Hoofdcategorieën
Home » Overige » Emily's 101 Songfics » The End
Emily's 101 Songfics
The End
Ik liep de kamer binnen. Het eerste wat ik zag was natuurlijk het speciale ziekenhuisbed waar opa's bed naast stond. Oma lag heel rustig, met haar ogen dicht. Ik ging op een stoel bij het bed zitten en deed mijn schoenen uit.
'Hoi oma,' zei ik voorzichtig.
Ze reageerde niet, maar ik wist dat ze het wel hoorde. Mam kwam voor me zitten en we praatten een beetje tegen oma over van alles en nog wat. Dat vond ze altijd heel leuk om te horen.
De dekens lagen maar half over haar heen, haar blauwe pyjamashirt was goed zichtbaar. Er zat een enorme bult aan de rechterkant van haar buik, en ik wist maar al te goed wat het was. Bang om de naam uit te spreken.
'O,' was het eerste wat ze moeizaam over haar lippen heen kreeg, als reactie op iets wat mijn moeder had gezegd. Het deed me steeds meer pijn om haar zo te zien.
'Hey, eh,' begon mijn vader onhandig terwijl we naar huis liepen. 'Even een lullige mededeling. Oma is vanochtend om negen uur overleden. Maar ik kreeg het pas daarnet te horen.'
'Echt waar?' zei ik. Ik vond het echt heel erg. Ik kreeg een somber gezicht en slikte het brok in mijn keel weg. Twee dagen vóór dat ze was overleden was ik nog bij haar geweest.
Thuis aangekomen ging ik naar mijn kamer om mijn huiswerk te maken. Maar ik kon me helemaal nergens meer op concentreren, en na een paar minuten Franse woordjes leren barstte ik in snikken uit. Ze was nu dan echt weg. En ze zou nooit meer terug komen.
I'd encourage your smiles, I expect you won't cry.
Reacties:
Ook al is het heel emotioneel, eigenlijk moet je altijd wel om je spelling geven. Als de spelling niet goed is, komt je verhaal een stuk minder goed uit de verf en dat is zonde. Maar ik heb even gekeken, en volgens mij is de spelling best goed. zo snel heb ik in ieder geval geen fouten gevonden (:
Wat Midnight zegt. Het klinkt inderdaad een beetje als iets dat je zelf hebt meegemaakt. If so, sterkte meis<3
Mooi geschreven (:
xx