FanFic.nl

Elena 's new adventure

Dumbledore 's Fall

Als ze haar vader mocht geloven sloeg het intervieuw in als een bom.
Nog nooit eerder was een editie van de Kibbelaar zo snel uitverkocht als deze en ook de tweede editie was al door zijn voorraad heen.
Remus was twee dagen na de publicatie even naar de wegisweg geweest, enkel en alleen om enkele roddels te kunnen opvangen en zo te horen was het artikel het gespreksonderwerp.
En nog belangrijker natuurlijk, meer en meer mensen begonen zich af te vragen of er toch geen waarheid zat in alles wat hij vertelde.
Na iedere dag leken er steeds meer mensen dit ook daadwerkelijk te geloven.
Het ministerie ging natuurlijk meteen in de tegenaanval en er werd een verbod uitgevaardigd om het tijdschrift nog langer te kopen.
Wat natuurlijk alleen maar een averechts effect had want sindsdien schoot de verkoop nog meer de hoogte in.
Ook op Zweinstein zoals ze in George 's brieven kon opmaken.
Ondanks de vele regels die Omber had uitgevaardigd slaagde ze er maar niet in om haar greep op de school te verstevigen en steeds meer leerlingen begonnen te rebeleren door dingen te doen als het lezen van dat artikel of nog erger...Zich aan te sluiten bij de S.V.P.
De organisatie die door Harry, Ron en Hermelien was opgericht om leerlingen stiekem te onderwijzen in het praktijkgedeelte van dueleeren.
Wat dat mens van een omber nu nog altijd weigert.
Nee, ze had het te druk met hen het leven zuur te maken.
Een eeuwig verbod op Zwerkbal omdat hij die klier van een Malfidus eens goed op zijn plaats had gezet.
En toen hij eindelijk had verteld hoe dat mens hun nu eigenlijk straf liet schrijven...Met hun eigen bloed!
Ze had haar hand net niet gebroken toen ze die tegen de muur gebonkt had.
Dat verdomde mens verminkte hem en de anderen en ze kon er gewoon weg niets aan doen.
Best vreemd hoe je een hekel kon hebben aan iemand die je nog nooit in levende lijve ontmoet had.
Ze Omber hen eigenlijk nog herinneren?
Waarschijnlijk niet, het was waarschijnlijk onmogelijk om zich alle gezinnen te herinneren die ze ooit verwoest had.
Het was Remus die het gepieker van zijn dochter als eerste opmerkte toen hij haar neergegurkt tegen een muur vond, met een van George 's brieven in haar handen.
' Je mist hem, niet? '
' Dat mens maakt ze daar allemaal kapot. Met hun bloed, ze moeten straf schrijven met hun bloed. Hoe haalt ze het in haar hoofd? '
' Rustig waar heb je het over? '
Ze liet hem de brief lezen.
Een diepe zucht was zijn enige reactie.
' Is dat alles? ' Vroeg ze verbaast.
' Ik ben kwaad, geloof me. Maar als je vind dat ik net zo gefrustreerd moet worden als jij om dit alles dan moet ik je teleur stellen. Ik kan het gewoon niet meer. Het haalt toch niets uit en het is veel te vermoeiend. '
' Is dat alles wat je er op te zeggen hebt? ' Vroeg ze ongelovig.
' Is het dan niet normaal dat ik me opwind. Ze verminkt hem en ik kan niets doen! Het is als...Als...'
' Alsof ze je kinderen voor je neus weg kapen en je er niets aan kan doen? '
Maakte hij haar zin af.
Beschaamd besefte ze dat ze te ver ging.
' Sorry, dat was dom van me. '
' Ah, je bent jong. Vroeger reageerde ik ook op zo een manier op dit soort dingen. Je leert je wel te begeersen als je wat ouder bent. '
' Als jij het zegt. ' Lachte ze niet echt overtuigt.
Voorzichtig sloeg hij zijn arm over haar schouder.
' En dat brengt ons weer bij mijn eerste opmerking. Je mist George is het niet? '
' Valt het dan zo erg op? '
' Je moet wel echt blind zijn om er naast te kijken. En het is niet meer dan normaal. Als je op jouw leeftijd verlieft bent wil je gewoon altijd bij die persoon zijn. En je gaat er trouwens erg volwassen mee om. '
' En moet dat me nu helpen? '
' Ik zeg niet dat het simpel zou zijn. Maar denk maar zo. Je bent niet alleen hier. Je hebt mij, Sirius...Oké, Sirius niet bepaald. Maar dan is er Garreth nog. '
' Ja Garreth. ' Antwoorde ze niet echt overtuigd.
' Wat? Hebben jullie ruzie? '
' Niet echt. Het is alleen...Hij is veranderd en op een manier die me niet aanstaat.'
' En wat had je dan gedacht? Dat hij de zelfde zou blijven na alles wat hij heeft mee gemaakt. Ook jij bent daanig verander sinds ik je daar ben komen ophalen. '
' Snap ik wel! Maar toch sinds Harry...'
Ze zweeg toen ze besefte dat ze zichzelf bijna verraden had.
' Wat met Harry? '
Zou ze het hem zeggen? Ze kon blijven zwijgen?
' El? Wat heeft Harry hier mee te maken? ' Drong hij aan.
' Die ochtend na het ziekenhuis vertelde hij... '
' Remus, kom vlug! ' Riep Sirius van uit de keuken.
' Het is Perkamentus! '
Meteen renden ze naar hem toe.
Elena kon niet ontkennen dat ze blij was met deze afleiding maar toch had ze een naar voorgevoel toen ze Perkamentus ook daadwerkelijk in de keuken zag staan.
Op het aanrecht zat een vogel waarvan ze het soort niet kende.
' Wat is er gebeurt? '
' Ik ben denk net ontslagen als schoolhoofd. ' Antwoorde Perkamentus even sereen als altijd.
' Hoe dat zo? ' Riep Elena.
' De S.V.P is zo net ontmanteld en het ministerie had een zonndebok nodig.
Het was ik of Harry en aangezien die verloren is buiten Zweinstein heb ik de schuld maar op mij genomen. '
' Maar zonder jou is heel Zweinstein verloren? Wie neemt er nu je plaats in? Professor Anderling? '
' Was het maar waar. Droebel heeft echter besloten dat zijn geliefde secretaresse Omber mijn baan mag hebben. '
' Die feeks? Dan kunnen ze Zweinstein evengoed sluiten! ' Riep Sirius woedend.
' En wat nu? ' Vroeg Remus.
' Ik moet een tijdje onderduiken. Als het ministerie mij nu ind krijg ik vast en zeker een enkeltje naar Azkaban. Het is nu aan Harry en zijn vrienden. ' Antwoorde hij slechts.
Toen vloog de vogel weer naar de schoorsteenmantel en net voor hij er binnen in vloog greep Perkamentus zijn poten beet en verween samen met hem.

Reacties: