Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Pokémon » Pokemon: New Legend » Episode 5: Dichtbij en toch ver weg.

Pokemon: New Legend

16 feb 2009 - 18:55

1485

2

285



Episode 5: Dichtbij en toch ver weg.

"Vlugger, vlugger" hijgde Andrew, maar ironisch genoeg liep hij achter op Brenna en Bulbasaur. De Beedrill en Spearow zaten nog steeds achter hen aan en het zag er niet naar uit dat ze zomaar zouden opgeven. Pewter City kwam steeds sneller dichterbij, maar dat gold ook voor de vliegende Pokemon achter hen. Ze zagen iemand uit het Pokemon-Center komen.
"Help, *hijg*, help" zei Brenna en ze zwaaide naar de dunne gedaante.
De gedaante pakte iets uit zijn zak en gooide het naar voren. Blijkbaar was het een Pokeball waar een Pokemon uitkwam. De Pokemon gebruikte een elektrische aanval. Brenna bukte snel, waardoor ze de schok ontweek. De aanval ging rakelings langs Andrew en trefte zijn doel in de grote zwerm Pokemon. De zwerm schrok en keerde terug richting het bos.
Brenna sprong over het hekje dat de weg versperde. Andrew probeerde hetzelfde, maar kwam met een harde smak op de grond terecht.
"Toch niet zo lekker he?" zei de magere jongen - want dat bleek het te zijn. In zijn blonde haar had hij een grote kuif en Andrew schatte de jongen een jaar of 14. Naast hem stond de Marowak die Andrew en Brenna gered had.
Marowak, de botbewaarders Pokemon. Vroeger was het een kleine, zwakke Pokemon, maar met zijn nieuwe uitrusting, blijkt het een goeie zwaardvechter te zijn, waarbij hij zijn bot gebruikt als zwaard.
"Valt toch tegen" zei Andrew enigszins bijgekomen van de schrik.
De jongen reikte Andrew de hand toe om hem overeind te helpen. Andrew nam de hand aan en stond weer op.
"Mijn naam is Andrew" zei hij. "En dit is Brenna."
"Hoi" zei Brenna.
"Ik ben Brian." zei de jongen. "Wat doen jullie hier?"
"Ik ga de Pewter Gym uitdagen." zei Andrew.
"Jij?" riep Brian ineens. "Je rent als een dolle voor en paar Spearow en Beedrill en jij wilt een Gym Leader uitdagen? Ik denk het niet."
"Hoezo niet?" vroeg Andrew enigszins beledigd.
"Jij bent er nog niet klaar voor, groentje." zei Brian met een arrogante blik.
"Ik ben er wel klaar voor." zei Andrew.
"Laat het dan zien." zei Brian uitdagend.
"Wat? Hoe?" vroeg Andrew.
"We houden een gevecht. 2-tegen-2. Precies als in de Pewter Gym. Ik wil wel eens zien wat je kan."


* * *

We stonden in een ruim veld naast het huis van Brian. Brenna was scheidsrechter.
"Dit gevecht is tussen Andrew en Brian. Beide trainers gebruiken twee Pokemon. Wanneer beide Pokemon van een van de twee trainers niet meer kunnen vechten, stopt het gevecht en wint de tegenstander. Wisselingen zijn voor beide partijen toegestaat, klaar?"
"Ja" zeiden Brian en Andrew te gelijk.
"Andrew begint!"
"Pidgey, ik kies jou!" zei Andrew en Pidgey kwam uit zijn Pokeball.
"Eevee, nu!" zei Brian en ook uit zijn Pokeball kwam een Pokemon, een Eevee.
Eevee, de evolutie-Pokemon, deze Pokemon kan evolueren in drie vormen namelijk: Jolteon, Flareon en Vaporeon.
"Pidgey, begin met Gust!"
"Eevee, Agility"
Pidgey begon met zijn vleugels te wapperen en creeerde een windvlaag. Eevee begon heel hard te lopen om de wind te niet te doen. Dat lukte enigszins.
"Pidgey, Sand Attack"
Pidgey ging wat lager vliegen, zodat het zand richting Eevee ging.
"Eevee, Protect"
Eevee beschermde zichzelf tegen Pidgey's Sand Attack, door een blauwe bol om zich heen te laten verschijnen.
"Eevee, Quick Attack."
Eevee rende heel hard op Pidgey af en tackelde het van voren. Pidgey deinsde achteruit, maar herstelde zich.
"Eevee, Tackle"
De evolutie Pokemon spoedigde zich weer naar Pidgey om hem een volgende klap te geven. Pidgey deinsde nog harder achteruit en viel bewusteloos neer op de grond.
"Pidgey kan niet meer vechten"
Andrew keerde Pidgey terug.
"Bulbasaur, het is nu jouw beurt."
"Eevee, 't is genoeg nu, keer terug." zei Brian en pakte een nieuwe Pokeball.
"Marowak, kom eruit!"
Marowak en Bulbasaur stonden nu op het strijdveld.
"Bulbasaur, Tackle!" zei Andrew.
"Marowak, Bone Club." zei Brian.
Bulbasaur liep in volle vaart op Marowak af. Marowak begon te spinnen met zijn bot en gaf Bulbasaur een flinke klap.
"Bulbasaur, Vine Whip" hield Andrew vol.
"Marowak, nog eens Bone Club." zei Brian.
En Marowak sloeg de naderende klimoppen van Bulbasaur in een beweging weg. Bulbasaur schrok en trok de klimoppen terug.
"Marowak, het is onze beurt, Headbutt."
"Ontwijk het, Bulbasaur," Maar het was al te laat, Marowak zette zijn hoofd tegen dat van Bulbasaur.
"Thunder," riep Brian. En terwijl Marowak met zijn hoofd Bulbasaur raakte gaf hij een verschrikkelijke schok aan Bulbasaur, waardoor hij terugdeinsde en verslagen op de grond zakte.
"Bulbasaur kan niet meer vechten, Brian wint."


* * *

Andrew trok Bulbasaur terug en slaakte een diepe zucht.
"Marowak, keer terug." zei Brian en liep naar Andrew.
"Wel, je was moeilijker dan ik dacht." zei hij.
"Dan had je waarschijnlijk niet zo'n hoge dunk van me." zei Andrew depressief.
"Kom, kom, er is misschien wel een mogelijkheid," zei Brian. Hij seinde naar zijn huis en besloot samen met Andrew en Brenna, de gang van zaken te bespreken.

Eenmaal binnen pakten Brenna en Andrew een stoel en gingen er op zitten. Voor hen was Brian druk bezig met het klaarmaken van wat eten. Hij pakte drie borden en zette het op tafel. Voor onze Pokemon, we bleken er in totaal zes te hebben, had hij een speciaal maaltje klaargemaakt die duidelijk in de smaak viel. Hij schepte voor ons alle drie eten op en zette een stoel voor zichzelf klaar om er op te gaan zitten.
"Begin maar hoor," zei hij en nam zelf een hap. Brian keek naar de Pokemon.
"Ik weet wel zeker dat je een zware kluif gaat hebben aan Brock." zei hij.
"Hoe bedoel je?" zei Andrew.
"Je hebt maar een Pokemon, die wat zou kunnen betekenen tegen zijn Steen-Pokemon." Andrew keek Brian vragend aan. "Dat is Bulbasaur, Gras-Pokemon zijn best sterk tegen Steen-Pokemon. Kent Bulbasaur Gras-type aanvallen?"
"Ja, Vine Whip." zei Andrew.
"Goed, en Pidgey, wat voor aanvallen heeft hij."
"Tackle, Sand-Attack en Quick Attack." somde Andrew op en hij nam een hap van zijn eten.
"Hmmm... Wat ik al dacht, daarmee win je niet van Brock. Normale aanvallen doen zeer weinig tegen Steen-Pokemon, tenzij je ze in een goeie combinatie gebruikt." zei Brian en hij dacht even na. "Maar ik heb misschien een vriend die je kan helpen."
"Dan wil ik er na het eten naar toe." zei Andrew.

* * *

Brenna, Bulbasaur en Andrew liepen achter Brian aan. Opeens zij Brian: "Hier is het.", hij belde aan en een grote, brede man deed open. Hij snoof.
"Ja wat moet dat" zei hij met een zware stem.
"Hoi Kevin." zei Brian, alsof er niks aan de hand was.
"Ah Brian, ouwe makker, hoestie." zei hij ineens een stuk vriendelijker.
"Met mij gaat alles goed," zei Brian.
"Ik zie dat je vrienden hebt meegenomen." zei Kevin.
"Ja, dit zijn Brenna en Andrew, Andrew wil Brock uitdagen, maar hij heeft een Pidgey als tweede Pokemon."
"Ik zie het." zei Kevin en hij draaide zich naar Andrew. "Je moet een ding goed weten jongen, ik ben de enige die Brock heeft verslagen met een vliegende Pokemon, ik gebruikte een aanval die alleen gebruikt wordt door vliegende Pokemon, maar het is een Staal-type aanval." zei hij.
"Staal-type?" vroeg Brenna.
"Ja meissie." zei Kevin en hij liep naar buiten terwijl hij een Pokeball in zijn hand hield. "Zubat, nu!"
Zubat, de vleermuis Pokemon, Zubat heeft geen ogen, maar beweegt zich voort door sonar te gebruiken.
Hij haalde een baksteen van een stapel dat voor zijn huis stond.
"Misschien moet je Pidgey roepen" zei Kevin.
"Pidgey, nu!" zei Andrew en gooide zijn Pokeball.
Kevin hing de baksteen in een boom. Hij liep terug naar Zubat.
"Zubat, Steel Wing, nu!"
Zubats vleugels werden wit en Zubat vloog richting de baksteen. Met zijn vleugel sneed Zubat er dwars doorheen, waardoor de baksteen in twee stukken op de grond viel.
"Wow, indrukwekkend." zei Andrew.
"Pidgey, nu jij."
Pidgey gleed op de baksteen af en probeerde hetzelfde, maar zijn vleugel glom niet en Pidgey kwam met zijn vleugel pijnlijk tegen de baksteen.
"Pidgey!" riep Andrew.
"Je hebt natuurlijk wel wat oefening nodig."
"Het lukt ons vast, Pidgey." zei Andrew terwijl hij ging bukken voor Pidgey die op zijn schouder landde. "Jij wordt vast de sterkste Pidgey ooit."
"Zonder twijfel" zei Kevin.
Brenna draaide zich om en liep verder.
"Wat is er?" vroeg Brian.
"Er is nog iets wat we moeten doen." Brenna hield Butterfrees Pokeball in haar handen.
"Oh ja, nu ik nog tijd genoeg heb voor de uitdaging kan ik net zo goed meegaan." zei Andrew.
"Wat als ik met jullie meega, op reis." zei Brian. "Ik kan wel wat ervaring gebruiken en hier heb ik toch niet zoveel te doen."
"Tuurlijk, is goed" zei Andrew en Brenna knikte zonder iets te zeggen. "We gaan nu naar het Pokemon Center."
zei Andrew en liet de marge tussen Andrew en Brenna slinken tot twee meter, gevolgd door Brian.
"He Kevin, bedankt he?" zei Brian en liep verder.


Reacties:


simonella
simonella zei op 13 juni 2009 - 22:07:
me too


annebizarre
annebizarre zei op 16 feb 2009 - 20:27:
Het verhaal is echt GREAT <3

I really really love pokemon.