FanFic.nl

Elena 's new adventure

It came from within

Het avondeten werd in stilte genuttigd.
Iets wat Sirius en Remus wel erg raar vonden.
Ze hadden niet meteen verwacht dat ze uitzinnig van vreugde terug gekeerd zouden zijn maar ze hadden wel wat meer enthousiasme erwacht dan deze begrafenissfeer.
Elena kon amper een hap eten binnen houden.
Het aankomende gesprek met haar vader bleef haar op de maag liggen.
Ze zag George die haar bezorgd aankeek, ook hij had zijn eten amper aangeraakt.
' Was het eten zo vreselijk? ' Vroeg Remus.
' We hebben in de winkel gegeten. ' Loog George.
' Had je wel wat eerder kunnen zeggen. Had ik me niet zo moeten uitsloven. ' Antwoorde Sirius ligt beledigd.
' We zullen er de volgende keer aan denken. ' Verontschulldigde George zich terwijl hij de vuile borden bijeen stapelde.
Nu iedereen was afgeleid boog ze haar hoofd vlug naar haar ader toe.
' Kan ik je straks spreken? Onder vier ogen? '
' Tuurlijk. Klinkt belangrijk. ' Fluisterde hij terug.
' Dat is het zeker, straks op mijn kamer? '
Hij knikte en besefte gelukkig dat hij er niet verder op moest ingaan toen de anderen de kamer weer binnen kwamen.
Ze had hem wel duidelijk nieuwsgierig gemaakt.
Ze greep de rest an de afwas beet en volgde George naar de keuken.
' Straks ga ik met hem praten. ' Fluisterde ze hem zacht toe.
' Goed idee. Fluisterde hij terug.
Ze draaide zich even terug naar de keuken deur en zag in een glimp Garreth staan.
Ze kon uit zijn blik niet opmaken of hij iets van hun gesprek gehoord had maar de blik in zijn ogen haf haar toch de rillingen.


Na de afwas was het moment van de waarheid.
' Hoe voel je je? ' roeg George nog bezorgd.
' Hoe zou jij je voelen als je je enige broer gaat verraden? '
' Je erraad hem niet. ' Viel hij tegen.
Nerveus nam ze een slok pompoensap en liep toen naar boven.
Haar vader leunde verveelt tegen de deur van haar kamer toen ze aankwam.
' Daar ben je. Wat was er nu zo dringend? '
' Kunnen we eerst naar binnen gaan. '
Hij leide haar naar binnen.
' Het gaat over Garreth. ' Begon ze.
' Wat is er met hem aan de hand? '
' Ik...Harry heeft me verteld dat...'
Ze kon de woorden gewoon niet oer haar lippen krijgen.
' Vertel maar. Wat is er aan de hand? '
' Het gaat over die droom van hem. Over de aanval op meneer Wemel. Die ...Aaah! '
Ze greep naar haar maag en boog voorover, het leek wel of die tegen haar ribben botste.
' El? '
Lupos sprong recht en legde zijn hand op haar rug.
' Het gaat al weer. '
' Zeker? '
' Ik...Ja hoor...'
Ze voelde een zure gal in haar keel naar boven komen en haar avondeten spuite uit haar mond.
Alle gevoel verdween uit haar benen en zou op de grond gevallen zijn mocht Lupos haar niet opgevangen hebben.
Ze hoorde hem roepen naar Sirius, maar bij iedere seconde verloor ze meer en meer het bewustzijn.
' Wakker blijven, liefje. El, luister naar mijn stem! Blijf bij me. '
Sirius kwam de kamer binnen gelopen.
' Wat is hier aan de hand? '
' Ze is vergiftigd! Haal een bezoar!'
Met een snelle zwaai van ijn staf wist Sirius er een de kamer in de sommeren en gaf hem aan Lupos.
' Open je mond, El. Ja goed, dit moet je nu inslikken. Sikken, liefje! '
Ondanks de pijn deed ze toch wat hij vroeg.
Het smaakte vreselijk maar ze voelde wel meteen de miselijkheid wegtrekken.
' Wat was dat? ' Kraste ze zacht.
' Een bezoar. Werkt tegen ieder soort vergif. '
' Ben ik dan vergiftigd? '
' Pieker er maar niet over. Het ergste is voorbij. ' Susste hij zacht.
Hij nam haar voorzichtig in zijn armen en legde haar op haar bed.
' Hoe is dit kunnen gebeuren? ' Fluisterde George.
' Ik weet het niet. Maar een ding is wel zeker. Het is gedaan door iemand in huis. En als we er achter komen wie het is, hou hem dan alsjeblieft uit mijn buurt voor ik hem vermoord. '
En toen zag George Garreth staan.
Kon het waar zijn? Nee toch?


' Het is mislukt. Je plannetje valt in het water. '
' Kleine tegenvaller maar dat lossen we wel op, kereltje. Kraai maar niet te roeg victorie. '
Wanhopig keek Garreth toe van uit zijn gevangenis van botten en vlees.
Het drong nu pas echt tot hem door dat hij dat gif met zijn eigen handen in de drank van zijn zus Verwerkt had.
Hij wou dit natuurlijk niet, hij had er zich met alle macht tegen proberen te verzetten, net zoals hij zich had proberen te verzetten toen ze hem gedwongen hadden naar het ministerie te reizen via brandstof om die verdomde slan op meneer Wemel los te laten.
Tot nu toe was alles altijd goed afgelopen maar hoe lang zou dit nog duren?
' Ze zullen het wel gauw in de gaten hebben wat er werkelijk aan de hand is. George weet wat er aan de hand is!'
' O juist ja. Dat roodharige snotjong kan inderdaad nog wel eens roet in het eten gooien. Daar moeten we gauw wat aan doen.'
' Je blijft met je poten van hem af!'
' Tuurlijk, ik raak hem met geen vinger aan, dat is een taak voor je lieve vader.'
Toen zag hij dat George hem in de gaten kreeg.
' Ik was het George! Ik heb je vader aangevallen, ik heb haar vergiftigd! Hou me tegen, alsjeblieft! '
' Hij hoort je niet.' Lachte de man.
Wanhopig schreeuwde hij het uit.

Reacties: