijn schouders op. De twee jongens die niet hadden gesproken grijnzen naar me en ik steek mijn tong uit voor ik de deur weer dicht doe. Zoekend loop ik door de gang en kijk of er ergens nog ruimte is. Eén deur staat halfopen en ik kijk naar binnen. Er zitten twee jongens en een meisje die druk in gesprek zijn. Ik besluit het deze keer anders aan te pakken. ‘Hoi, mag ik hier misschien bij komen zitten? Ik ben nieuw op Hogwarts.’ Ze kijken me onderzoekend aan maar knikken dan instemmend. ‘Ik ben Lynn.’ Stel ik mezelf voor. ‘Nou ja eigenlijk Evelynn maar dat vind ik te lang.’ ‘Ik ben Harry en dit zijn Hermelien en Ron.’ ‘Hoi!’ zeggen de jongen en het meisje in koor. ‘Dus.. Vertel me eens wat over Hogwarts? Ik weet er echt helemaal niks van.’ Zeg ik, terwijl ik naast Harry ga zitten. Enthousiast begint Hermelien allerlei dingen te vertellen over leraren, het kasteel en de leerlingen. ‘Anderling is de afdelingsleider van Griffoendor, onze afdeling. Je hebt ook nog drie andere afdelingen: Ravenklauw, Huffelpuf en Zwadderich.’ ‘Bij Zwadderich zitten alleen maar slechte mensen.’ Onderbreekt Ron haar. ‘Die moet je ontlopen.’ Nerveus pluk ik aan mijn vest. ‘Hoe worden we ingedeeld?’ Hermelien geeff meteen antwoord: ‘Met de sorteerhoed, die zetten ze op je hoofd en dan bepaald hij op welke afdeling je thuis hoort.’ Ik knik begrijpend. ‘Van welke school kom je eigenlijk af?’ Vraagt Harry nieuwsgierig. ‘Beauxbatons. Maar daar ben ik vanaf gehaald omdat we gingen verhuizen naar Engeland want mijn vader heeft een nieuwe baan op het Ministerie van dreuzels. Hij is geen tovenaar’ Onze coupédeur gaat open en een oud gerimpeld heksje steekt haar hoofd naar binnen. ‘Willen jullie wat te snoepen lieverds?’ Ik knik en sta op. Ik pak acht knoeten uit mijn broekzak en pak een flesje pompoensap, smekkies in alle smaken en twee chocokikkers. ‘Willen jullie ook wat?’ Vraag ik de rest. Maar die zijn al achter me in de rij gaan staan. Ik ga snel zitten en draai de dop van mijn flesje open en neem een slok van het frisse drankje. Daarna open ik mijn chocokikkerdoosje en hou snel de kikker vast. Gretig neem ik een hap van de melkchocolade en bekijk toen mijn plaatje. ‘Albus Perkamentus.’ Ik haal mijn schouders op. ‘Deze heb ik al, wil één van jullie hem hebben?’ Ik houd het kaartje omhoog. Harry en Ron halen hun schouders op maar Hermelien lijkt geïnteresseerd. ‘Ik heb van de zomer ook besloten ze te gaan sparen.’ Legt ze uit aan Harry en Ron, ‘Zo leer ik meer beroemde tovenaars kennen. Harry rolt met zijn ogen en kijkt me dan even aan. Onder zijn haar zie ik een snee in zijn voorhoofd en ik houd even mijn adem in. ‘Sorry ik wil echt niet onbeleefd zijn, maar ben jij Harry Potter?’ Vraag ik verlegen. Hij knikt en haalt zijn haar weg van zijn voorhoofd om het litteken te laten zien. ‘Maar alsjeblieft, ga niet lopen staren.’ Zegt hij grijnzend. Ik lach terug en neem nog een slok pompoensap. De rest van de middag vertelt het drietal me alles over Hogwarts wat ik moet weten, en voordat ik het wist was het al tijd om ons om te kleden. Hermelien en ik gaan even een meisjescoupé opzoeken om onze zwarte gewaden en uniform aan te trekken: Een grijsplooirokje boven de knie, een wit bloesje een stropdas, een grijze, trui die ik te lelijk vond en dus niet aandeed, grijze sokken en zwarte schoenen: ballerina’s. Ik kijk even in het raam en kreun: ‘Ik zie er echt belachelijk uit.’ Hermelien grinnikt, ‘Rustig maar, de sokken en de trui draag ik nooit en heb er nog nooit problemen mee gehad.’ Snel doe ik mijn sokken uit en pak de huidkleurige panty van Hermelien aan. ‘Anders is het veel te koud, geloof me.’ Ik doe de panty aan en trek ook mijn ballerina’s weer aan. ‘Oke zo gaat het al, die sokken zijn echt te erg.’ Hermelien lacht weer en trekt me aan mijn arm terug de coupé in waar Harry en Ron al lang klaar zitten. ‘Wat duurde er nou zo lang?’ ‘Ik legde Lynn even de regels van het schooluniform uit.' Zegt Hermelien. De jongens bekeken me van top tot teen en knikken goedkeurend. ‘Ik denk dat ze die wel begrepen heeft. Ik keek weer naar mijn spiegelbeeld en haal snel een hand door mijn haar. ‘Ik ben er klaar voor.’ ‘Dat zien we!’ zeggen Harry en Ron in koor. ‘Eh, Lynn je bh schijnt nogal door.’ Geschrokken kruis ik mijn handen voor mijn lichaam. ‘Oeps.’ Ik voel mijn hoofd knalrood worden. ‘Ik eh, ga even een hempje hieronder aan trekken.’ ‘Goed plan.’ Grijnst Harry. Ik steek mijn tong uit en loop met gekruiste armen de coupé weer uit. ‘Leuk patroontje.’ Zegt een jongen met witblond haar die me tegemoet kwam lopen. ‘Hé!’ Zeg ik boos, als ik hem herken als de jongen uit de eerste coupé. Hij steekt zijn handen onschuldig omhoog. ‘Ik zeg niks.’ Ik lach en stak één van mijn handen voorzichtig uit: ‘Lynn, ik ben nieuw hier.’ ‘Draco, ik zit hier al voor het zesde jaar.’ ‘Ik zit ook in het zesde jaar.’ ‘Nou ik hoop dat je bij mijn afdeling komt.’ Hij wijst op zijn badge, ‘Zwadderich.’ Ik knik even, ‘We zien wel. Nou ja, ik ga er maar eens vandoor. Even een hempje aandoen denk ik.’ Hij grijnst en werpt een laatste blik op mijn shirtje waardoor ik weer rood word. ‘Misschien wel slim. Ik zie je nog wel.’ Hij knipoogd even en loopt dan de gang door waarna ik me snel naar de toiletten haast.

Reacties: